Et alors, c'est la guerre!

Στο Παρίσι, 129 νεκροί, περισσότεροι από 300 τραυματίες, 80 από αυτούς σε κρίσιμη κατάσταση. Η Πόλη του Φωτός σκοτείνιασε ξαφνικά, το πένθος βαρύ, ο φόβος και ο πόνος είναι εδώ και μας κατακλύζουν τώρα μαζί με μπόλικο θυμό και αγωνία. Αυτές τις τρομερές στιγμές η καθημερινότητα χάνει το νόημά της, όσο κι αν προσπαθείς να συνεχίσεις τα μικρά και τα μεγάλα της ζωής σου δεν μπορείς. Αυτοί οι νεκροί είναι δικοί μας όπως και οι 250.000 νεκροί της Συρίας, θύματα όλοι εγκληματιών που μέσα στην ψυχή και στο μυαλό τους φωλιάζει μίσος ανεξέλεγκτο, ένα μίσος που δεν γνωρίζει σύνορα και έχει στόχο τη χαρά της ζωής.

Πενθούμε για τους νεκρούς, πενθούμε για το χτύπημα που δέχτηκαν ο δυτικός πολιτισμός και οι ανθρωπιστικές μας αξίες, πενθούμε και για το φίδι του νεοφασισμού που θεριεύει στον κόρφο μας. Ομως ο φανατισμός και οι κινήσεις πανικού δεν έχουν θέση ανάμεσά μας. Ναι, στα μέτρα ασφαλείας, είναι απαραίτητα όσο ελλοχεύουν κίνδυνοι, όχι στις αλληλοκατηγορίες και στις μικρότητες. Οφείλουμε να μείνουμε ενωμένοι σαν τοίχος απροσπέλαστος απέναντι στο ISIS, που ακριβώς θέλει να σπείρει τον τρόμο ανάμεσά μας. Ας μην το επιτρέψουμε. Είναι ανάγκη να αναγνωρίσουμε τον φόβο μας και να τον επεξεργαστούμε πριν αυτός μας καταπιεί.

Κι ας μην ξεχνάμε αυτές τις δύσκολες ώρες: Οι πρόσφυγες θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη φρίκη που σπέρνουν στις πατρίδες τους οι τζιχαντιστές. Δεν πάνε στη Σαουδική Αραβία. Στην Ευρώπη της δημοκρατίας και της ελευθερίας θέλουν να έρθουν. Για τα ευρωπαϊκά ιδεώδη ας παλέψουμε όλοι μαζί. Ενωμένοι. Γιατί η ευθύνη για τη δημοκρατία, για την ελευθερία, την ισότητα και την αδελφοσύνη είναι υπόθεση συλλογική.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News