«Αν θέλω να δω κάτι σοβαρό βλέπω ΕΡΤ». «Κυρία Βιτάλη, για να είμαι ειλικρινής, σπάνια βλέπω πια τηλεόραση. Αλλά αν δω θα επιλέξω ΕΡΤ». «Μα πόσο έχει αλλάξει η ΕΡΤ!». Αυτές οι φράσεις επαναλαμβάνονται με μόνη διαφορά τα ηχοχρώματα διαφορετικών φωνών, ανθρώπων.

Η διαδρομή της πορείας της ΕΡΤ, σε οποιαδήποτε χώρα, πλην της δικής μας, θα μπορούσε να βοηθήσει ως  case study. Όπως διδάσκεται, για παράδειγμα, ως case study (μελέτη περίπτωσης) η διαδρομή του ΟΤΕ, υπό του μακροβιότερου μάνατζερ Μιχάλη Τσαμάζ στο εμβληματικό Harvard Business school. Τονίζω το «μακροβιότερου μάνατζερ». Δεν υπάρχουν θαυματοποιοί αλλά μεθοδικοί «κτίστες» που χρειάζονται χρόνο. Η μεταστροφή της ψυχολογικής ανόρθωσης και αναπτέρωσης των ανθρώπων που εργάζονται στην ΕΡΤ ή όσων προσφέρουν, με όποιο τρόπο τις υπηρεσίες τους, είναι τόσο διακριτή που μόνο οικειοθελώς τυφλοί δεν θα  παραδέχονταν την επιτυχία.

Η διαφύλαξη του ιερού αρχείου, εθνικό θησαυροφυλάκιο, έχει μπει σε εφαρμογή από την πρώτη μέρα ανάληψης καθηκόντων από την νέα διοίκηση, με έγνοια την ψηφιοποίηση του. Και η  ERTFLIX, σπουδαίο κατόρθωμα εν μέσω κορονοϊού, προσφέρει δωρεάν, αυτό που οφείλει να προσφέρει κρατική εταιρεία ανταποδίδοντας στον Έλληνα πολίτη που τη χρηματοδοτεί αλλά συγχρόνως εμπλουτίζει ένα νέο αρχείο ενός «σήμερα» που στο μέλλον θα είναι εξίσου πολύτιμο με το αρχείο ενός ασπρόμαυρου «κάποτε». Ποιος άλλος έχει προικιό τη φωνή του Σεφέρη, του Ρίτσου, του Ελύτη; Ποιος άλλος έχει τη ποιοτική διαδρομή από το, για παράδειγμα, «Αλάτι και Πιπέρι» με τον Φρέντυ Γερμανό, τη Μαρία Ρεζάν, τα ένα σωρό πρόσωπα που πήρε συνεντεύξεις η Εύη Κυριακοπούλου, το Μαγικό των ανθρώπων της Φωτεινής Τσαλίκογλου μέχρι…

Επιτρέψτε μου, με ταπεινότητα να το πω, κυρίως για να εκφράσω ευγνωμοσύνη, ποιος άλλος διαθέτει χρόνο για διπλά επεισόδια για τον Αυτισμό, τον Παιδικό καρκίνο, τη Μεταμόσχευση, την Ανακουφιστική Φροντίδα, την Αναδοχή διαφορετικό της υιοθεσίας κ.λ.π και μάλιστα, όχι επ΄αφορμή μιας αντίστοιχης επετειακής «Μέρας» ή της φιλανθρωπίας περιόδου μόνο εορτών;

Εκπομπές σταθμοί όπως το «Μουσικό κουτί» που μετάλλαξαν την προϋπάρχουσα αισθητική. Μυθοπλασία. Ειδήσεις που απέφυγαν τον στιγματισμό της προπαγάνδας. Δεν μπορώ να θυμηθώ πιο καρποφόρα περίοδο και μάλιστα κοινής, όχι αποδοχής αλλά παραδοχής Διοίκησης, όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου ενήλικα. Και μάλιστα σε χρόνια που η τηλεόραση περνάει κρίση, η πλειονότητα των νέων ούτε που αγοράζει συσκευή και όλο και περισσότεροι στρέφονται στον άηχο -αν και υπούλως υπερφασαριόριζο- κόσμο του διαδικτύου.

