Την Πέμπτη το βράδυ ο Ηλίας Μόσιαλος απάντησε στην ανακοίνωση της ΠΟΣΠΕΡΤ αναφέροντας μεταξύ άλλων: «οι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές επιστρατεύουν βρώμικους, ανήθικους και άσχετους υπαινιγμούς για να καλύψουν την ανεπάρκεια των επιχειρημάτων τους και των δικών τους σημαντικών ευθυνών. Αντιπροσωπεύουν τη χειρότερη εκδοχή του κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού που θα πρέπει σύσσωμη η ελληνική κοινωνία να απομονώσει».

Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος τόλμησε να τα βάλει με τους συνδικαλιστές που κάποιους απ' αυτούς και το κόμμα του έθρεψε. Ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ μίλησε σκληρά εναντίον όσων οι περισσότεροι μεταπολιτευτικοί πολιτικοί φοβούνται να αγγίξουν.

Η αλήθεια γέρνει ανάλογα τα γυαλιά που φοράς. Το θέμα της ΕΡΤ είναι το θέμα του ελληνικού δημοσίου που όλοι βρίζουμε κι όλοι μέσα θέλουμε να μπούμε.

Έχουμε συνηθίσει στον Έλληνα πολιτικό που ο λόγος του στρογγυλεύει περισσότερο και από τους μαρμάρινους γλουτούς της Αφροδίτης. Που οι προτάσεις του, μεγάλες και αναφορικές, ξεχνούν το υποκείμενο και γλυκαίνουν το αντικείμενο. Που σε κρίσιμες στιγμές – όπως αυτή σήμερα που το ΠΑΣΟΚ τρέχει παραζαλισμένο σαν ακέφαλο κοτόπουλο – δεν βγάζουν γλώσσα αλλά ψάχνουν με τεντωμένο χέρι και στους εχθρούς συμμάχους.

Η περίπτωση του κυρίου Μόσιαλου είναι διαφορετική. Τσαντίζεται και το δείχνει. Δεν μασάει τα λόγια του και λέει δημόσια όσα άλλοι περιορίζουν σε τραπέζια συνδαιτυμόνων. Μπορεί να τον βοηθάει η «ερασιτεχνική» σχέση του με τη Βουλή και οι αγγλοσαξονικοί του τρόποι που δεν έχουν προλάβει ακόμα να ελληνοποιηθούν.

Η εποχή φαίνεται να 'χει ένα καλό. Προάγει τον σκληρό δημόσιο διάλογο, ικανό να τρίξει θεμέλια χρόνων. Κάποιοι απρόβλεπτοι που βοηθούν να διαλυθούν οι συσσωρευμένες αυταπάτες μας είναι ίσως οι πολιτικοί της επόμενης μέρας. Ή τα τελευταία θύματα της παλιάς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News