Η διοίκηση της ΑΕΚ των χιλίων προβλημάτων έφτασε χθες το βράδυ σε ένα δίλημμα αντιστρόφως ανάλογο με την οικονομική της κατάσταση και τα διαμορφωμένα δεδομένα της ομάδας. Έπρεπε να επιλέξει τον νέο προπονητή ανάμεσα στον Μανόλο Χιμένεθ και τον Πολ Λε Γκουέν. Ανάμεσα σε έναν φιλόδοξο Ισπανό κι έναν καταξιωμένο Γάλλο. Εν τέλει ανάμεσα σε δύο τεχνικούς με όνομα(μικρότερο ή μεγαλύτερο), με σχετικά υψηλό κασέ και σημαντικές προδιαγραφές. Θα έφερνε στην Ελλάδα τον δεύτερο πιο ακριβοπληρωμένο προπονητή μετά τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Και τελικά επέλεξε τον συμπατριώτη του προπονητή του Ολυμπιακού.

Θεωρώ ότι ο σημαντικότερος λόγος για την επιλογή του πρώην προπονητή της Σεβίλλης ήταν ακριβώς αυτό: η καταγωγή του. Με την συνεχή εξέλιξη του ισπανικού ποδοσφαίρου και την εγκατάστασή του στην κορυφή του κόσμου και σε συλλογικό αλλά και σε εθνικό επίπεδο, τα ποδοσφαιρικά προϊόντα της ιβηρικής χώρας πήραν αυτόματα μία υπεραξία που εξαργυρώνεται σε διάφορες περιπτώσεις. Έτσι ο Χιμένεθ των τριών ετών προπονητικής καριέρας –ως πρώτος προπονητής- όλα στην Σεβίλλη, θεωρήθηκε αυτή την στιγμή καλύτερη λύση από τον Πολ Λε Γκουέν των τριών πρωταθλημάτων Γαλλίας, που βέβαια είχε φθίνουσα πορεία στην καριέρα του τα τελευταία χρόνια. Δύο άνθρωποι στην ίδια ηλικία βρέθηκαν μαζί στην τελική ευθεία της ανάληψης της τεχνικής ηγεσίας μίας ελληνικής ομάδας.

Ο κόσμος της ΑΕΚ επιβεβαίωσε την θεωρία της ισπανικής υπεραξίας καθώς φαινόταν πιο… ζεστός με την περίπτωση Χιμένεθ. Τελικά είδε την επιθυμία του να πραγματοποιείται και ο Ισπανός θα φορέσει την κιτρινόμαυρη φόρμα, θα κουβαλήσει στην Ελλάδα το βάρος της επιτυχίας του ποδοσφαίρου της χώρας του και θα προσπαθήσει να φανεί αντάξιος των προσδοκιών των κιτρινόμαυρων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News