Οσο υπάρχουν τέτοιοι δημιουργικοί νεαροί καλλιτέχνες και κυρίως τέτοιοι νέοι άνθρωποι με τόσο συγκροτημένη σκέψη που ορίζουν το μέλλον τους με όρους ενός χαμένου στην ημεδαπή επαγγελματισμού, ελπίζω. Ελπίζω γι’ αυτή τη δόλια χώρα που έχει πέσει στα χέρια ανάξιων αετονύχηδων, ελπίζω στο καινούργιο που κομίζουν οι πολύπαθες νέες γενιές σε αυτόν τον τόπο. Κυρίες και κύριοι, ένας νέος καλλιτέχνης, που αξίζει την προσοχή σας:

Αν η εποχή μας ήταν τραγούδι, ποιο θα ήταν;
Θα ήταν το «Under Pressure» των Queen και του David Bowie: «Under pressure – that burns a building down, splits a family in two, puts people on streets». (σ.σ. «Υπό πίεση- που κατακαίει ένα κτίριο, χωρίζει μια οικογένεια στα δύο, κατεβάζει τους ανθρώπους στους δρόμους»).

Περπατώντας στους δρόμους της Αθήνας, τι εικόνες βλέπετε γύρω σας;
Βλέπω αισιοδοξία, ομορφιά, σεβασμό, ευημερία, εφευρετικότητα, φαντασία, παλμό, ισορροπία, ερωτισμό, ψυχραιμία, ευγένεια, υπομονή, όραμα, συνεργασία, ανεκτικότητα και μετά ξυπνάω και περπατώ πραγματικά στους δρόμους και αντιλαμβάνομαι πως η τροφή και η στέγη έρχεται πριν από τα παραπάνω.

Τι σας απογοητεύει και τι σας κάνει να ελπίζετε στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα;
θα μπορούσα να γράψω ένα ολόκληρο τόμο για το τι με απογοητεύει στην Ελλάδα. Θα προτιμούσα να μην το κάνω σε αυτή την συνέντευξη. Όλοι έχουμε εντοπίσει πλέον ποια είναι τα προβλήματα. Ήρθε η ώρα να δώσουμε τις λύσεις. Ξέρετε, οι άνθρωποι της γενιάς μου, τελειώνοντας το σχολείο λίγο πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004, δεν είχαμε φανταστεί ποτέ τη σημερινή εξέλιξη. Το Πολυτεχνείο, τα κινήματα, οι παγκόσμιοι πόλεμοι, όλα αυτά ήταν αποτυπωμένα στο μυαλό μας σαν το βαθύ παρελθόν. Το παρόν έμοιαζε σαν το «τέλος της ιστορίας». Η Ελλάδα, τουλάχιστον η Αθήνα που γνωρίζω, ζούσε μέσα στη χλιδή και τη μεγαλομανία. Ενώ αυτός ο τρόπος ζωής δεν εξέφραζε μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων -οι οποίοι αντιλαμβάνονταν τη ματαιότητα και την προσωρινότητα αυτής της κατάστασης, προσβάλλονταν από την ανομία, την απάτη και την κακογουστιά- η φωνή τους δεν ήταν αρκετά δυνατή γιατί τότε οι δουλειές πήγαιναν καλά. Τώρα πια όμως οι δουλειές δεν πάνε καλά και ενώ ο κόσμος υποφέρει πάρα πολύ, μέσα στο κακό παρουσιάζεται και μια μεγάλη ευκαιρία: να κάνουμε μια νέα αρχή, έξω και μέσα μας, παράλληλα.

Τι θα σκεφτείτε προτού ψηφίσετε στις επερχόμενες εκλογές;
Θα σκεφτώ σαν πολίτης και όχι σαν οπαδός. Θα ψηφίσω θυμούμενος ποιοί είναι υπεύθυνοι γι’ αυτήν την κατάσταση και θα συνεχίσω να μην ανοίγω συχνά την τηλεόραση και να διατηρώ την επαφή μου με την πραγματικότητα.

Εχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν; Είμαστε οι πολίτες που οφείλουμε να είμαστε;
Όχι, δεν είμαστε οι πολίτες που οφείλουμε να είμαστε, αυτό είναι αλήθεια. Ναι, χρόνια τώρα «οι γονείς μας» έβαζαν τα χέρια τους όλο και πιο βαθιά και έβγαζαν τα μάτια τους και τα δικά μας ακόμα περισσότερο με το να ψηφίζουν και ουσιαστικά να συντηρούν ένα σάπιο σύστημα. Παρόλα αυτά, δεν θεωρώ πως έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν και σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ πως τα φάγαμε μαζί, όπως είπε ο κ. Πάγκαλος. Αξίζουμε κάτι πολύ καλύτερο από αυτό και η συστηματική εξαπάτηση του ελληνικού λαού από ορισμένους πολιτικούς χρειάζεται παραδειγματική τιμωρία. Νιώθω πολύ ικανοποιημένος που έγινε η αρχή με τον κ. Τσοχατζόπουλο. Ελπίζω μόνο αυτή τη φορά να είναι όντως η αρχή και να τιμωρηθούν όλοι όσοι έχουν διαπράξει εγκλήματα κατά των ελλήνων πολιτών.

Νέος, καλλιτέχνης, εν καιρώ κρίσης…
…σημαίνει ότι χρειάζεται οργάνωση, αυτοπειθαρχία, επιμονή, να μάχεται ενάντια στην απογοήτευση και να έχει μεγάλη πίστη στην μουσική του και στην τέχνη γενικότερα.

Το ΤΟΠ-5 τραγουδιών στο i-pod σας;
Αυτήν την εβδομάδα:
Brian Eno & John Cale – «Spinning Away»
Tom Waits – «Lonely»
Velvet Underground – «Venus in Furs»
Bruce Springsteen – «River»
Red Hot Chili Peppers – «I could have lied»

INFO: Ο Leon εμφανίζεται στο gazARTE (Βουτάδων 32-34, Γκάζι) την Παρασκευή 27 Απριλίου στις 22.30 και στη Θεσσαλονίκη στις 11 Μαΐου.

Για όσους δεν τον γνωρίζετε:
Ο Λεών Βερέμης γεννήθηκε στο Λονδίνο από Έλληνες γονείς. Ξεκίνησε τη μουσική μελετώντας κλασική κιθάρα και πιάνο ενώ στα σχολικά του χρόνια δημιούργησε το συγκρότημα Mimosa's Dream. Το 2007 αναχωρεί για σπουδές στο Λος Άντζελες, εποχή άνθησης μιας νέας indie μουσικής σκηνής. Το 2009 ξεκινάει το προσωπικό του project με τον τίτλο "Leon". Το ντεμπούτο άλμπουμ του "Futrue" κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2010, με παραγωγούς τον Ottomo και τον Josh Clark (Beirut). Από τότε μέχρι σήμερα, έχει εμφανιστεί αρκετές φορές live ενώ τον Φεβρουάριο 2012 έδωσε την πρώτη και ιδιαίτερα πετυχημένη συναυλία του στο Λονδίνο, εκεί όπου και θα επιτρέψει στις 26 Μαΐου ως headliner στο The Bowery.

Ακούστε τα τραγούδια του:
«Someday»

«Τhe children of tomorrow»

«Slow down»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News