Το 1995 η  γερμανική εφημερίδα Die Zeit είχε ζητήσει από εκείνον τον «φωνακλά» πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα Μανόλη Γλέζο να μιλήσει  για τις γερμανικές αποζημιώσεις που αξίωναν οι Έλληνες. Ήταν η περίοδος που ξεκίνησε ο δικαστικός αγώνας πολλών Ελλήνων εναντίον του γερμανικού δημοσίου. Δεδομένης της «ιδιαίτερης» εθνικής οικονομικής μας ζωής δεν είμαι σίγουρος ποια είναι η  μεγάλη διακύβευση: η τελική δικαστική νίκη στις αίθουσες της Χάγης ή η δικαιοσύνη της ελληνικής Δικαιοσύνης;

Δεν είμαστε η μοναδική χώρα που υπέφερε από τον Άξονα. Κάποιοι ίσως ισχυριστούνε ότι διεκδικούμε την «αποκλειστικότητα» του εξιδανικευμένου θύματος;
Η Ελλάδα ήταν η μοναδική κατεχόμενη χώρα από τον Άξονα η οποία διαμελίστηκε σε τέσσερις κατακτητές: Ιταλούς Βουλγάρους Γερμανούς και Αλβανούς και μη ξεχνάμε και το περίφημο βασίλειο της Πίνδου που τεχνηέντως δημιούργησαν οι Ιταλοί. Έτσι έχουμε ένα κατοχικό στράτευμα 860.000 στρατιωτών και αξιωματικών. Η συνθήκη της Χάγης(1907) ανέφερε ρητά ότι ένας κατεχόμενος λαός συντηρεί τον κατακτητή μόνο «εάν δύναται». Συνεπώς, ήταν αδύνατον εκείνη η Ελλάδα των 7.000.000 να συντηρήσει τέτοιο στρατό. Επίσης ήμασταν η μόνη χώρα που συντηρούσαμε το επίλεκτο σώμα του Ρόμμελ στην Αφρική. Οι σημερινοί Γερμανοί πρέπει να μας χρωστούν ευγνωμοσύνη που πολεμήσαμε τον τύραννο τους και απολαμβάνουν σήμερα δημοκρατία. Ότι προϊόν φαγώσιμο υπήρχε στην Ελλάδα το πήρανε για να ζήσει ο γερμανικός λαός.

Ποια ήταν η  αγοραστική δύναμη των γερμανών εδώ;
Ο κάθε γερμανός φαντάρος κυκλοφορούσε με ένα συγκεκριμένο χαρτονόμισμα των 50 μάρκων το οποίο εξέδιδε η Πιστωτική Τράπεζα του Ράιχ. Εμείς λοιπόν μεταπολεμικά ανακαλύψαμε ότι τέτοιο ίδρυμα δεν υπήρχε! Τα νομίσματα αυτά τα τύπωνε ειδικό όχημα που ακολουθούσε το γερμανικό στρατό χωρίς φυσικά  υπογραφή διοικητή τράπεζας! Δηλαδή οι γερμανοί αγόραζαν ότι ήθελαν με πλαστό νόμισμα! Θυμάμαι ότι ένας γερμανός φαντάρος είχε κουρευτεί και ο κουρέας δεν τον άφησε να πληρώσει. Οι παρευρισκόμενοι αναρωτήθηκαν γιατί και εκείνος απάντησε: “διότι θα μου ζητούσε ρέστα σε δραχμές”. Ενώ τα γερμανικά μάρκα δεν είχαν καμία αξία ο κουρέας θα τον πλήρωνε με πραγματικό νόμισμα! Ακόμα και η τότε γερμανόφιλη τράπεζα μας, ζήτησε από τους Γερμανούς να το αποσύρουν. Ξέρετε τι απάντησαν; : “Tο αποσύρουμε μόνο αν το αγοράσετε”! Και έτσι αγοράσαμε ένα πλαστό χαρτονόμισμα καταβάλλοντας 530.824 χρυσές λίρες Αγγλίας!

Η διαχείριση της οικονομίας μας;
Μας πήρανε το 51% όλων των μετοχών των ΔΕΚΟ και όλων των μεγάλων επιχειρήσεων. Χρυσό δεν βρήκαν ποτέ αφού τον είχε πάρει το «σκυλολόι» του βασιλιά στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο έλιωσαν όλα τα κέρματα: Πήρανε 19 τόνους ασημιού, 53 τόνους χαλκού, 19 τόνους ψευδάργυρου και 19 τόνους νικελίου δίνοντάς μας ως αντίτιμο 104 χρυσές λίρες!! Επίσης μας κατακρατούσαν το 10% της αγροτικής παραγωγής ενώ είχαμε και τις γνωστές επιτάξεις. Δηλαδή σου έπαιρνε το σπίτι ένας διοικητής και σου δίνε ένα εγγυητικό χαρτί για να αποζημιωθείς μεταπολεμικά.

