408
|

Aerosmith-Βραζιλία: άσος ξερός

Avatar Γιάννης Κυφωνίδης 21 Ιουνίου 2010, 07:30

Aerosmith-Βραζιλία: άσος ξερός

Avatar Γιάννης Κυφωνίδης 21 Ιουνίου 2010, 07:30

Δείτε εδώ τις φωτογραφίες της Μαρίας Μαράκη, από τη βραδιά με τους Aerosmith στο στάδιο Καραϊσκάκη.


Όταν είσαι παιδί που μεγαλώνει… μουσικά στην δεκαετία του ’80 και σου αρέσει η ροκ δεν μπορεί παρά να έχεις αγαπήσει τραγούδια των Aerosmith. Έτσι, παρά το Μουντιάλ, αποφάσισα να κατηφορίσω στο «Γ. Καραϊσκάκης». Άλλωστε η Βραζιλία έπαιζε το βράδυ και ως γνήσιος φίλος της Αργεντινής –εκτός από το αυριανό ματς που παίζει με την Ελλάδα- δεν τρελάθηκα που την έχασα. Τελικά οι glam Αμερικανοί μου επιβεβαίωσαν τον λόγο γιατί δεν θέλω να χάνω συναυλίες τέτοιων συγκροτημάτων. Αρκούν μερικές μαγικές στιγμές στις οποίες ακούς τραγούδια που σε έχουν σημαδέψει για να φύγεις ικανοποιημένος από την αρένα(γιατί οι ροκ συναυλίες μακριά από την αρένα είναι σαν να λείπουν οι κιθάρες)!

Κάτι η ενθουσιώδης αρχή με το Love in an Elevator , κάτι –λίγο μετά- ο καταιγισμός με Livin’ on the Edge , Rag Doll , Crazy , Cryin’ , κάτι το εξαιρετικό I Don’t Want To Miss a Thing και φυσικά το σπουδαίο ανκόρ με Dream On , Walk This Way και Toys in the Attic , για μένα ήταν αρκετά για να φύγω ικανοποιημένος. Όπως με ενθουσίασε ο αεικίνητος στα 62 του χρόνια(!) Στιβ Τάιλερ που πρέπει να πάτησε κάθε πόντο της μεγάλης σκηνής που είχε στηθεί, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας με τον εμβληματικό κιθαρίστα Τζο Πέρι να κυριαρχεί.

Κατά τα άλλα για μία ακόμα φορά σε τέτοια συναυλία χάρηκα τα νέα παιδιά που δίνουν συνέχεια και… χρώμα σ’ αυτές τις μουσικές. Την αμαρτία μου θα την πω: Δεν έφυγα από τον χώρο με το αίσθημα της πληρότητας που είχα πριν από έναν χρόνο αποχωρώντας από το rock show των AC/DC, αλλά γέμισα ενέργεια για να συνεχίσω να πηγαίνω σε τέτοιες συναυλίες έστω κι αν κάποιοι φίλοι μου λένε: «Τι πας να κάνεις στους παππούδες;» Αυτοί οι παππούδες φίλοι μου άνοιξαν δρόμους και οφείλουμε να τους σεβόμαστε. Για τα πολλά ξενύχτια που ακούγαμε το Love in an Elevator και το Walk this Way και ξεσαλώναμε ή βάζαμε στο αυτοκίνητο, στο σπίτι ή αλλού το Dream On και ονειρευόμασταν. Άλλωστε το τραγούδι αυτό έχει κρύβει μέσα του μία ζωογόνο συμβουλή:
«Dream On, Dream On, Dream On,
Dream until the dream come true
Dream On, Dream On, Dream On,
Dream until your dream come true»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News