Η σχέση μου με τα κυκλάμινα είναι πολύ προσωπική. Οταν είχα χάσει τη μητέρα μου, σκέφτηκα να αγοράσω ένα γλαστράκι με κάποιο ωραίο λουλούδι για να βάλω στο μνήμα. Δεν είχα μεγάλη σχέση με τα φυτά, δεν ήξερα τι ακριβώς να αγοράσω για να είναι και όμορφο και ανθεκτικό.
Πήγα σε ένα μαγαζί που πουλούσε είδη σπιτιού και κήπου, ήταν εκεί ένας ευγενικός και επίμονος κηπουρός. «Κυκλάμινο θα πάρεις, είναι πολύ ανθεκτικό φυτό, αντέχει στις δύσκολες συνθήκες. Κάποια στιγμή μέσα στον χειμώνα θα εξαφανιστούν τα λουλούδια του. Μην χάσεις την πίστη σου. Θα ξαναβγούν», μου είχε πει και με είχε κάνει να βουρκώσω. Δεν ήξερε για πού προοριζόταν εκείνο το γλαστράκι, κι έτσι εκείνο το δικό του αυθόρμητο «μην χάνεις την πίστη σου» για μένα ισοδυναμούσε με φιλοσοφία ζωής, από αυτές που σου στέλνει απροειδοποίητα το κάρμα σου για να σε πείσει να μην το βάλεις κάτω.
Οι εικόνες λοιπόν που πλημμύρισαν το Internet, με τα μοβ κυκλάμινα που φύτρωσαν έτσι ξαφνικά στις καμένες εκτάσεις στο Μάτι, με γύρισαν πίσω σε εκείνη τη φράση, εκείνου του συμπαθέστατου κηπουρού. Αυτά τα δεκάδες επίμονα και ανθεκτικά αγριολούλουδα έγιναν το σύμβολο μίας καινούριας αρχής. Η φύση δείχνει τον δρόμο. Ας ελπίσουμε ότι θα τον βρουν και οι άνθρωποι.
Είπα λοιπόν να μάθω λίγα περισσότερα πράγματα γι’ αυτό το λουλούδι που αυτές τις παράξενες ημέρες έχει την τιμητική του. Ανακάλυψα, πάντα με τη βοήθεια του ίντερνετ, ότι «το πιο κοινό είδος κυκλάμινου στην Ελλάδα είναι το “Κυκλάμινο το Γραικό” . Το συγκεκριμένο κυκλάμινο ανθίζει την φθινοπωρινή περίοδο και έχει πυκνά μοβ άνθη. Αναπτύσσεται σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο. Είναι πολυετές φυτό με χαρακτηριστικά καρδιοειδή φύλλα».
Και κάπως έτσι, κάθε φορά που η ελπίδα μοιάζει να έχει χαθεί μέσα στις στάχτες, έρχεται ένας τόσο δυνατός συμβολισμός για να την επαναφέρει. Λουλούδια μοβ, που είναι όμορφο αλλά και πένθιμο χρώμα, σε σχήμα καρδιάς, φυτρώνουν λες και συμβολίζουν την κάθε ψυχή που χάθηκε, σε αυτό το απέραντο, χερσαίο «μνήμα».
Την Δευτέρα προβλήθηκε στον ΣΚΑΪ και το εξαιρετικό αφιέρωμα-ρεπορτάζ του Τάσου Τέλλογλου για τους «Επιζώντες» στο Μάτι (εδώ για όποιον το έχασε). Ανθρωποι που για μία ακόμα φορά, είπαν ότι κανείς δεν τους προειδοποίησε εγκαίρως για τη θανάσιμη απειλή. Που ξύπνησαν απότομα από τον μεσημεριανό ύπνο, που σηκώθηκαν απότομα από το μεσημεριανό τραπέζι, και άρχισαν να καταβρέχουν το εξωτερικό των σπιτιών τους με τη μάνικα, λες και θα μπορούσαν να σταματήσουν το κακό.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι που επιστρέφουν σιγά-σιγά στην περιοχή, ψάχνουν τους υπόλοιπους ζωντανούς, θυμούνται τους νεκρούς και βλέπουν από κοντά αυτά τα νεογέννητα κυκλάμινα.
Ακόμη και ο περιβόητος δήμαρχος Μαραθώνα, ο Ηλίας Ψινάκης, ανέβασε μία φωτογραφία με τα κυκλάμινα στο Instagram, με σχόλιο: «Η δύναμη της ελπίδας…!!!». Τα αντανακλαστικά του στα social media αποδεικνύονται πολύ πιο γρήγορα από τα αντίστοιχα κοινωνικοπολιτικά του. Εκαστος στο είδος του…
Τα αγριολούλουδα και τα αγριόχορτα είναι σπουδαίο είδος. Είναι οι πραγματικοί life coaches. Φυτρώνουν στα πιο απίθανα μέρη. Στις χαραμάδες ενός τοίχου στο κέντρο της Αθήνας, μέσα από ένα τσιμεντένιο πεζοδρόμιο, αλλά και πιο πρόσφατα, σε μία δασική περιοχή που πριν από τρεις μήνες βίωσε την απόλυτη φρίκη.
«Μην χάσεις την πίστη σου» μας ψιθυρίζουν επίμονα, στις πιο κρίσιμες στιγμές της ζωής μας.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News