Είναι μεσάνυχτα και κοιμάσαι μόνος σε κάποιο απομακρυσμένο εξοχικό. Ακούς ένα θόρυβο κι ένα βουητό υπόκωφο στο μέσα δωμάτιο. Τι κάνεις; Χώνεσαι στα σκεπάσματα ή μαζεύεις κουράγιο και πας να δεις τι έγινε. Ηρεμία. Σε λίγο, το σούρσιμο ξανακούγεται ενώ το κινητό σου σβήνει… Ο φόβος σε έχει κυριεύσει. Ποιος είναι, τι θέλει, πως μπήκε μέσα; Ο Φόβος για το άγνωστο σε παραλύει. Εύχεσαι να είναι ένα κακό όνειρο. Αν δεν είναι;

Εκεί απάνω στηρίζεται αυτό το έξοχο θρίλερ. Στο Φόβο. Και κάνει διάνα.

Δεν είχα δει το πρώτο φιλμ και γι αυτό ας συγχωρήσουν κάποιοι τον ενθουσιασμό μου.

Εδώ έχουμε ένα στυλ διαφορετικό απ’ τα συνηθισμένα. Κι αυτό με μαγεύει. Όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις οι κριτικοί και οι περισσότεροι θεατές θα κάνουν ότι δεν κατάλαβαν. Απ αυτήν τη διαπίστωση δεν θα ξεφύγει ούτε αυτή η ταινία. Το καινούργιο και το διαφορετικό θέλουν προσοχή. Όσοι αρέσκονται στα θρίλερ θα πρέπει να πάνε να το δουν χωρίς δεύτερη κουβέντα. Είναι μια σύγχρονη έξυπνη ταινία με προσεγμένη αισθητική, μελετημένη σκηνοθεσία και ηθοποιούς που παίζουν τόσο φυσικά που πολλές φορές την πατάς νομίζοντας ότι παρακολουθείς το βίντεο μιας οικογένειας ή ότι βρίσκεσαι σε ένα σπίτι τύπου Big brother. Γιατί στην ουσία αυτό κάνει η ταινία. Ενσωματώνει το καινούργιο αυτό τηλεοπτικό φρούτο, την οπτική μάτια ρηάλιτυ, στην μεγάλη οθόνη και σε βάζει από το παράθυρο μέσα στο παιχνίδι.

Απλό, φιλοσοφημένο, έξυπνο και οικονομικά φτηνό. Η επιτομή της σύγχρονης ταινίας! Όλ’ αυτά βέβαια ακούγονται κάπως φτηνά, αλλά δεν είναι αν αποφασίσεις να παίξεις το παιχνίδι που σου προτείνουν. Παρακολουθούμε την άνιση μάχη μιας οικογένειας με τα πνεύματα που βρίσκονται στο σπίτι και θέλουν να αρπάξουν το παιδί. Αλλά όσο απλό φαίνεται τόσο σύνθετο είναι. Η απλότητα είναι φαινομενική.

Όλα ξεκινούν με την άφιξη του νεογέννητου Χάντερ. Η ζωή στο σπίτι με το νεογέννητο δίνεται μέσα από ένα τύπου οικογενειακό βίντεο. Πανέξυπνη ιδέα τέλεια εκτελεσμένη απ τους ηθοποιούς και τον κάμεραμαν. Ξαφνικά όμως το σπίτι γίνεται άνω κάτω, εκτός από το παιδικό δωμάτιο, χωρίς να υπάρχει λόγος. Τότε η οικογένεια αποφασίζει να βάλει security κάμερες μέσα στο σπίτι. Mέσα απ’ αυτές παρακολουθούμε την ζωή τους καθώς και όλα τα τεκταινόμενα. Γρήγορα νοιώθουμε σαν να είμαστε μέσα σε αυτό το παιχνίδι. Να μας αφορά.

Ένα θρίλερ που δεν ακολουθεί την πεπατημένη, που θα αρέσει σε όσους αρέσουν τα καινούργια και διαφορετικά πράγματα. Η τεχνική του μοντάζ και οι ρυθμοί είναι τέλειοι στο να σε παραπλανήσουν. Υπ όψιν πολλοί πιθανότατα να βαρεθούν μέσα στην αίθουσα καθώς τα πλάνα εναλλάσσονται από τις κάμερες ασφαλείας. Όμως κι αυτό ακόμα το συναίσθημα είναι το ζητούμενο για να λειτουργήσει ο φόβος στο έπακρο και να ριζώσει βαθιά μέσα σας. Μέσα στη φαινομενική ηρεμία εισβάλλει ο φόβος ή ανασφάλεια το αόρατο άγνωστο που είναι και θανατηφόρο. Έτσι δε γίνεται πάντα; Ένα ατελείωτο σασπένς. Έχουμε απομόνωση, συγγένεια, απειλή. Τα τρία βασικά χιτσκοκικά χαρακτηριστικά. Όλα δοσμένα με μοντέρνο πακετάρισμα.

Τι περιμένεις από ένα καλό θρίλερ; Να σε τρομάξει. Με στυλ. Αυτή εδώ η ταινία το κάνει όχι μόνο μια φορά αλλά αρκετές. Άσε που δεν πρόκειται να κοιμηθείς μόνος σου μετά που θα την δεις. Για πολλές μέρες…

*Η ταινία Paranormal Activity 2 παίζεται από 11 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους. Δείτε το τρέηλερ εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News