Στην είσοδο της Νέας Δημοκρατίας η φωτογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή πρέπει να τοποθετήθηκε με τον τρόπο που η νύφη βάζει τα στέφανα στο εικονοστάσι, μόλις το ζευγάρι μπει στο σπίτι του. Δίπλα στο πορτρέτο του ιδρυτή υπάρχει χώρος για τη φωτογραφία του εκάστοτε προέδρου. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης στέκει άτυχος και χάρτινος. Κάποιος έκοψε μία αφίσα και την κόλλησε πρόχειρα εκεί πάνω. Εντάξει, δεν ήταν παράλογο αυτό. Ανέλαβε υπηρεσιακός, τώρα διεκδικεί τη μονιμοποίηση του. Αυτός είναι και ο λόγος που απουσιάζει από την αίθουσα συσκέψεων του κόμματος. Υποψιάζομαι δε, ότι ο άνθρωπος που είναι υπεύθυνος για τα πορτρέτα της αίθουσας, θα επιθυμούσε την επιστροφή του Αντώνη Σαμαρά ή του Κώστα Καραμανλή. Ο τοίχος δεν χωράει άλλο πορτρέτο. Εν ανάγκη ας επιστρέψει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Κοιτάζω τον γαλάζιο τοίχο με τα προεδρικά πορτρέτα και προσπαθώ να καταλάβω πώς μπορείς να ξέρεις με ακρίβεια ένα αποτέλεσμα πριν καν σχηματιστεί ο πρώτος αριθμός του. Ο γρίφος στέκεται ακλόνητος ανάμεσα σε μένα και τον Ευάγγελο Αφέρωφ. Ο Αβέρωφ είναι, φυσικά, στον τοίχο, αλλά, θέλοντας και μη, υποδέχεται το απλανές βλέμμα μου καθώς προσπαθώ να καταλάβω αυτά που ακούω. «Το μυστικό, φίλε, είναι στο λόγο των ψηφοφόρων της Αττικής προς τους ψηφοφόρους της Κεντρικής Μακεδονίας» μου λέει κομματικός παράγοντας. Σοβαρά; «Ναι, γιατί όσο κόσμο και αν έχει βγάλει ο Τζιτζικώστας, αν για κάθε μακεδόνα ψηφοφόρο αντιστοιχούν 1,8 ψηφοφόροι Αττικής, τότε, δεν υπάρχει περίπτωση, κερδίζει ο Μεϊμαράκης.» Μιλάμε για εκλογικά μαθηματικά, δεν αστειευόμαστε. Στην παρέα προστίθεται και δεύτερο κομματικό στέλεχος. «Δεν υπάρχει κανένας Τζιτζικώστας, είναι, βέβαια, δεύτερος, αλλά με διαφορά. Στη Βόρεια Ελλάδα οι καραμανλικοί ψηφίζουν Μεϊμαράκη.»

Ηταν σαν να είσαι σε ιδιωτικό μαιευτήριο, να κοιτάς το ασανσέρ μη βγει ο Τραγάκης και πει τίποτα που αξίζει να γνωρίζεις.

Εντάξει, στο ισόγειο της Νέας Δημοκρατίας, ακόμα και ο καφετζής είναι πρόθυμος να αφήσει μουστάκι. Ωστόσο το ερώτημα επέμενε να σέρνεται στους διαδρόμους της Συγγρού: «Από πού είναι όλοι αυτοί που πήγαν να ψηφίσουν;».

Τρεις εκτιμήσεις. Καραμανλικοί σε πολιτικό οίστρο υπέρ του Μεϊμαράκη. Κύμα συμπάθειας ομογενών από την πρώην Σοβιετική Ενωση υπέρ Τζιτζικώστα. Διάφοροι πασόκοι και «ποταμίσιοι» που άφησαν το brunch και πήγαν για Κυριάκο. Πιθανότατα ήταν λίγο από όλα. Ομως την ώρα που έκλειναν οι κάλπες και άνοιγαν οι πίτσες, λίγοι έπαιζαν τα λεφτά τους στη δεύτερη θέση του Κυριάκου. Ο δε Αδωνις, δεν υπήρχε ούτε ως σημείωση.

Πώς ήταν το κλίμα στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας; Απογοητευτικά ήσυχο. Ειδικά στον χώρο του καφέ, ήταν σαν να είσαι σε ιδιωτικό μαιευτήριο, να κοιτάς το ασανσέρ μη βγει ο Τραγάκης και πει τίποτα που αξίζει να γνωρίζεις. Κάποια στιγμή ακούστηκε ότι τα ηλεκτρονικά αποτελέσματα δεν συμφωνούν με την καταγραφή των φαξ, αλλά κανένας δεν ασχολήθηκε στα σοβαρά. Και όμως, αν το σκεφτείτε, είναι γελοίο: το καταστατικό της ΝΔ αποδέχεται, ακόμα, ως έγκυρα μόνο τα φαξ των εφορευτικών επιτροπών. Κάπως έτσι, ενώ γνώριζαν τη ψηφιακή καταγραφή, δεν τολμούσαν να πουν κουβέντα ούτε ως διαρροή, μόνο μερικά μισόλογα. Η ΝΔ κάνει ανακοινώσεις αποτελεσμάτων μόνο αν συμφωνούν όλοι οι υποψήφιοι και πάντα με βάση τα φαξ. Εκ των πραγμάτων, τα στελέχη απέφυγαν τις εμφανίσεις. Ακόμα και αν είχαν κάτι να πουν, δεν μπορούσαν να το βγάλουν από το στόμα. Ποια στελέχη κατέβηκαν στη Συγγρού; Οχι κορυφαία. Ηταν, κυρίως, εκείνες οι χαρακτηριστικές φιγούρες των κομματικών, με την κοιλίτσα, το πουλόβερ, το δερμάτινο, με κινητό στο χέρι και hands free στο αυτί. Οπαδοί ήρθαν; Ούτε για βόλτα. Αρκετοί πρέπει να ήταν και θυμωμένοι. Ξύπνησαν νωρίς για να ψηφίσουν και πήγαν για ύπνο χωρίς να μάθουν τι έβγαλε η κάλπη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News