Με δύο σχεδόν παρόμοιες ανακοινώσεις του το Κίνημα Αλλαγής έσπευσε να ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση, επιμένοντας ότι «ο Κυριάκος Μητσοτάκης βαδίζει στο δρόμο του Αλέξη Τσίπρα, ακολουθώντας την ίδια πολιτική».

Αφορμή για αυτήν την αντιπολιτευτική έκρηξη ήταν αφενός η αντιπαράθεση της κυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ για τον έναν χρόνο από την τυπική λήξη των μνημονίων και αφετέρου η εκφρασθείσα θέση του Μαξίμου ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν θέτει τώρα στις συναντήσεις του –με τον Εμανουέλ Μακρόν στο Παρίσι και την Ανγκελα Μέρκελ την επόμενη εβδομάδα στο Βερολίνο– τη μείωση στο 2% των υπερπλεονασμάτων από το 3,5%, που συμφώνησε και δέσμευσε τη χώρα η κυβέρνηση Τσίπρα.

Η επιλογή του Κινήματος Αλλαγής είναι τουλάχιστον ατυχής. Τούτο διότι όσο και αν το ΚΙΝΑΛ φωνάζει ελάχιστοι μπορούν να αποδεχθούν ότι ο κ. Μητσοτάκης είναι το ίδιο με τον κ. Τσίπρα, όπως άλλωστε κατέδειξε το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών. Μπορεί να ακολουθεί και αυτός την –ιδεολογικά συνεπή προς τη ΝΔ– συντηρητική πολιτική της μεταμνημονιακής λιτότητας, αποδεχόμενος το δεσμευτικό πλαίσιο που συμφώνησε ο ΣΥΡΙΖΑ και εκεί να επιδιώκει βελτιώσεις, αλλά αυτό δεν τον κάνει και Τσίπρα!

Και από την άλλη, αν ο κ. Μητσοτάκης συμφωνήσει τελικά με τους ευρωπαίους εταίρους στη μείωση των υπερπλεονασμάτων κατά μισή μονάδα ανά έτος από το 2021, όπως λέει, και στο τέλος της τετραετίας έχει πετύχει το 2%, δεν θα είναι θετική εξέλιξη; Θα την υποστήριζε άραγε το ΚΙΝΑΛ στο πλαίσιο της δέσμευσής του για υπεύθυνη αντιπολίτευση;

Στην περίπτωση κατά την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέσει το ζήτημα της μείωσης των υπερπλεονασμάτων τώρα και εισπράξει την άρνηση των Θεσμών και τον συνομιλητών του τότε δύο δρόμοι ανοίγονται. Ή να κάνει κωλοτούμπα , όπως έγινε με τον Αντώνη Σαμαρά και τον Αλέξη Τσίπρα με την παράταση των περιοριστικών πολιτικών ή να προχωρήσει σε ρήξη για τα συμφωνηθέντα.

Τότε το ΚΙΝΑΛ θα βρει ευκαιρία να ασκήσει οξύτερη αντιπολίτευση; Δεν το νομίζω, μολονότι ορισμένοι βιωματικά εμπαθείς πια στο χώρο της Κεντροαριστεράς με ό,τι κάνει και λέει η Φώφη Γεννηματά και μη κρύβοντας την επιθυμία για στρατηγική συμπόρευση με τη ΝΔ, δεν το αποκλείουν.

Για ποιους λόγους λοιπόν το ΚΙΝΑΛ φτάνει στο σημείο να μιλάει για πόρευση του κ. Μητσοτάκη στον δρόμο του κ. Τσίπρα; Πρόκειται για μια υπεραντίδραση που πηγάζει σε σημαντικό βαθμό από το αντιδεξιό σύνδρομο που είναι εμφανές σε αρκετά ηγετικά στελέχη στο Κίνημα Αλλαγής. Τα αντιδεξιά αντανακλαστικά γίνονται ακόμη περισσότερο σαφή σε όσους κινούνται περί τον Γιώργο Παπανδρέου καθώς δεν είναι εύκολο να αποδεχθούν την επάνοδο στην εξουσία της ΝΔ που βεβαιωμένα εξέθεσε την Ελλάδα στα άγρια κύματα της κρίσης το 2008-9 και υποχρέωσε την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να υποστεί το πρώτο μνημόνιο για να μην μπει η υπογραφή της τυπικής χρεοκοπίας.

Αν, από την άλλη, το ΚΙΝΑΛ με την αντιδεξιά ρητορική του επιδιώκει να απευθυνθεί σε όσους πάλαι ποτέ ψηφοφόρους του παραμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ, πρόκειται για μάταιο κόπο. Εκείνοι επέλεξαν να είναι εκεί , από το 2011 ακόμη, επειδή δεν θέλησαν και εξακολουθούν να μην θέλουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για να εκλείψουν οι παθογένειες που οδήγησαν στη κρίση.

Το Κίνημα Αλλαγής, για να είναι συνεπές με τη δέσμευση της Φώφης Γεννηματά για υπεύθυνη και προγραμματική αντιπολίτευση, οφείλει να προτείνει ένα συνολικό ρεαλιστικό σχέδιο σοσιαλδημοκρατικού εκσυγχρονισμού της χώρας το οποίο θα αντιτάξει απέναντι στη πολιτική της ΝΔ. Θέτοντας τη ατζέντα ενός προοδευτικού εκσυγχρονισμού όπως:

Ποιες εγγυήσεις προσφέρει η κυβέρνηση Μητσοτάκη ώστε οι φοροελαφρύνσεις και οι εξοικονομήσεις να στηρίξουν την ανασύνθεση του παραγωγικού μοντέλου της χώρας;

Θα εκτελεστεί το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για τη χρηματοδότηση υποδομών στη περιφέρεια που θα συνδράμουν στην ανάπτυξη αναμοχλεύοντας κοινοτικά κονδύλια;

Θα ανοίξουν κλειστές αγορές προς όφελος ευρέων κοινωνικών στρωμάτων που πολύ δύσκολα τα βγάζουν πέρα;

Οι κοινωνικές ανισότητες θα αμβλυνθούν; Πώς και με ποιες προτεραιότητες;

Αυτά κι άλλα πολλά για το οποία το παράδοξο είναι ότι στο ΚΙΝΑΛ έχουν επεξεργαστεί συγκεκριμένες προτάσεις! Το ζήτημα είναι να αποφασίσουν ότι θα κινηθούν σε αυτόν τον δρόμο και όχι στην αμφιθυμία και την αδημονία μη και δεν πουν κάτι αντιδεξιό ή τους προλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News