356
|

Ο Δρόμος: η καταστροφή είναι φωτογενής

Avatar Πάνος Κοκκίδης 12 Φεβρουαρίου 2010, 11:03

Ο Δρόμος: η καταστροφή είναι φωτογενής

Avatar Πάνος Κοκκίδης 12 Φεβρουαρίου 2010, 11:03

Σαν σήμερα θυμάμαι το 93 περίπου ή το 95 τις εφημερίδες να φωνάζουν ότι είναι τέτοια η οικολογική καταστροφή, ώστε το 2010 δεν θα έχει μείνει τίποτα όρθιο. Ήταν τότε στις δόξες της η τρύπα του όζοντος, τα μικροσωματίδια, το επίπεδο της σκόνης, το διοξείδιο του θείου που έκαναν τη θεία μου την Έλλη να βαριανασαίνει κάτω από την ξανθιά περούκα της τα καλοκαίρια στο Κολωνάκι. Μια απομίμηση Μέριλιν σε ένα κεφάλι 60 ετών. Κάπως έτσι θα γινόταν η Μέριλιν αν ζούσε. Ευτυχώς πέθανε αυτή και έζησε ο μύθος της. Παρομοίως πέθανε και η θεία Έλλη. Παρέα με το καφέ σέττερ της, την Κόκα, που ποτέ δεν αποχωριζόταν.

Πέρασαν ζοφερά χρόνια όπου με τρόμο αναλογιζόμουν όποτε δεν είχα κάτι άλλο να με στεναχωρήσει πόσα εκτάρια από τον Αμαζόνιο χάθηκαν. Κι έβλεπα ένα ρολόι στο Παρίσι που μέτραγε τα εκτάρια και ανέβαινε το νούμερο κάθε δευτερόλεπτο σαν τζακ ποτ σε καζίνο. Όμως ζήσαμε κι επιζήσαμε όλης αυτής της οικολογικής τρομοκρατίας και εξακολουθούμε να βλέπουμε τη γη να καταρρέει μέσα από τις εφημερίδες. Όμως, σε πείσμα όλων αυτών πάντα ξημερώνει και δύσκολα αλλάζει το τοπίο. Οι χειμώνες και τα καλοκαίρια έρχονται και φεύγουν σκληρά και ανέμελα, οι πυρκαγιές καίνε παντού αλλά τα δάση δειλά δειλά ξαναγίνονται όπου τα αφήσουν.

Ο οικολογικός τρόμος όμως συνεχίζει να πουλάει και να πουλάει καλά. Όταν γίνεται ταινία είναι στο απόγειό του. Διότι την βλέπεις την καταστροφή εκεί και είναι ολοζώντανη. Η καταστροφή είναι φωτογενής. Οι αμερικανοί που είναι και οι πρώτοι ρυπαντές δεν διστάζουν να ξαναπουλήσουν το δράμα. Και πραγματικά είναι να σου πιάνεται η ψυχή. Φυσικά η καταστροφή έχει μεταφερθεί καμία εικοσαριά χρόνια αργότερα. Όμως θα γίνει. Κάτι σαν συντέλεια του κόσμου αγνώστων θρησκειών. Θα γίνει και αν γίνει δείτε πως θα είναι. Αν δείτε αυτήν την ταινία πηγαίνετε με παρέα και ετοιμαστείτε για βαριά δόση κατάθλιψης. Ο σκηνοθέτης είναι μαέστρος. Τον βοηθάει βέβαια το σενάριο και το αμερικανικό σινεμά που μπορεί να σε κάνει να πιστέψεις τα πάντα. Όταν βγείτε από την αίθουσα σάς χρειάζεται ένα ωραίο μπαρ με ανεβαστική μουσική.

Η ταινία “ο δρόμος” ξεκίνησε την καριέρα της χθες στην Αθήνα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News