Εγώ, είμαι πλέον γιαγιά των κοριτσιών που υποτίθεται πως θα ενδιαφέρονται για τα γυναικεία περιοδικά, αυτά που κυκλοφορούν με τις Κυριακάτικες εφημερίδες, ή και εκείνα που περιμένουν να βρουν αγοραστές στα περίπτερα. Επειδή, όμως, είμαι παλιά καραβάνα δημοσιογράφος, κι είχα πολλά χρόνια στο παρελθόν ασχοληθεί με το αντικείμενο -προτού επικεντρωθώ στα γαστρονομικά- με καίει η γνώμη σας.

Θα ήθελα ειλικρινά, και με το χέρι στην καρδιά, να μάθω από αυτούς που σήμερα διαλέγουν τα «εξωγήινα» εξώφυλλα και τα τελείως εξωπραγματικά ρεπορτάζ μόδας, πού άραγε στηρίζουν τις επιλογές τους; Έχουν στα χέρια τους κάποιες έρευνες αγοράς που λένε ότι τα τελείως φωτοσοπαρισμένα, αγνώριστα πρόσωπα και μοντέλα είναι αυτά που θέλουν να βλέπουν οι εν δυνάμει αναγνώστριες; ‘Η απλά βαριούνται οι υπεύθυνοι των περιοδικών να ψάξουν να βρουν κάποιο ενδιαφέρον και ζεστό καθημερινό άμεσο πρόσωπο για τα εξώφυλλα –τα οποία έτσι κι αλλιώς στα γυναικεία που μοιράζονται με τις εφημερίδες δεν παίζουν κανένα ουσιαστικό ρόλο. Και τι λέτε εσείς, το κοινό που ξεφυλλίζει αυτά τα περιοδικά.

Όταν εμείς –τον παλιό καιρό— ψάχναμε για εξώφυλλο που θα έκανε τον περαστικό να αγοράσει το περιοδικό, είχαμε, βεβαίως, τελείως άλλα κριτήρια. Αναρωτιέμαι λοιπόν, σήμερα που οι διευθυντές και οι υπεύθυνοι των μηνιαίων γυναικείων εντύπων που πάνε πακέτο με τις βαριές Κυριακάτικες –μαζί και με κινηματογραφικές ταινίες, μουσικά άλμπουμ, βιβλία κλπ.– γιατί άραγε διαλέγουν αυτά τα generic, όπως θα τα λέγαν οι Αγγλόφωνοι, δηλαδή τα ανούσια, άγευστα, και εκτός κάθε σύγχρονης πραγματικότητας εξώφυλλα; Είναι άραγε μια ακόμα ένδειξη κούρασης και παραίτησης, ή μια νέα αισθητική, που έχει τους υποστηρικτές της, κι εμένα, που είμαι από άλλο ανέκδοτο και σίγουρα εκτός κυκλώματος, μου έχει διαφύγει;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News