Η κακία έχει πλάκα στα καρτούν. Πάντα είχε πλάκα και πουλούσε. Ο Συλβέστρος κυνηγούσε λυσσαλέα τον Τουϊτυ για να τον φάει και περνούσε τα πάνδεινα. Τα ίδια και με τους Tομ και Τζέρυ, τον Νταφυ κλπ. Απίθανα γκαγκ που έχουν σημαδέψει παιδικές φαντασίες. Ατάκες που χαρακτηρίζουν παιδικά χρόνια. («Νομίζω πως βλέπω ένα γατούλη», Τουϊτυ). Η κακία που συνδυάζεται από μια απερίγραπτη βία που όμως περνούσε ντούκου επειδή ποτέ δεν πονούσε η δεν μάτωνε το καρτούν που έτρωγε την μπουνιά. Η παράδοση συνεχίζεται σήμερα στην Αμερική με πιο σοφιστικέ εικόνα και σενάρια που κλείνουν το μάτι ακόμα και σε έναν ενήλικα. Τι άλλο υπονοεί η σκηνή στη Bank of Evils όπου διαβάζει κάνεις κάτω από τον τίτλο Πρώην Lehman Brothers.

Ο Γκρου κινείται στη γραμμή των κακών. Θέλει να κλέψει το φεγγάρι αλλά πρέπει να συναγωνιστεί τον Βέκτορ ένα καινούργιο καλόπαιδο στην πιάτσα των κακών. Μοιάζει λίγο με τους αλαζονικούς εφήβους που στα 22 γίνονται εκατομμυριούχοι επειδή ανακάλυψαν το facebook. Ο Βέκτορ του κλέβει την μηχανή συρρίκνωσης και ο Γκρου πρέπει να την ξαναπάρει πίσω. Θα χρειαστεί την βοήθεια τριών ορφανών τα οποία θα υιοθετήσει και θα τα στρατολογήσει γι αυτό το σκοπό. Σιγά σιγα τα ορφανά θα στρέψουν τον Γκρου απ το κακό και θα αποκαλύψουν ότι έχει μια μεγάλη καρδιά. Απλά πράγματα δοκιμασμένα στο παρελθόν μόνο που αυτή τη φορά έρχονται και σε 3d αλλά και με την αξεπέραστη αισθητική που έχει διδάξει η Pixar. Το animation είναι καταπληκτικό σε λεπτομέρεια χρωματισμούς. Δίνει ζωή και ενέργεια σε καλομελετημένους και αγαπησιάρικους χαρακτήρες. Σε εγκλωβίζει. Αιχμαλωτίζει την ψυχή σου και σε κάνει ό,τι θέλει. Τα τρία μικρά ορφανά είναι λατρεμένα και ο χειρισμός τους είναι τέλειος χωρίς διδακτικές πράξεις και δράματα για εύκολο κλάμα. Σύγχρονα πράγματα. Το animation στα καλύτερα του. Μια καλή οικογενειακή έξοδος.

Το “Εγώ ο Απαισιότατος” παίζεται από τις 25 Νοεμβρίου στους κινηματογράφους. Δείτε το τρέιλερ εδώ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News