Δεν έχει τύχει να γνωρίσω τον Ευάγγελο Αντώναρο. Μου έχουν πει ότι πριν τον πάρει κοντά του για αξιοποίηση ο Κώστας Καραμανλής, ήταν πρόεδρος των ξένων ανταποκριτών. Αυτή είναι σοβαρή θέση, κρίνοντας από τη σημερινή σκηνική παρουσία του, απορώ πώς βρέθηκε εκεί. Θα μου πείτε, αλλάζει ο άνθρωπος, και όχι πάντα προς το καλύτερο.

Τον παρακολουθώ εδώ και καιρό στα social media. Μου αρέσουν οι πολιτικές προβλέψεις του περί ΝΔ και κυβέρνησης, γι’ αυτό είμαι καθημερινός αναγνώστης του. Κάνει προβλέψεις για τις εκλογές, για τις δημοσκοπήσεις, για τους ανασχηματισμούς, για τις υπουργοποιήσεις, για τις διαγραφές, για τις προσχωρήσεις, για ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί. Ο Νοστράδαμος και ο Πατροκοσμάς μαζί δεν πιάνουν μία μπροστά του. Εχει κάνει εκατοντάδες προβλέψεις, δυο-τρεις την ημέρα κατά μέσο όρο, και δεν έχει πέσει μέσα ούτε σε μία. Ετσι για δείγμα, για το γαμώτο.

Ο Μητσοτάκης τον είπε λούμπεν. Αντέδρασε ο Ευάγγελος, αλλά πιο λούμπεν από αυτόν πεθαίνεις, που λένε και οι σημερινοί πιτσιρικάδες. Διότι είναι υποψήφιος με τον Τσίπρα, είναι στρατευμένος στην εσωτερική κάθαρση της ΝΔ, εκτιμά απεριορίστως τον Πολάκη, θαυμάζει τη Θάνου, δηλώνει καραμανλικός και σηκώνει παραλλήλως τη σημαία του κεντρώου. Ολα αυτά μαζί. Αν όλο αυτό το πακέτο δεν είναι ο ορισμός του πολιτικού λούμπεν, τότε ποιος είναι; Κρίμα που δεν υπάρχει ένας Ελληνας Μπουκόφσκι να γράψει για αυτόν.

Για να είμαι πάντως ακριβοδίκαιος απέναντι στον Ευάγγελο, φταίνε και οι δημοσιογράφοι που τα μυαλά του πήραν αέρα. Του τηλεφωνούσαν κάθε τόσο, μόλις το σήκωνε τον ρωτούσαν «κύκλοι του Καραμανλή εκεί;», εκείνος το άφηνε λιγάκι φλου προς το θετικό και μετά προέβαινε σε δήλωση επί παντός επιστητού. Οπότε, οι προφητείες του λαμβάνονταν σοβαρά υπ’ όψη, ως να προέρχονταν από τα κατάβαθα του καραμανλισμού. Με τούτα και με κείνα, το ψιλοχάσαμε το παλικάρι.

Τώρα ο Τσίπρας τον κατεβάζει στη Ανατολική Αττική. Με διαφωνία Παπαδημούλη, βάλτε το κι αυτό στα θετικά του Ευάγγελου. Αν κρίνω από την προηγούμενη αναμέτρηση, στην οποία πήρε μέρος ως υποψήφιος της ΝΔ, θα πάει περίφημα. Σε 1.042.731 ψηφοφόρους της (τότε) Β’ Αθηνών πήρε το θηριώδες νούμερο των 4.465 ψήφων, έτσι διαβάζω στη Βικιπαίδεια. Ο τότε θρίαμβος, λοιπόν, προεξοφλεί τον τωρινό. Και μπράβο του, γιατί χρειαζόμαστε τέτοιους ανθρώπους στη Βουλή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News