Σε άσκηση για πολύ δυνατούς λύτες εξελίσσεται ο ελληνοτουρκικός διάλογος, έπειτα από την επίδειξη των αυταρχικών διαθέσεων του Ταγίπ Ερντογάν και τις διώξεις κατά πολιτικών αντιπάλων, με πρώτο τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου.

Στην Αθήνα είναι αισθητή η αμηχανία και ο προβληματισμός, όπως γίνεται φανερό στα μάλλον χλιαρά σχόλια της κυβέρνησης για το μπαράζ αντιδημοκρατικών ενεργειών του τούρκου Προέδρου. Και υπό την πίεση των τελευταίων εξελίξεων, προεξοφλείται ότι η συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν, η οποία δρομολογούνταν για το τέλος Απριλίου, πιθανότατα θα αναβληθεί επ’ αόριστον. Οπως  εξάλλου επιβεβαιώνεται, ουσιαστικά δεν έχει προχωρήσει καθόλου η προετοιμασία για τη συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας, το οποίο βάσει του αρχικού σχεδιασμού προγραμματιζόταν για τον Απρίλιο. Τελικώς, την Τρίτη (24/3) ανακοινώθηκε και επισήμως η ματαίωση του ΑΣΣ από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.

Παρά ταύτα, ορισμένοι διπλωματικοί κύκλοι στην Αθήνα εκτιμούν ότι δεν θα πρέπει να χαθεί η δυναμική της ελληνοτουρκικής επικοινωνίας.

Σύμφωνα όμως με μία άλλη σχολή σκέψης, η ελληνική πλευρά θα πρέπει να επεξεργαστεί σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα μία συνολική αναθεώρηση των στρατηγικών επιδιώξεων και τις σκοπιμότητας της προσέγγισης με την Τουρκία, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις καινούργιες γεωπολιτικές παραμέτρους.

Καθοριστικής σημασίας στοιχεία σε αυτό το πεδίο είναι, αφενός, η διαμόρφωση νέων δεδομένων στην αμερικανοτουρκική σχέση και, αφετέρου, οι σχεδιασμοί της Ευρώπης, ή έστω ορισμένων κρατών, ως προς το ρόλο της Τουρκίας στο νέο περιβάλλον ασφάλειας.

Προσφάτως και πάντως πριν το ξέσπασμα του νέου κύματος πολιτικών διώξεων στην Τουρκία, υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία ανάμεσα στον  αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ και τον Ταγίπ Ερντογάν, η οποία χαρακτηρίστηκε από στελέχη του Λευκού Οίκου «σπουδαία» και… «μεταμορφωτική».

Σε συνέχεια αυτής της επικοινωνίας προγραμματίστηκε η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Χακάν Φιντάν στην Ουάσιγκτον και η συνάντηση με τον αμερικανό ομόλογό του Μάρκο Ρούμπιο (25/3), η ατζέντα της οποίας περιλαμβάνει και την δυνατότητα επανένταξης της Τουρκίας στο πρόγραμμα των μαχητικών F-35.

Ταυτόχρονα, είναι φανερό ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει με αμηχανία την έκρηξη αυταρχισμού του Ερντογάν. Οι δηλώσεις αποδοκιμασίας κινούνται στα επίπεδα του τυπικού και αυτονόητου και γίνεται αντιληπτό ότι, παρόλο που η Τουρκία (όπως και η Βρετανία) παρέμεινε σε αυτή τη φάση εκτός του καταλόγου των κρατών για τη χρηματοδότηση των αμυντικών δαπανών, διατηρεί μία προνομιακή θέση με το Ηνωμένο Βασίλειο και με τη Γερμανία, που εκτιμάται ότι θέλουν να περιλάβουν την Αγκυρα στον ανασχεδιασμό του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος ασφάλειας.

Με βάση αυτά διαμορφώνονται οι παράμετροι του  προβληματισμού, των γρίφων και διλημμάτων που καλείται να αντιμετωπίσει η Αθήνα. Διπλωματικές πηγές αναφέρουν πάντως δίχως πολλές περιστροφές, ότι οι ευρωπαϊκές απόπειρες σχεδιασμού ενός νέου πλέγματος ευρωπαϊκών εγγυήσεων ασφάλειας δεν καλύπτουν την Ελλάδα.

Υπό αυτήν την έννοια, γίνεται σαφές ότι η προσοχή της ελληνικής κυβέρνησης στρέφεται στην επαναβεβαίωση της στρατηγικής σχέσης με τις ΗΠΑ και ό,τι αυτή συνεπάγεται στην πράξη.

Ταυτόχρονα όμως, από διπλωματικές πηγές υπονοείται ότι η Αθήνα θα δώσει ιδιαίτερη έμφαση και βαρύτητα στην περαιτέρω αναβάθμιση της σχέσης με το Ισραήλ, το οποίο, αφενός, είναι ένας σημαντικός πόλος στρατιωτικής ισχύος στην ΝΑ Μεσόγειο και, αφετέρου, με τα σημερινά δεδομένα, ο σημαντικότερος αντίπαλος της Τουρκίας του Ερντογάν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News