Η «Λυσιστράτη» διδάχτηκε το 411 π.Χ. Η Αθήνα μέτραγε ήδη είκοσι χρόνια πολέμου –ο Πελοποννησιακός πόλεμος ξεκίνησε το 431 π.Χ.– και ο Αριστοφάνης, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τι σημαίνει πόλεμος, δίνει με ευφυή τρόπο το δικό του ειρηνικό στίγμα. Με όπλα του το εύρημα της σεξουαλικής απεργίας, την ανελέητη σάτιρα και μια γλώσσα ευρηματική όσο και αθυρόστομη, καταδικάζει τον πόλεμο και προβάλλει την ανάγκη για πανελλήνια ενότητα. Ερωτικά τεχνάσματα, κωμικές παρεξηγήσεις και πληθωρική δράση συνθέτουν μια απολαυστική κωμωδία όπου η γυναικεία εξυπνάδα αναδεικνύεται η κινητήρια δύναμη που θα οδηγήσει στη συμφιλίωση.

Δείτε το βίντεο του protagon.gr

Το έργο


Στην Αθήνα, την εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου, οι γυναίκες αγανακτισμένες με την διαρκή απουσία των αντρών και τα δεινά του πολέμου αναλαμβάνουν δράση. Η Λυσιστράτη παίρνει την πρωτοβουλία και συγκεντρώνει μυστικά γυναίκες από όλη την Ελλάδα, ανάμεσα τους και η Σπαρτιάτισσα Λαμπιτώ, και τις πείθει να απέχουν από τα «συζυγικά καθήκοντά» τους για να αναγκάσουν τους άντρες να τερματίσουν τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Το σχέδιό της περιλαμβάνει και την κατάληψη της Ακρόπολης από τις γυναίκες της Αθήνας, όπου φυλάσσονται τα χρήματα της Αθηναϊκής Ηγεμονίας που χρηματοδοτούν τον πόλεμο. Οι Αθηναίες, κλεισμένες στην Ακρόπολη, δεν παραδίδονται παρά τις προσπάθειες του Πρόβουλου και άλλων αντρών αν και κάποιες προσπαθούν με διάφορα τεχνάσματα και δικαιολογίες να αυτομολήσουν… έστω και για λίγο. Η ερωτική απεργία όμως καλά κρατεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Μυρρίνη που προκαλεί ερωτικά τον άντρα της Κινησία αλλά τον αφήνει στο τέλος στα κρύα του λουτρού. Οι άντρες είναι απελπισμένοι από την ερωτική στέρηση. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στην υπόλοιπη Ελλάδα και όταν απεσταλμένοι από τη Σπάρτη ζητούν διαπραγματεύσεις μία λύση μόνο απομένει: να γίνει αυτό που θέλουν οι γυναίκες.

Η παράσταση


Στην παράσταση του Γιάννη Κακλέα, οι γυναικείοι ρόλοι ερμηνεύονται από άνδρες ηθοποιούς. Όχι σαν παρωδία της θηλυκότητας και ειρωνική μίμηση των γυναικείων μηχανισμών έτσι όπως οι άνδρες τους φαντάζονται, αλλά ως επίκληση του θηλυκού στοιχείου που έχει τη δύναμη να αλλάξει τους όρους του παιχνιδιού. Το γυναικείο φύλο, δεν είναι μόνο το «άλλο» φύλο, δεν είναι απλά ο αντίθετος πόλος του αρσενικού. Είναι η ίδια η ενέργεια του έρωτα που δημιουργεί, χωρίς να καταργεί τις αντιθέσεις. Η «συνωμοσία» των γυναικών για να σταματήσει ο πόλεμος, είναι μια επανάσταση της ίδιας της ζωής ενάντια στον παραλογισμό και το θάνατο.
Ο Γιάννης Κακλέας παρατηρεί πως «η ‘Λυσιστράτη’ γράφεται σε μια ιδιαίτερα πολυτάραχη περίοδο. Το 411 π.χ. η Αθήνα μετά την καταστροφική ήττα της σικελικής εκστρατείας, έχοντας χάσει μεγάλο αριθμό στρατιωτών, βρίσκεται στον εικοστό χρόνο του πελοποννησιακού πολέμου που ακόμα συνεχίζεται. Ο πόλεμος έχει απελευθερώσει την ανθρώπινη σκληρότητα, έχει εγκαταστήσει την παρακμή, έχει εξοστρακίσει τον έρωτα και έχει αποχαλινώσει τη βία. Οι ανθρώπινες σχέσεις –άρα και οι σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα- είναι κι αυτές ένας πόλεμος που διεξάγεται με διαφορετικά όπλα και άλλη στρατηγική».



Συντελεστές


Μετάφραση: Κ.Χ. Μύρης


Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας


Σκηνικά: Μανώλης Παντελιδάκης


Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου


Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος


Χορογραφία: Κυριάκος Κοσμίδης


Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης


Σχεδιασμός βίντεο: Πίνδαρος Ανδριόπουλος


Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου


Δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Κακλέας, Εύα Σαραγά


Βοηθός σκηνοθέτη: Νουρμάλα Ήστυ

Διανομή


Λυσιστράτη: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος


Πρόβουλος: Χρήστος Χατζηπαναγιώτης


Μυρρίνη: Ελένη Κοκκίδου


Κλεονίκη: Γιώργος Χρυσοστόμου


Κινησίας / Μυρρίνη: Μάκης Παπαδημητρίου


Λαμπιτώ: Λαέρτης Μαλκότσης


Κήρυκας Λακεδαιμονίων: Θέμης Πάνου


Χορός: Άννα Αθανασιάδη, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Ιφιγένεια Αστεριάδη, Μιχάλης Θεοφάνους, Νίκος Καρδώνης, Φαίη Κοκκινοπούλου, Νίκη Λάμη, Κατερίνα Λυπηρίδου, Χρήστος Μαλάκης, Κωνσταντίνος Μαραβέλλιας, Σταύρος Μαυρίδης, Σοφία Μιχαήλ, Αγορίτσα Οικονόμου, Γιώργος Παπαγεωργίου, Δημήτρης Πασσάς, Γρηγόρης Ποιμενίδης, Αλάιν Ρομέρο, Μαριάνθη Σοντάκη, Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, Αγγελική Τρομπούκη, Κωνσταντίνος Τσερκάκης, Μαρία Τσιμά, Βαγγέλης Χατζηνικολάου.

Περιοδεία


16-17 Ιουλίου, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου


21 Ιουλίου, Βύρωνας, Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη»


26-27 Ιουλίου, Κύπρος, Αρχαίο Θέατρο Κουρίου
4 Αυγούστου, Σπάρτη, Σαϊνοπούλειο Αμφιθέατρο


7 Αυγούστου, Άργος, Αρχαίο Θέατρο


20 Αυγούστου Καβάλα, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων


23 Αυγούστου Κατερίνη, Αρχαίο Θέατρο Δίου 


2 Σεπτεμβρίου, Πάτρα, Ρωμαϊκό Ωδείο


5 Σεπτεμβρίου, Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο


8 Σεπτεμβρίου, Αθήνα, Αττικό Άλσος 


12 Σεπτεμβρίου, Νέα Σμύρνη, Άλσος Νέας Σμύρνης

Δείτε το βίντεο

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News