Τα αρχαία μας;
Γίνονταν αρχαιολογικές ανασκαφές χωρίς παρουσία ελλήνων αρχαιολόγων ενώ για την απλή κατασκευή ενός οχυρωματικού έργου μπορεί να εντόπιζαν αρχαία ευρήματα τα οποία έπαιρναν. Ενδεικτικά ο στρατάρχης Λιστ πήρε μια αρχαία κεφαλή μαζί του στη Γερμανία. Η αρχαιολογική υπηρεσία ξέρει πολύ καλά τις μας έχουν κλέψει και αυτά είναι πολλά!

Μετά τον πόλεμο τι έκαναν οι ελληνικές κυβερνήσεις;
Το 1946 η Ελλάδα αξίωσε 15,5 δις(τιμές 1938) από την Διασυμμαχική Επιτροπή του Παρισιού που όριζε τις γερμανικές αποζημιώσεις. Ωστόσο η Διασυμμαχική Επιτροπή, με τουρκική συμμετοχή, μας επιδίκασε μόνο 7.1 δις δολάρια. Υπόψη ότι οι Γερμανοί είχαν αποφασίσει να μας ξοφλήσουν δίνοντάς μας δύο δόσεις πριν φύγουν. Κατά παράδοξο τρόπο η Τράπεζα της Ελλάδος δεν μας επιτρέπει πρόσβαση στα στοιχεία ενώ αρνείται ότι υπήρξε τέτοιο δάνειο. Βέβαια εμείς ξέρουμε ότι σήμερα το μεν δάνειο μαζί με τους τόκους είναι 54 δις ευρώ και οι αποζημιώσεις 108 δις ευρώ.  Σύνολο 162 δις ευρώ. Αν βάλουμε 3% τόκο το τελικό ποσό είναι 1,5 τρις ευρώ!

1,5 τρις ευρώ είναι μεγάλο ποσό ακόμα και για την Γερμανία.
..και γι αυτό εμείς τους λέμε πληρώστε εναλλακτικά. Ας μας κάνουν γερμανικές εταιρείες έργα υποδομής και να αναλάβει το γερμανικό δημόσιο την πληρωμή τους. Ή όταν κάποιο ελληνόπουλο θέλει να σπουδάσει στη Γερμανία, να αναλαμβάνει το γερμανικό κράτος να καλύπτει όλα του τα έξοδα(διαμονή, φαγητό, δίδακτρα κτλ).

Η Βουλγαρία και η Ιταλία πληρώσανε;
Φυσικά.  Βέβαια, αυτοί μόνο χάρη στους Γερμανούς «είδαν» Ελλάδα. Ε πείτε μου τώρα ποια ηθική, ποιο δίκαιο και ποια λογική λέει ότι πληρώνει ο “κολαούζος” και όχι ο κύριος υπεύθυνος.

Από τους Γερμανούς δεν πήραμε τίποτα;
Κοιτάξετε οι Γερμανοί, κατόπιν συμφωνίας, μας δώσανε 115 εκ μάρκα για τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας που ΔΕΝ ύψωσαν αντίσταση στα στρατεύματα κατοχής. Δηλαδή τους ελληνο-εβραίους, τους οποίους εξόντωσαν. Αυτό συνέβη επειδή οι Γερμανοί θέλανε να καλοπιάσουν το νεοϊδρυθέν Ισραήλ το οποίο κυνηγούσε γερμανούς εγκληματίες πολέμου. Εμάς, από την άλλη, η κυβέρνηση Καραμανλή άνοιξε νύχτα της φυλακές και φυγάδευσε τους εγκληματίες πολέμου, συμπεριλαμβανομένου του Μέρτεν. Επίσης, τότε ήταν που οι Γερμανοί, εν γνώσει του Καραμανλή, προσέθεσαν ρήτρα, στη συμφωνία, με την οποία η Ελλάδα θα  παραιτούνταν από οποιαδήποτε άλλη οικονομική αξίωση. Ευτυχώς ο Έλληνας πρέσβης Θεόδωρος Υψηλάντης παρά τις πιέσεις διάγραψε τη συγκεκριμένη ρήτρα.

