Διαβάζω το χρονικό της νέας επέμβασης (λαπαροσκοπική αφαίρεση ωοθηκών και σαλπίγγων) στην οποία υπεβλήθη η ηθοποιός Angelina Jolie μετά τη διπλή προληπτική μαστεκτομή δύο χρόνια πριν. Είναι μια λιτή, γνήσια καταγραφή όσων προηγήθηκαν. Οι εξετάσεις, οι επικοινωνίες με τους γιατρούς, η ενημέρωση, οι πιθανότητες, η απόφαση, η διαδικασία, η επόμενη μέρα. Όλα γραμμένα με σαφήνεια, χωρίς μελόδραμα. Είναι η ανάγνωση της ζωής όπως είναι. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο και ευτυχώς. Η Angelina Jolie έπραξε το σωστό σύμφωνα με τη λογική και τις υποδείξεις των γιατρών της. Είναι μόλις 39 χρόνων και δεν θα μπορέσει να κάνει άλλα παιδιά ενώ έχει να αντιμετωπίσει και την εμμηνόπαυση. Πιθανά και μακάρι, λόγω της ορμονοθεραπείας, να μην αντιμετωπίσει σημαντικά προβλήματα πέρα από εκείνα της ψυχής. Είναι μια νέα γυναίκα. Όμως αναμφισβήτητα αυτό που κερδίζει είναι ασύγκριτα σπουδαιότερο. Κερδίζει ζωή για εκείνη, για τον εαυτό της και κερδίζει ζωή για την οικογένειά της.

Όπως και την πρώτη φορά έτσι και τώρα γίνεται λόγος για το αν πρέπει να ασχολούμαστε οι δημοσιογράφοι με την πορεία της υγείας ενός μόνο ανθρώπου επειδή είναι δημόσιο πρόσωπο, όταν στην ίδια κατάσταση είναι τόσοι άλλοι. Θεωρώ πως πρέπει. Όπως επίσης πιστεύω πως πρέπει να δίνεται βήμα σε οποιονδήποτε θέλει έτσι λιτά να πει την εμπειρία του, μα κυρίως να εστιάσει –όπως η Jolie- στα σημεία που λένε ξεκάθαρα ότι κάθε περίπτωση ασθενούς είναι διαφορετική και υπάρχουν περισσότεροι από ένας τρόποι να αντιμετωπίσει κανείς το πρόβλημα της υγείας του. Πρέπει οι αναγνωρίσιμοι άνθρωποι να μιλούν και μάλιστα, εδώ, στην περίπτωση της Jolie υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη πράξη θάρρους. Λέει πως είναι πια στην εμμηνόπαυση. Ας θυμηθούμε πόσο εύκολα λέμε σε κάποιον «Στην κλιμακτήριο είσαι;», για να τον πειράξουμε. Ας παρατηρήσουμε τις γυναίκες που με κάποιο τρόπο υπάρχουν στις ζωές μας και που μπαίνουν στην κλιμακτήριο. Ας παρατηρήσουμε την ένταση, τα ξαφνικά δάκρυα, τη μελαγχολία, την αγωνία για το σώμα που αλλάζει. Θέλουν θάρρος αυτές οι εξομολογήσεις και όσο πιο πολλές τόσο πιο ασθενές σιγά σιγά και το «στίγμα». Το εύκολο είναι να το περάσεις χωρίς κανείς να ξέρει. Χωρίς ερωτήσεις. Χωρίς το περισσό ενδιαφέρον.  

Τέλος, ας μην στήνουμε στα 5 μέτρα μια νέα γυναίκα που αρρώστησε μόνο και μόνο γιατί έχει πολλά λεφτά και άρα την καλύτερη περίθαλψη. Δεν φταίει η Jolie για το κακό χάλι της περίθαλψης στην Ελλάδα. Να σκεφτούμε πως έστω και μία από εμάς να θυμηθεί την επίσκεψη στο γυναικολόγο της, με αφορμή την υπόθεση Jolie, κάτι καλό έχει γίνει.

ΥΓ: Αν μπορούσα μια αγκαλιά θα της την έδινα και θα ’ταν και μεγάλη. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News