348
|

Δεν έχουμε καινούργια παπούτσια

Θοδωρής Γκόνης Θοδωρής Γκόνης 8 Σεπτεμβρίου 2013, 00:25

Δεν έχουμε καινούργια παπούτσια

Θοδωρής Γκόνης Θοδωρής Γκόνης 8 Σεπτεμβρίου 2013, 00:25

Δε θα λέμε πολλά, λίγα λόγια οικοδομής. Μετά θα ‘ρχεται η σιωπή και το παράδειγμα. Αυτό θα μιλάει. Θα μας παίρνει από το χέρι. Θα στρώνει. Θα γεμίζει. Θα αδειάζει. Και πάλι απ’ την αρχή. Θα κάθεται δίπλα μας. Θ’ ανοίγει τον ορίζοντα, τις πόρτες, τα παράθυρα. Θα κάθεται σαν τον κύριο Παύλο δίπλα στη γυναίκα του. Που και που θα κουνάει το κεφάλι ανεπαίσθητα. Ναι. Όχι. Αλήθεια. Ψέματα.

Θα βγάζει το καρπούζι απ’ τη θάλασσα, θα το κόβει μισοφέγγαρο, θα το σερβίρει στη γυναίκα του. Θα παίρνει τα κουκούτσια απ’ το πιάτο της, θα τα μασάει. Θα μετράει μ’ αυτά τις ώρες, τις στιγμές, τα λεπτά. Είναι ο δικός του μετρητής.
Έτσι.

Η σιωπή και το τραγούδι της.

Θα μελετάμε υπακούοντας στον διαβήτη και στο τρίγωνο. Θ’ αφιερωθούμε στη λεπτομέρεια και το ελάχιστο. Θα διαβάζουμε καθαρά τα γράμματα. Θα περιοριστούμε. Δε θ’ αναπαυόμαστε. Θα βρούμε τον σύρτη και θα κλείσουμε. Θα κλείσουμε μια για πάντα απ’ έξω τις ευκολίες μας. Θα στρώσουμε πάνω στο μηδέν. Εκεί θα φυτέψουμε. Ό,τι φυτρώνει θα είναι αληθινό. Δεν θα έχει τα μέσα να ψευτίσει.

Ό,τι κι αν βλέπουμε δε θα το λέμε, θα το συναντάμε μονάχα. Θα το βοηθάμε.

Το ευχαριστώ δε θα το ακούμε, θα το αφήνουμε να φτερουγίζει μέχρι να γίνει ευχή. Όταν μας καλούνε στα γεμάτα τραπέζια δε θα πηγαίνουμε. Δεν έχουμε καινούρια παπούτσια. Αυτή θα είναι η δικαιολογία μας, η ευγενική μας πρόφαση.

Όμως εμείς θα ξέρουμε πως δεν είναι για μας όλα αυτά. Συγκεντρωμένοι πάνω στον βράχο, θα χτυπάμε με τον αγκώνα μέχρι ν’ ανοίξει. Μέχρι ν’ ανοίξει ο ουρανός.

Δεν θα λέμε πολλά.

Δυο-τρεις κουβέντες οικοδομής. Μετά η σιωπή. Θα ‘ρχεται η σιωπή και το παράδειγμα. Κυρίως αυτό. Η τσάντα του θα είναι γεμάτη. Θα την ανοίγει όποιος πεινάει. Θα μας παίρνει από το χέρι, θα μας βάζει μέσα στο νερό, μέσα στη θάλασσα, εκεί που ο κύριος Παύλος κρυώνει το καρπούζι. Θα ξαπλώνουμε μέσα στο νερό, θα κάνουμε τον νεκρό. Άφεση και εμπιστοσύνη. Δε θα είμαστε πεθαμένοι. Θα μας βγάζει το κύμα, δροσερούς μαζί με το καρπούζι του κυρίου Παύλου. Θα μας κόβει η ζωή με το μαχαίρι τρυφερά, θα μας μοιράζει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News