934
Γιώργος Κωνσταντίνου, Μάρω Κοντού και Δέσπω Διαμαντίδου στη έγχρωμη κόπια της ταινίας «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», 1965 | Καραγιάννης - Καρατζόπουλος

Αυτός ο γάμος θα τους μείνει αξέχαστος

Κιάρα Σουγκανίδου Κιάρα Σουγκανίδου 31 Μαρτίου 2018, 20:00
Γιώργος Κωνσταντίνου, Μάρω Κοντού και Δέσπω Διαμαντίδου στη έγχρωμη κόπια της ταινίας «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», 1965
|Καραγιάννης - Καρατζόπουλος

Αυτός ο γάμος θα τους μείνει αξέχαστος

Κιάρα Σουγκανίδου Κιάρα Σουγκανίδου 31 Μαρτίου 2018, 20:00

Κάποτε είχαμε τις μπομπονιέρες. Ασημένια κουταλάκια, κρυστάλλινα πιατάκια για γλυκό του κουταλιού, πορσελάνινα κουτάκια για χάπια. Πήγαινες στον γάμο και έφευγες με δωράκι κουτσά σετ από άχρηστα αντικείμενα για να θυμάσαι το ζευγάρι και την αγοραστική δύναμη των πεθερικών.

Σήμερα ζητούμενο για έναν γάμο που πρέπει να μείνει αξέχαστος στους καλεσμένους είναι η πρωτοτυπία. Ο παρωχημένος θεσμός δημόσιας δήλωσης της προσωπικής επιλογής, που σηματοδοτεί για το ερωτευμένο ζευγάρι μια κοινή ζωή γεμάτη συμβιβασμούς και αλλοίωση προσωπικοτήτων, που νομιμοποιεί την ανάμειξη των σογιών και του TAXIS στα εν οίκω, και που νομοτελειακά οδηγεί στην κρεμάλα των παιδικών πάρτι, πρέπει στον 21ο αιώνα να καθοριστεί με μία πρωτότυπη τελετή. Στην εκκλησία, στο κτήμα, στην παραλία, σε μία αλάνα. Ετσι ορίζουν οι ειδήμονες του σύγχρονου lifestyle.

Η νύφη κι ο γαμπρός εκείνη την ημέρα θα γίνουν πρωταγωνιστές σε ένα τσίρκο. Θα ενεργοποιήσουν τη φαντασία τους για να ικανοποιήσουν τους καλεσμένους. Θα σκαρφιστούν ιδέες που σχετίζονται με τις προσωπικές προτιμήσεις τους και θα τις εφαρμόσουν σε μεγάλη κλίμακα για να δείξουν στους φίλους και στους συγγενείς ότι η δική τους κοινή ζωή προμηνύεται διαφορετική.

Σήμερα στα γαμήλια τραπέζια βλέπεις βίντεο. Ποτ πουρί από τα παιδικά χρόνια των νεόνυμφων, από τα εφηβικά, τα φοιτητικά. Τους βλέπεις χωριστά χαλαρούς μπροστά στην τηλεόραση με μια μακαρονάδα να παρακολουθούν ποδόσφαιρο, τους βλέπεις μεθυσμένους σε εργένικα πάρτι της καταστροφής, τους βλέπεις μαζί να φιλιούνται μπροστά σε ένα ιστορικό μνημείο που το επισκέφτηκαν ως ερωτευμένο ζευγάρι. Και τελικά τους βλέπεις, live στην αίθουσα του γαμήλιου τραπεζιού, συγκινημένους και γελαστούς, με τα φώτα να πέφτουν πάνω τους και να μαρτυρούν κάθε σταγόνα ιδρώτα και χρυσόσκονης από το επαγγελματικό μακιγιάζ της νύφης.

Τα site προτείνουν γαμήλια γλέντια σε λούνα παρκ με μαλλί της γριάς και φωτογράφιση πάνω στη ρόδα. Προτείνουν επίσης ενοικίαση ποδηλάτου για να έρθουν με αυτό στο τραπέζι η νύφη κι ο γαμπρός (το νυφικό μπλεγμένο στην αλυσίδα θα προκαλέσει μεγάλο κακό αλλά αυτό είναι μια λεπτομέρεια). Οι σύγχρονοι ειδήμονες του lifestyle συνιστούν γάμο στην ύπαιθρο και δώρο για όλους τους καλεσμένους σαγιονάρες για να χορεύουν άνετα, τροχήλατο παγωτατζίδικο που θα σερβίρει χωνάκια με χρωματιστές μπάλες, ποτά που θα μοιράζονται μέσα από βάρκα γεμάτη πάγο…

