Ισως φταίει το πρόστιμο των 8.000 στερλινών, που καταδικάσθηκε να πληρώσει η κ. Κάρεν Μέρφι και την πείσμωσε. Το πρόστιμο επιβλήθηκε επειδή προσέφερε στους πελάτες της πάμπ της στο Πόρτσμουθ αγώνες του αγγλικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου όχι μέσω του συνδρομητικού ΒSkyΒ, που είχε τότε τα δικαιώματα της τηλεοπτικής μετάδοσης στη Βρετανία και το κόστος προμήθειας της κάρτας κόστιζε 480 λίρες το μήνα, αλλά μέσω της δικής μας Νova, που έχει και σήμερα τα ίδια δικαιώματα για την Ελλάδα κι η κάρτα της κόστιζε 118 στερλίνες μηνιαίως.

Μολονότι το εφετείο απέριψε την έφεση της Κάρεν δεν πτοήθηκε και προσέφυγε στο Ανώτατο Βρετανικό Δικαστήριο, που προκειμένου να δικάσει την υπόθεση υπέβαλε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο 10 προδικαστικά ερωτήματα ζητώντας του να εξετάσει τη συμβατότητα της βρετανικής νομοθεσίας προς το δίκαιο της ΕΕ.

Στις 4 Οκτωβρίου 2011 δημοσιεύθηκε η απόφαση, σύμφωνα με την οποία εθνική (εν προκειμένω βρετανική) ρύθμιση που  απαγορεύει την εισαγωγή, την πώληση και τη χρήση καρτών αποκωδικοποιήσεως αλλοδαπής προελεύσεως αντιβαίνει στην αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ούτε από τον σκοπό της προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ούτε από τον σκοπό της ενθάρρυνσης της προσελεύσεως του κοινού στα γήπεδα ποδοσφαίρου.

Η απόφαση του Δικαστηρίου της ΕΕ θα αποτελέσει τον οδηγό για την αμετάκλητη κρίση της υπόθεση στα Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανίας. Ανεξάρτητα, πάντως, από την απόφαση που θα εκδοθεί η κα. Κάρεν Μέρφι έμεινε στην ιστορία διαμορφώνοντας –κατά το πρότυπο του Μπόσμαν– τον δικό της νόμο, που θα αλλάξει ριζικά την αγορά τηλεοπτικών δικαιωμάτων στο αθλητισμό. Δεν είναι και λίγο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News