«ΑΣΤΑΔΙΑΛΑ» έγραφε η μπλούζα με την οποία εμφανίστηκε. Το λες και επιτομή του θράσους. Γυμνός πλέον, ολόγυμνος. Πιο γυμνός, πεθαίνεις! «Θα μιλήσω στη Δικαιοσύνη και σε όσους έδωσαν έστω και 1 ευρώ» δήλωσε. Ποιος; Ο «Ασταδιάλα». Αλλως, ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος, ο επικεφαλής της Κοινωνικής Κουζίνας «Αλλος Ανθρωπος».

Η ιστορία της ανθρωπότητας βρίθει από «άλλους» ανθρώπους. Ποιος διέσχισε τη ζωή του χωρίς κάποτε να πιαστεί «Κώτσος»; Κορόιδο; Η παρουσία του θρασέος, του μπαγαπόντη, του απατεωνίσκου, του μεγαλοαπατεώνα λειτουργεί ως τεστ για τον έντιμο. Αυτός που πάσχει από την πιο τραγική αναπηρία, δηλαδή το να μην ντρέπεται, λειτουργεί ως τεστ τσίπας για αυτόν που ντρέπεται.

Βλέποντάς τον με την μπλούζα «ΑΣΤΑΔΙΑΛΑ», πέραν του άγριου θυμού που εξέβρασε κάθε πόρος του δέρματός μου, ντράπηκα για πάρτη του, λούστηκα ντροπή από τα μαλλιά της κεφαλής μου μέχρι τα πόδια, εγώ η ίδια. Για εκείνον. Κατέληξα «Είμαι η Ρέα και είμαι καλά!».

Στη φιλανθρωπία έχω εντοπίσει φτήνιες, ατασθαλίες, ακόμα και στους πιο φερέγγυους συλλόγους, σωματεία κ.λπ. Εχω εντοπίσει μεγαλομανία, ελαφράδα στην αντιμετώπιση, εξυπνακισμούς τού τύπου να προβάλλονται κυρίως αυτοί που δεν καταβάλλουν ούτε ευρώ, έχω, έχω… Πολλά πολλά έχω. Εξίσου έχω εντοπίσει και αδιανόητες μπαγαποντιές, απατεωνιές και από την πλευρά των ωφελούμενων.

Θυμάστε πόσοι καταδέχονταν να δηλώνονται τυφλοί ενώ ήταν υγιείς προκειμένου να εισπράττουν επίδομα; Πόσοι και πόσοι άφοβοι Θεού!.. Οποιου Θεού! Μα έχω θαυμάσει, έχω βαθιά συγκινηθεί και από αφοσιωμένους στον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη. Ανθρωποι που θα μείνουν αφανείς αλλά διακριτοί στον καθρέφτη τους όταν κοιτάζουν κατάματα τον εαυτό τους.

Αγαπητοί μου συνάνθρωποι. Τον Πολυχρονόπουλο θα τον ξετινάξουμε, ήρθε η ώρα του. Ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρεται. Για όλους κάποτε φτάνει η ώρα. Και αν δεν φτάσει, κακό της ψυχής τους. Ολους μπορεί να τους κοροϊδέψει ο άνθρωπος πλην του εαυτού του. Αλλά κανένας μπαγαπόντης, απατεωνίσκος, μεγαλοαπατεώνας δεν θα με αποτρέψει από το να πράττω κατά συνείδηση, αυτό που μου πρέπει να κάνω. ΑΣΤΑΔΙΑΛΑ, καραγκιοζάκο! Δεν σου επιτρέπω να με μολύνεις.

ΥΓ. Λατρεμένε Παπαντώνη στους ουρανούς. «Θα μου επιτρέψεις να σου δώσω αυτά τα χρήματα γιατί εσύ θα τα δώσεις εκεί που πρέπει» του είχα πει. «Οχι, δεν σου επιτρέπω. Τι είμαι εγώ; Ταμίας; Δεν γίνεται έτσι, Ρέα μου. Θα σου δώσω μια λίστα με ονόματα ανθρώπων που έχουν περάσει από εδώ και θεωρώ ότι έχουν ανάγκη. Μελέτα, ψάξε, συνάντησέ τους, διαπίστωσε και αν εσύ νομίζεις… Είναι απολύτως δική σου δουλειά και απόφαση». Κι έτσι ξεκίνησε μια ιστορία που κάποτε θα σας πω… Αλλης κατηγορίας άνθρωπος ο ακριβός μας, μακαρίτης πια, Παπαντώνης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News