Και ρώτησε ένας Κινέζος έναν Eλληνα που μόλις είχε γνωρίσει σε κάποιο εστιατόριο του Πεκίνο: «Πόσος είναι ο πληθυσμός της Ελλάδας;». «Είμαστε λίγο περισσότεροι από δέκα εκατομμύρια» του απάντησε εκείνος. «Και σε ποια πολυκατοικία μένετε;». Πάντα γελάω με αυτό το ανέκδοτο. Ελλάδα, δέκα εκατομμύρια πληθυσμός. Κίνα, ένα δισεκατομμύριο τριακόσια ογδόντα έξι εκατομμύρια. Τι σαματά κάνουμε στην ανθρωπότητα, ημείς!…

Μελετούσα το ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Κίνα. Η Κίνα δεν είναι μια οποιαδήποτε χώρα. Είναι υπερδύναμη. Είναι η απολυτότητα της έννοιας «αγορά». Οι σχέσεις με τον Δράκο, είναι το ζητούμενο για κάθε χώρα και ηγέτη. Αρκεί κάποιος να αναλογιστεί, ότι η Κίνα εργάζεται με κατεύθυνση να γίνει, ο παγκόσμιος ηγέτης στην τεχνητή νοημοσύνη έως το 2030. Αυτό είναι πλέον, το ιερό δισκοπότηρο της ανθρωπότητας. Έξω βλέπετε, φυσάει 4η Βιομηχανική Επανάσταση.

Παρατηρώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε αυτό το ταξίδι είχα συνέχεια την αίσθηση… Πώς να το πω; Οτι επιτέλους βρήκαμε τον κατάλληλο CEO. Μας «εκπαιδεύει» να αντιληφθούμε, ότι Πρωθυπουργός δεν είναι «δόξες και μεγαλεία». Είναι εξοντωτική εργασία. Είναι ευθύνη. Είναι πεδίο άσκησης πολιτικής μακρόπνοου ορίζοντα. Μας εκπροσωπεί με έναν σεμνό κοσμοπολιτισμό που ταιριάζει σε «παλαιοπλούσιο» λαό, με βαθιά γνώση των θεμάτων, προγραμματισμό, μεθοδικότητα, συγκεντρωτισμό εξ υπευθυνότητας. Δεν ήταν σε ταξίδι. Ηταν σε αποστολή. Πήγε για δουλειά.

Σε τέσσερις μέρες αλώνισε, κάθε σημείο του σύμπαντος των εθνικών μας συμφερόντων. Εξασφάλισε το άνοιγμα δυο πολύ μεγάλων τραπεζών, συνομίλησε με τον διευθύνοντα σύμβουλο της κορυφαίας πλατφόρμας στον κόσμο, την Alibaba με πελατολόγιο 700 εκατομμυρίων καταναλωτών και περιουσία 38,2 δισ. δολάρια, η οποία θα εντάξει και ελληνικά προϊόντα στις πωλήσεις της, υπολόγισε εισπράξεις στο τουριστικό μας «θησαυροφυλάκιο» με την απευθείας γραμμή πτήσης Αθήνα-Σαγκάη της Air China από το ερχόμενο καλοκαίρι, ενέκρινε το νέο master plan της Cosco, ήτοι της μεγαλύτερης ναυτιλιακής εταιρείας στον κόσμο και με τον πρόεδρο της έθεσαν κοινό στόχο να γίνει ο Πειραιάς το μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου, εγκαινίασε τις εγκαταστάσεις στη Σαγκάη της ελληνικής εταιρείας ανελκυστήρων Kleeman και επίσης εξασφάλισε, με διμερή συμφωνία ΕΕ και Κίνας, την προστασία ελληνικών προϊόντων ΠΟΠ, όπως για παράδειγμα της φέτας, στην κινέζικη αγορά.

Γιατί τα απαριθμώ, γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί αναρωτιέμαι, πώς άραγε να είναι για κάποιον, που έχει επιστρέψει από ένα επιτυχημένο ταξίδι… Ενα ταξίδι, που ό,τι στόχο έθεσε και με μεθοδικότητα εργάστηκε για να τον κατακτήσει, τον κατέκτησε… Ενα ταξίδι, που όποιος και να είσαι, είτε Πρωθυπουργός είτε κοινός θνητός, σε φέρνει –που να πάρει!– σε επαφή με έναν άλλον «κοσμοπλανήτη» ενός «αύριο» μπροστά στα μάτια σου και σε πιάνει σύγκρυο, πόσο δρόμο έχεις να κάνεις… Ενα ταξίδι ωστόσο που σου φέγγει μια ελπίδα. Ρεαλιστική. Επιτέλους είσαι σε σωστό σημείο επανεκκίνησης. Η εξωστρέφεια είναι η λύση. Αλλά…

Αλλά… Καλά μεν τα λέμε όλα αυτά… Αλλά, πώς είναι άραγε να επιστρέφεις από ένα τέτοιο επιτυχημένο ταξίδι και με το «καλημέρα σας», να έρχεσαι αντιμέτωπος με την μπουνιά μιας ανεπίτρεπτης σαχλοδήλωσης του Κυρανάκη… Με τη μπουνιά μιας τραγικής εθνικής διαλεκτικής με διανοητή τον εκ ΣΥΡΙΖΑ κ. Λάππα για το αν, το να πηγαίνεις βόλτα μια μολότοφ στο σακίδιό σου είναι κακό ή όχι και την Λιάνα Κανέλλη να αφήνει άναυδο το κοινό με τη φράση: «Αν δεν τη χρησιμοποιήσεις, τι σε κόφτει εσένα;»… Με την κιμπαροσύνη του Κικίλια να χρηματοδοτήσει σόμπες… Με το συνέδριο μιας Φώφης που θα συνεδριάσει με τον εαυτό της… Με τα καμποϊλίκια Πολάκη – Τζανακόπουλου – παλιά τους τέχνη κόσκινο! Και την Ολγα Γεροβασίλη να το τερματίζει «Ναι, θα τον προτείνουμε (τον Πολάκη) για Πρόεδρο της Δημοκρατίας». Ζούνε ανάμεσά μας ή εμείς ανάμεσά τους;

Την επομένη της άφιξής του από την Κίνα, ο Πρωθυπουργός παρουσίασε τα 31 μέλη της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» και δήλωσε ανάμεσα σε άλλα «…Γιατί οι κύκλοι της Ιστορίας μοιάζουν να ειρωνεύονται τις ιστορίες των ανθρώπων. Αν κάποτε διεκδικούσαμε όσα δεν είχαμε, τώρα καλούμαστε να προστατέψουμε τα αγαθά που έχουμε, με σημαντικότερο το φυσικό και πολιτιστικό μας περιβάλλον. Και αυτό, ταυτόχρονα, με την προσπάθεια να επανατοποθετήσουμε την Ελλάδα στον κόσμο, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης εθνικής εξωστρέφειας. Τότε ήταν η γέννηση, σήμερα η αναγέννηση».

Παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον τις πολυμέτωπες προσπάθειες του Κυριάκου Μητσοτάκη ως Πρωθυπουργού της χώρας μου. Συχνά πιάνω τον εαυτό μου να λέει «Χαρά στο κουράγιο του!»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News