Το πρώτο μετεκλογικό γκάλοπ, της Metron Analysis για το Μega, επιβεβαιώνει, όπως αναμενόταν, την εικόνα που αποτυπώθηκε πριν από δέκα μέρες στις κάλπες. Παρουσιάζει, όμως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε σχέση με τις ισορροπίες που διαμορφώνονται στο χώρο της μελλοντικής αντιπολίτευσης, μιας και είναι φανερό ότι η πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη τον οδηγεί σε μια νέα τετραετία της ΝΔ.

Εκεί, λοιπόν, στην αντιπολίτευση, φαίνεται πως τα πράγματα μπερδεύονται. Ετσι όπως διαμορφώνεται ο συσχετισμός των πολιτικών δυνάμεων, η αντιπολίτευση της επόμενης μέρας μοιάζει να κινείται «στα μέτρα» του Μητσοτάκη. Οχι μόνο γιατί τα ποσοστά των κομμάτων που την αποτελούν κινούνται σε χαμηλά επίπεδα, αλλά κυρίως γιατί τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά τα καθιστούν σχετικά εύκολους αντιπάλους.

Ουσιαστικά υπάρχουν δυο πολιτικοί χώροι, οι οποίοι προβάλλουν ως οι βασικοί αντιπολιτευτικοί πόλοι. Ο ένας είναι εκ δεξιών της ΝΔ και ο άλλος εξ αριστερών. Λείπει, όμως ο κεντρώος πόλος της αντιπολίτευσης, καθώς το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής έχει φανερά μετακινηθεί σε θέσεις και ρητορική που προσπαθούν να θυμίσουν περισσότερο το κόμμα της «Αλλαγής» της δεκαετίας του ‘80 παρά αυτό του Εκσυγχρονισμού του τέλους της δεκαετίας του ‘90 και των αρχών του 2000.

Ο Μητσοτάκης, λοιπόν, έχει εξ αριστερών τον Ανδρουλάκη και τον Τσίπρα και εκ δεξιών τον Βελόπουλο. Υπάρχει ασφαλώς πάντα το ΚΚΕ, σαφώς ενισχυμένο, αλλά, μεταξύ μας, θα ήταν εντελώς αυθαίρετο να εντάξει κανείς τον Κουτσούμπα σε έναν από τους δύο πόλους της αντιπολίτευσης: Το ΚΚΕ είναι μια περίπτωση μόνο του στην άσκηση της αντιπολίτευσης και αυτό δεν μπορεί να του το αμφισβητήσει κανείς.

Θα ήταν επίσης άτοπο –για να μην πούμε παράτολμο– να εντάξει κανείς σε έναν από τους δύο πόλους την Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Και αυτή – που όλα δείχνουν ότι θα μπει στην επόμενη Βουλή– είναι μια περίπτωση… μόνη της, γι’ αυτό άλλωστε ετοιμάζονται οι ψηφοφόροι να τη βάλουν στη Βουλή, ποντάροντας στο… απρόοπτο.

Υπάρχει και το άλλο ακροδεξιό κόμμα, η Νίκη, που διεκδικεί με αξιώσεις να μπει στη Βουλή. Ο χρόνος θα δείξει αν μπορεί και αυτό να ενταχθεί στον εκ δεξιών πόλο αντιπολίτευσης στον Μητσοτάκη – πράγμα που φαίνεται πολύ πιθανό.

Ας έρθουμε όμως και στα ποσοστά που θα κρίνουν τις ισορροπίες και τις διεργασίες στην αντιπολίτευση μετά τις εκλογές. Αυτό που φαίνεται από το γκάλοπ της Metron Analysis είναι ότι ο Τσίπρας, παρά τη συντριβή του και την προφανή αδυναμία του να αντιπαρατεθεί με τον Μητσοτάκη, παραμένει η μόνη ηγετική φιγούρα στην αντιπολίτευση. Συντετριμμένος μεν, παρών δε! Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ερώτημα για το ποιος είναι καταλληλότερος πρωθυπουργός μετά τον Μητσοτάκη, που παίρνει 40%, ακολουθεί ο Τσίπρας με 16%, έπεται ο Ανδρουλάκης με 4% κι ακολουθούν Κουτσούμπας, Κωνσταντοπουλου και Βελόπουλος με 3%.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News