Ο Γιάννης Μπέζος σκηνοθετεί τη διαχρονική κωμωδία «Υπάρχει και φιλότιμο» του Αλέκου Σακελλάριου και του Χρήστου Γιαννακόπουλου, σε παραγωγή ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης, με τον Γιώργο Παρτσαλάκη στο ρόλο του πιο «δημοφιλή» Έλληνα πολιτικού, Ανδρέα Μαυρογιαλούρου. Ο σκηνοθέτης μιλάει για την παράσταση, το Θέατρο και τον Θεό, την πολιτική και την τηλεόραση…

Για το θέατρο και τον Θεό: «Η δουλειά του θεάτρου, της τέχνης, ξορκίζει το θάνατο και δίνει ενδεχομένως μεταφυσικές απαντήσεις – κανονικά αυτές τις απαντήσεις έπρεπε να τις δίνει η Εκκλησία αλλά μάλλον αδυνατεί γιατί έχει γίνει, πλέον, οργανισμός. Η φύση, λοιπόν, αυτής της δουλειάς διαφοροποιεί τους καλλιτέχνες από τον υπόλοιπο κόσμο καθώς αντιμετωπίζουν διαφορετικά το χρόνο, άρα και το θάνατο, άρα και το μυστήριο της ύπαρξης του Θεού. Εγώ δεν πιστεύω στο Θεό με την έννοια του παππούλη με την άσπρη γενειάδα. Πιστεύω όμως πάρα πολύ στη δύναμη του ανθρώπου. Ο οποίος δεν είναι Θεός, αλλά έχει το Θεό μέσα του. Κι όταν προσπαθούμε να κάνουμε τον άνθρωπο Θεό, δεν είμαστε βλάσφημοι, είμαστε ανόητοι. Προτιμώ, λοιπόν, να μένω με το μυστήριο της ύπαρξης του Θεού. Δεν θέλω μια απάντηση επ’ αυτού. Προτιμώ τα ερωτηματικά. Ερωτηματικά, μας θέτει διαρκώς η ζωή, ερωτηματικά και η τέχνη. Κάθε φορά που ανεβάζουμε μια παράσταση, δημιουργούμε έναν καινούριο κόσμο για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Αυτό είναι ένα μικρό θαύμα. Είναι μια γέννηση. Η οποία εξαρχής εμπεριέχει το θάνατο, το τέλος».

Για το ρίσκο: «Είναι η φύση της δουλειάς μας. Η υποκριτική είναι ένα προσωπικό στοίχημα κάθε φορά. Δεν μαθαίνεται στις σχολές. Μαθαίνεται στη σκηνή σε συνδυασμό με τη ζωή, τη ζωή σου. Η σκηνή δεν μπορεί να είναι ανακόλουθη της ζωής».

Για την πολιτική: «Αν μου προσφερόταν μια υπουργική-πολιτική θέση, δεν θα ενδιαφερόμουν. Ούτε καν για το Υπουργείο Πολιτισμού. Δεν είναι αυτή η θέση μου. Εγώ έχω άλλη διαδρομή μπροστά μου -όπου πιστεύω ότι μπορώ να είμαι καλύτερος- και δεν μπορώ να εμπλακώ σε αυτά τα πράγματα».

Για την τηλεόραση: «Βλέπω αρκετά. Και βλέπω και πράγματα που μου αρέσουν και που δε μου αρέσουν. Βλέπω κάποια αφιερώματα, βλέπω και αθλητικά και, να σας πω την αλήθεια, βλέπω και τις πιο λάιτ εκπομπές, που δεν είναι κακό να υπάρχουν και αυτές, αρκεί να μη χαρακτηρίζουν μόνο αυτές το πρόγραμμα ενός καναλιού. Γιατί συχνά καταντούν κακόγουστες. Και απ’ ό,τι φαίνεται, δεν τις έχει και πολύ ανάγκη ο κόσμος. Μια χαρά ζει και χωρίς αυτές. Όπως μια χαρά ζει και χωρίς εμάς. Δε θα πάθει τίποτα αν δε μας δει στην τηλεόραση. Η μυθοπλασία, όταν γίνεται καλά, είναι πολύ σημαντική γιατί υπάρχει μια επαφή του κόσμου με τη γλώσσα του. Και θα υπάρξει ξανά πάλι μυθοπλασία, αλλά πιο προσεγμένα και σε πιο μικρό αριθμό. Πιο προσεγμένα και σε επίπεδο παραγωγής και σε επίπεδο αισθητικής».

Για το «Υπάρχει και φιλότιμο»: «Θέλω να ευχαριστήσω θερμά το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης για τη συνεργασία, όλους όσοι μόχθησαν για την πραγμάτωση της παράστασης και πάνω απ' όλα τους συναδέλφους μου για την εμπιστοσύνη τους και τη διαθεσιμότητά τους. Το καλό έργο είναι παρόν και η επικαιρότητα αμείλικτη».

INFO

«Υπάρχει και φιλότιμο», των Α. Σακελλάριου-Χ. Γιαννακόπουλου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μπέζου.

Παίζουν: Γιώργος Παρτσαλάκης (Μαυρογιαλούρος), Τάκης Παπαματθαίου (Γκρούεζας), Τάσος Γιαννόπουλος (Πανάγος), Θανάσης Βισκαδουράκης, Ευγενία Δημητροπούλου, Νεκταρία Γιαννουδάκη.
ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ (έως 16/9): 9-11/7 Χανιά, 12/7 Αρχάνες Κρήτης, 14/7 Αγ. Βαρβάρα Κρήτης, 15-16/7 Ηράκλειο, 17-18/7 Ρέθυμνο, 20/7 Γαστούνη, 22/7 Ζάκυνθος, 23/7 Αγρίνιο, 24/7 Λευκάδα, 25/7 Άρτα, 26/7 Μεσολόγγι, 27/7 Νεμέα, 28/7 Νέα Μάκρη (Αττική), 29/7 Νίκαια (Αττική), 31/7 Ξυλόκαστρο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News