10.4.2010

9.30πμ: Πρωινή βόλτα στο Μεταξουργείο. Μέσα σε άδεια οικόπεδα, οι Κινέζοι στιβάζουν τακτικά τα χαρτόκουτα αφού πρώτα βγάλουν τις κολλητικές ταινίες και τα κάνουν επίπεδα. Στους δρόμους ερημιά, τα μπουρδέλα όμως έχουν ανοίξει. Όλες οι γωνίες μυρίζουν ούρα. Το φως είναι ζεστό και κίτρινο πάνω στους πίσω τοίχους των κτιρίων. Ο τέλειος αττικός ουρανός για τους τουρίστες (που δεν έρχονται). Αντιστικτικά, ο ουρανός στο Κατίν.

11.30: Ο Άγιος Κωνσταντίνος της ομώνυμης οδού, τυλιγμένος με σκαλωσιές και λινάτσες.Τι ρυθμού να ‘ναι; Στην πίσω ωραία πολυκατοικία το κουδούνι για το Σύλλογο Προστασίας Εκδιδομένων Προσώπων.

12.15: Γωνία Σόλωνος και Χαριλάου Τρικούπη, Χημείο, ακριβώς δίπλα στα υπαίθρια λουλούδια. Το σώμα ενός νέου άντρα πεταμένο στο πεζοδρόμιο. Μισογερμένος στον τοίχο, κλειστά μάτια, σταχτίς, άκαμπτος. Το δεξί του χέρι γυμνό, η εσωτερική πλευρά του βραχίονα αποκαλυμμένη, μελανιά και κατάστικτη. Οι τραυματιοφορείς τον σηκώνουν τραβώντάς τον από τα παντελόνια και τα μανίκια, δεν αγγίζουν καν το σώμα. Το κεφάλι πεσμένο στο πλάι. Είναι νεκρός εδώ και λίγη ώρα, γύρω του, αστυνομικοί, το 166, λιγοστοί περίεργοι.

12.30: Στο Φίλιον, όπωςσε όλα τα καφενεία της Σκουφά συνωστισμός. Καθόμαστε ως το απόγευμα. Οι καφέδες έρχονται και ξανάρχονται, οι φίλοι το ίδιο. Πίσω μου από τις δύο και μετά η μισή ηγεσία της Πολυτεχνείον ΑΕ. Ατέλειωτη σειρά από επαίτες, μουσικάντηδες παράφωνοι και δεξιοτέχνες, πρεζόνια, νυν καθαρά πρώην πρεζόνια. Μιλάμε αλλά μάλλον είμαστε βουβοί. Στις έξι πιάνει λίγη ψύχρα, ώρα για μετακίνηση.

8.00: Στα δελτία ειδήσεων. Ασαφή είναι ανεπαρκέστατα. Ακολουθεί καλλιτεχνικόν πρόγραμμα.

11.00: Κάποτε, κι όχι στο απώτατο παρελθόν τέτοια ώρα αναρωτιόμασταν τι θα είχαν οι εφημερίδες οι κυριακάτικες.Τις αναζητούσαμε πριν από το ξημέρωμα.

11.4.2010

8.00 πμ: Τα κουζινολογικά ένθετα περιοδικά έχουν περισσότερη ύλη από τα φύλλα. Οι σπουδαίες συνεντεύξεις έχουν προ πολλού ξεπουπουλιαστεί.

10.30: Μπρος και πίσω στο αεροδρόμιο. Στην επιστροφή, γιγαντοαφίσα ζωγραφισμένη “Η λύση για την κρίση– Μίσος ταξικό”.

12.30: Στάση για φρούτα, από υπαίθριο πωλητή. Στα καφάσια, μήλα κίτρινα με αυτοκόλλητη ετικέτα που αναγράφει ως χώρα προέλευσης το Νότιο Τιρόλο. Πάλι καλά, υπήρχαν δροσερά μαρούλια (χωρίς αυτοκόλλητο).

5.00: Μετά Τα Φιλαράκια, προβάλλεται μια σειρά όπου πρωταγωνιστές της είναι κάτι αγάμητοι nerd του ΜΙΤ. Θα θελα να γνώριζα τους σεναριογράφους. Δεν βλέπω αμερικάνικες ταινίες αλλά τις Κυριακές βλέπω αμερικάνικες σειρές και γελάω.

7.00: Ετοιμάζω φαγητό και καλώ τους φίλους μου. Θα ρθουν στις 9.30μμ.

Κυριακή απόβραδο, με τη χρεοκοπία, την τρομοκρατία, τα δίχτυα ασφαλείας, τους νεκρούς στο δρόμο, τη ματωμένη και καμμένη λάσπη του Κατίν, τα σχολεία που ανοίγουν αύριο, όλοι μα όλοι εφευρίσκουμε τρυκ για να συνεχίσουμε.

(Ο σημερινός τίτλος παραπέμπει στον στίχο του Μανόλη Αναγνωστάκη)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News