Αρένα στους U2
Η μαζικότητα του φαινομένου U2 δεν με έχει αγγίξει στην πορεία του χρόνου. Πάντα μου άρεσαν, αλλά μέχρι εκεί. Δεν ήταν ποτέ για μένα Guns ‘n Roses, Metallica, AC/DC. Ούτε καν Τρύπες ή Ξύλινα Σπαθιά. Στο άκουσμα όμως ότι θα μας επισκεφτούν, δεν το σκέφτηκα δεύτερη φορά. Πήγα, πήρα το εισιτήριό μου (στην αρένα φυσικά, ροκ συναυλία μακριά από την αρένα είναι Τζακ Νίκολσον χωρίς σατανικό χαμόγελο) και σήμερα θα πάω στο Ολυμπιακό Στάδιο για να τους δω. Να δω ένα σόου που λίγα συγκροτήματα στον πλανήτη έχουν το εκτόπισμα για να κάνουν. Και η παρουσία μου στην συναυλία των AC/DC μου έχει δείξει ότι οι Mega Bands που σέβονται τον θεατή μπορούν να προσφέρουν κάτι περισσότερο από μία μουσική εμπειρία. Άσε που έχω αρκετούς καλούς λόγους για να περιμένω απόψε μία πολύ όμορφη βραδιά.
Where The Streets Have No Name
I Still Haven’t Found What I’m Looking For
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
