Περιμένω τον κύριο και την κυρία Κριστίν. Συνταξιούχους μπάτσους της Γαλλικής Δημοκρατίας. Το σώμα μου ιδρώνει ένα κάτασπρο πουκάμισο από αστραφτερή ποπλίνα. Είμαι ο οδηγός του μικρού πούλμαν που θα μεταφέρει τους Γάλλους παραθεριστές του νησιού στο κοντινό αεροδρόμιο. Δεν φοράω βερμούδες, αλλά ένα μαύρο μακρύ παντελόνι. Πίσω από τα μοντέρνα γυαλιά μου ψάχνω μια τυπική παραλία της Μυτιλήνης με πλαστικές ομπρέλες.
Χαμένος ανάμεσα σε δεκάδες υποψήφιους κολυμβητές. Σε μια παραλία των 95 κιλών. Όπου σχεδόν όλες οι γυναίκες είναι υπέρβαρες Ελληνίδες μάνες. Βλέποντας τες αναρωτιέμαι πόσο μακριά βρίσκονται οι γενικές φαντασιώσεις ενός άντρα σχετικά με τις σεξουαλικές σχέσεις με το άλλο φύλο. Αυτές είναι σκέψεις μεσήλικα!
Βλέποντας τους πραγματικά χοντρούς άνδρες καταλαβαίνω τον εφιάλτη της τριαντάχρονης υποψήφιας νύφης. Παιδιά παχουλά έως και παχύσαρκα περιφέρονται μασουλώντας ό,τι προστάζει η διαφήμιση. Όλοι ανήμποροι κάτω από την αφόρητη ζέστη την τρομερή υγρασία και τις κάθετες ηλιαχτίδες περιφέρονται συνομιλούν (τι λένε κάτω από τους 50 βαθμούς), φλερτάρουν, φαντασιώνονται γλύφουν μισολειωμένα χωνάκια και μαλώνουν χοντρά κοριτσάκια.
Ο κύριος και η κυρία Κριστίν κάθονται ακίνητοι στη μέση αυτής της λαοθάλασσας ψηφοφόρων, βγαλμένοι λες από κάποια ταινία του Βισκόντι. Πλατύγυρο καπέλο με βέλο για την κυρία και καθωσπρέπει αμφίεση για τον κύριο. Πάνω σε άσπρες πλαστικές καρέκλες του τσιγγάνου. Ατενίζουν αμίλητοι την γαλάζια λαμπερή θάλασσα. Αποτυπώνουν μια εικόνα ικανή να τους συντροφεύσει τους επόμενους 11 μήνες. Μάλλον εμένα περιμένουν. Μπροστά τους ένας Πακιστανός με το κατάμαυρο ίσιο γυαλιστερό μαλλί, μακρυμάνικο άσπρο πουκάμισο και το στωικό βλέμμα του μισοπεθαμένου, τους μοστράρει κάποια ρέι μπαν των 6 ευρω.
Ξαφνικά ο κύριος Κριστίν μισογέρνει στην καρέκλα του. Καταρρέει. Δεκάδες ιδρωμένοι γιατροί με βρεγμένα μαγιό και κοιλιές μαζεύονται από πάνω του και παρατηρούν τους επιθανάτιους ρόγχους του κυρίου Κριστίν. Σαν σε ριάλιτυ. Ένα γιατρό! Ένα γιατρό! Πιθανότατα ο κύριος και η κυρία Κριστίν δεν θα χρειαστούν αεροπλάνο και μεταφορά σε αεροδρόμιο. Τουλάχιστον ζωντανοί. Κάνω μεταβολή και βγαίνω από αυτήν την αμμώδη κόλαση.
Ακόμα μια ελληνική παραλία τουριστικώς αξιοποιημένη…
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News