Πέρσι τον Αύγουστο μια φίλη, μου διηγήθηκε τις περιπέτειες ενός τέτοιου τραπεζιού, που έγινε ένα κυριακάτικο μεσημέρι σε τρέντι καντίνα στην αγορά του Ρέντη. Οι γονείς, που παντρεύτηκαν την ίδια μέρα με τη βάφτιση του παιδιού τους, αποφάσισαν να κάνουν το γλέντι εκεί για πρωτοτυπία και για ωραίες φωτογραφίες στο Instagram. Πράγματι, οι φωτογραφίες ήταν θαυμάσιες, με τα φαναράκια απλωμένα στην αλάνα πάνω από τα καφάσια και τους καλεσμένους χύμα, να απολαμβάνουν φτηνό κρασί και χοτ ντογκ από την καντίνα. Όμως ήταν ένα αυγουστιάτικο μεσημέρι στην Αθήνα, και στο τέλος έφυγαν όλοι από του Ρέντη με εμετούς και χανγκόβερ από τον ήλιο, τους 40 βαθμούς υπό σκιάν, και το λίπος των χοτ ντογκ. Σε πρόσφατο δημοσίευμα του Guardian διαβάζω πως ανάλογο ευτράπελο περιστατικό συνέβη προσφάτως και στην Αγγλία. Νεόνυμφο ζευγάρι, νοίκιασε κουκουβάγια για το μυστήριο μέσα στην εκκλησία. Το πτηνό ήταν εκπαιδευμένο για να συμμετάσχει στη φάση ανταλλαγής των γαμήλιων δαχτυλιδιών. Όμως κάτι πήγε στραβά με την εκπαίδευση, και αντί να πάει στα δαχτυλίδια πήγε και τσίμπησε τους καλεσμένους.

2500
Η στιγμή που η κουκουβάγια επιτίθεται στους καλεσμένους, σε γάμο στην Αγγλία (YouTube)

Το ίδιο άρθρο αναφέρει πως για το 2018 η μεγάλη τάση στους γάμους είναι να γίνονται σε τόπους μακρινούς και να συμφωνούν με τα τοπικά ήθη και έθιμα. Δηλαδή, αν φέτος γινόταν ο ινδικός γάμος που έλαβε χώρα πέρσι στο Ζάππειο Μέγαρο, μπροστά στην ταριχευμένη και εντοιχισμένη κάρα του ευεργέτη Ευαγγέλου Ζάππα που χρηματοδότησε την ανέγερσή του κτηρίου το 1888, οι νεόνυμφοι και οι καλεσμένοι δεν θα έπρεπε να χορεύουν μπόλιγουντ, αλλά τσάμικα. Φανταστείτε τι θα γίνει το καλοκαίρι με τους Κινέζους που θα παντρεύονται στη Σαντορίνη.

Πάντως υπάρχουν και πιο οικονομικές λύσεις γαμήλιας πρωτοτυπίας απ’ το να πας στην άλλη άκρη του κόσμου για να παντρευτείς. Για παράδειγμα, η ανθοδέσμη της νύφης μπορεί να μπει σε κλουβί κατοικίδιων πτηνών. Αυτή η ιδέα βέβαια γεννά spooky συνειρμούς, αλλά τέλος πάντων την προτείνουν πλείστα διαδικτυακά ανθοπωλεία. Επίσης ο γάμος μπορεί να είναι θεματικός: για παράδειγμα ένας μαγικός γάμος. Με μπάνερ του Χάρι Πότερ κατά της κακοδαιμονίας και με μπομπονιέρες μαγικά ραβδάκια. Επί το ελληνικότερον μπορούμε να εμπνευστούμε και από την Κατίνα, στις «Μάγισσες της Σμύρνης» της Μάρας Μεϊμαρίδη (εκδόσεις Καστανιώτη). Στο ομώνυμο κατάστημα επί της οδού Παπαδιαμαντοπούλου στα Ιλίσια πωλούνται ένα σωρό φίλτρα και ιδέες που μπορούν να εφαρμοστούν για έναν πρωτότυπο γάμο.

Μια άλλη ιδέα είναι η νύφη κι ο γαμπρός αντί για τούρτα να φάνε ντόνατς κρεμασμένα με σπάγκο – να τα φάνε κατευθείαν με το στόμα, χωρίς να τα πιάσουν με το χέρι, έτσι για πλάκα. Ολοι θα γελάσουν μέχρι δακρύων με τις ζάχαρες και τα ψίχουλα που θα πέφτουν πάνω στα ρούχα τους. Επίσης, μπορεί να μοιράζει κάποιος χαρτομάντηλα στους καλεσμένους για να σκουπίσουν τα δάκρυα συγκίνησης που θα τους προκαλέσει το ευτυχές γεγονός.

Τα βλέπω όλα αυτά, σκέφτομαι πόσοι γνωστοί μου παντρεμένοι λίγα χρόνια μετά τον γάμο χόντρυναν από τη βαρεμάρα και το ανικανοποίητο (που ποτέ δεν ομολογούν) ενώ εμένα μου έμειναν οι άχρηστες μπομπονιέρες για να θυμάμαι πόσο χαρούμενοι ήταν τη μέρα που παντρεύτηκαν.

Όπως θυμάμαι επίσης τη σκηνή του καταστροφικού γάμου από τη σπονδυλωτή αργεντίνικη ταινία «Ιστορίες για αγρίους» (2014) του Νταμιάν Σιφρόν. Ολο το σινεμά (στην Αθήνα, στον «Δαναό» την είχα δει) ήταν παγωμένο από τη φρίκη που απέπνεε ο ωμός ρεαλισμός της αφήγησης. Μόνο ένα γέλιο άκουσα πίσω μου, δυνατό και ξεκάθαρο. Γύρισα να δω ποιος γελούσε τόσο θαρραλέα, και είδα έναν παπά! Τυχαίο; Δεν νομίζω. Ο παπάς έχει εξ ορισμού τη μεγαλύτερη εμπειρία σε γαμήλια ευτράπελα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

3

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...