Οι πιο πρόσφατες κυβερνήσεις πως χειρίστηκαν το θέμα;
Κατά τη διάρκεια του πολέμου πολλοί μεταφέρθηκαν στη Γερμανία είτε ως βιομηχανικοί εργάτες είτε για ιατρικά πειράματα. Όλοι αυτοί μεταπολεμικά διεκδίκησαν αποζημιώσεις από τη Γερμανία έχοντας και Αμερικανούς δικηγόρους. Η Γερμανία σύστησε αναγκαστικά μια επιτροπή, με διαμεσολάβηση της Διεθνούς Οργάνωσης για τους Μετανάστες(ΔΟΜ), ώστε να διευθετήσει εξωδικαστικά το θέμα. Όλες οι ενδιαφερόμενες χώρες ανταποκρίθηκαν, εκτός της ελληνικής, επί Σημίτη. Έτσι το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών λειτουργήσαμε αυτόνομα και συμμετείχαμε ως παρατηρητές ενώ θα μπορούσαμε να είχαμε και εμείς κυβερνητικό επίτροπο στη ΔΟΜ! Γελούσαν μαζί μας..

Πότε ξεκίνησαν οι διεκδικήσεις των Διστομιτών;
Οι διεκδικήσεις ξεκίνησαν το 1995. Δικηγόρος των Διστομιτών ήταν ο ίδιος τους ο νομάρχης ο αείμνηστος Γιάννης Σταμούλης.  Πείθοντάς τους να πάνε συλλογικά και όχι ατομικά κατάφερε να κερδηθεί η υπόθεση στο Πρωτοδικείο αλλά και στο Εφετείο. Ύστερα οι Γερμανοί προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο. Οι 15 στους 19 δικαστές επικύρωσαν την απόφαση του εφετείου ενώ οι υπόλοιποι 4, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου Στέφανου Ματθία, πήγαν με το μέρος των Γερμανών. Ωστόσο αντί ο Ματθίας να σεβαστεί την απόφαση, τη στέλνει στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο(ΑΕΔ) με το σκεπτικό της αμφισβήτησης επί του θέματος. Δηλαδή παρουσίασε τη μειοψηφία ως αντίθετη άποψη ενώ ως γνωστόν το ΑΕΔ επιδικάζει διαφορετικές αποφάσεις δικαστηρίων και όχι διαφορές μειοψηφίας και πλειοψηφίας. Ο Ματθίας γνωρίζοντας τη σύνθεση του ΑΕΔ ήξερε ότι η τελική ετυμηγορία θα ήταν  υπέρ των Γερμανών!

Και έτσι οι Διστομίτες προσέφυγαν στα Ιταλικά δικαστήρια;
Ακριβώς. Η Ιταλική Δικαιοσύνη αναγνώρισε το δίκιο τους προχωρώντας μάλιστα και σε κατάσχεση βίλας του γερμανικού δημοσίου. Μετά ήρθε η Χάγη. Είναι ξεφτιλισμός για την ελληνική δικαιοσύνη να αναλάβουν ξένα κράτη υποθέσεις Ελλήνων. Μόνο τότε η ελληνική κυβέρνηση αναγκάστηκε να στείλει καλούς νομικούς οι οποίοι όμως ανέπτυξαν πολύ ορθά το θέμα. Ούτε λόγος να παραβρεθεί στη δίκη πρωθυπουργός ή υπουργός όπως είχα προτείνει.

Σε τι “πατάνε” οι γερμανοί;
Μα φυσικά στην απόφαση του δικού μας ΑΕΔ που τους δικαίωσε. Έτσι το Δικαστήριο της Χάγης καλεί την ελληνική κυβέρνηση να δώσει εξηγήσεις για την απόφαση του ΑΕΔ. Άντε τώρα να τους εξηγήσεις όλη αυτή την ιστορία με το Ματθία του οποίου τη θητεία η κυβέρνηση Σημίτη παρέτεινε για δύο χρόνια ώστε να προλάβει να «παίξει» αυτό το παιχνίδι. Στην Ελλάδα η δικαστική εξουσία είναι υποχείριο αφού χρειάζεται η άδεια του αρμόδιου υπουργού. Καταλάβατε τώρα την ξευτίλα που έχουμε πάθει;

Η μάχη θα κριθεί μόνο στη Χάγη;
Μπορεί ο κάθε Έλληνας πατριώτης να εσωκλείσει σε ένα φάκελο ένα γράμμα που να αναγράφει την πρόταση «Απαιτούμε από τη Γερμανία να πληρώσει όλες τις οφειλές προς την Ελλάδα» και να το στείλει στη γερμανική πρεσβεία ή ακόμα και στην ελληνική κυβέρνηση. Όχι υπογραφές αλλά γράμματα χωριστά. Αν σε τρείς μήνες η Γερμανία δεν καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, τότε προτείνουμε αποκλεισμό στα γερμανικά προϊόντα.

Ενημερωθείτε εδώ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News