Τίποτα από όλα όσα κατορθώθηκαν δεν χαρίζονται, ούτε είχαν προηγούμενο. Ας μην ξεχνάμε ότι υπήρξε περίοδος που επάνω σε συνέντευξη της Μαρίας Κάλλας έγραψαν ποδοσφαιρικό αγώνα γιατί έτσι έκρινε ένα αυθάδες «Δε βαριέσαι, μωρέ!». Ή εποχές που το σύστημα σήκωσε τα χέρια απέναντι στο ίδιο τους το «σύστημα», με ένα μαύρο αδιεξόδου. Ή για εποχές που έστηναν μνημεία νεκρών για ανύπαρκτους νεκρούς.

Η νέα ΕΡΤ υπήρξε το πιο πετυχημένο δείγμα γραφής της πολιτικής αντίληψης του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως θέλησε να μας συστηθεί την Α τετραετία, άρα και η πιο έγκυρη «μετάφραση», τού τι πραγματικά επιζητεί πια, μεγάλος αριθμός πολιτών στην ωριμότητά και στο μπαϊλτνισμά τους απέναντι στο ευτελές. Ένα σπουδαίο κατόρθωμα που αποδίδεται βέβαια σε πολλούς υπαλλήλους και στελέχη αλλά που σίγουρα στην κεφαλή όλων ηγείται ο Κωνσταντίνος Ζούλας, ως Πρόεδρος, εμπνευστής και εργάτης της νέας εποχής ΕΡΤ.

Και τι συμπεριφορά επιφυλάσσουμε, αγαπητοί μου αναγνώστες, τώρα πια στον Κωνσταντίνο Ζούλα; Τα συνήθη! Ό,τι στη χώρα μας από αρχαιοτάτων χρόνων! Απλώς κάθε φορά βρίσκουμε και πιο ευφάνταστο τρόπο. Μαθαίνω διάφορα. Όπως ό,τι κατά τον νόμο Νίκης Κεραμέως, για να ανανεωθεί το συμβόλαιό του πρέπει να περάσει, λέει, από ΑΣΕΠ. Τώρα; Μετά από τόσα χρόνια αποδεδειγμένης επιτυχίας;

Αν διέθετα κότσια σαρδόνιου χιούμορ και ήμουν Ζούλας, θα προσερχόμουν στις εξετάσεις και θα παρέδιδα λευκή κόλλα! Άρα θα ήμουν ο πρώτος παγκοσμίως Υπεράξιος «αποτυχών»! Ο αποτυχών που θριάμβευσε επί τω έργω! Και τότε ποιος θα οφείλει να απολογηθεί για την ανάθεση της Προεδρίας σε έναν τέτοιο άνθρωπο προ πενταετίας; Πιο σουρεάλ πεθαίνεις… Μαθαίνω και ότι ετοιμάζει τις αποσκευές του για κάποιο ιδιωτικό κανάλι. Μα αν γράφω αυτό το χρονογράφημα δεν είναι γιατί άγχομαι για το επόμενο βήμα του Κ. Ζούλα αλλά για το πρώτο βήμα του κάθε επόμενου, στοιχειωδώς νοήμονα, όταν βλέπει τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον κάθε επιτυχημένο, εργατικό, δοσμένο. Αυτή η άτιμη «Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης»….Αυτό. Με την αιώνια ελπίδα….Σε κάθε χώρο να μας ενώνει ένα όραμα, όχι μια ματαίωση. Αυτό!

Υ.Γ Θεωρώ ότι στους φορείς Πολιτισμού οι θέσεις προέδρων θα έπρεπε να εξαιρούνται του ΑΣΕΠ. Δεν είναι νοσοκομεία….Φαντάζεστε να περνούσε π.χ ο Διονύσης Σαββόπουλος εξετάσεις ΑΣΕΠ προκειμένου να στεφθεί πρόεδρος της ΕΡΤ; (Εννοείται ότι στη θέση του Διονύση Σαββόπουλου μπορείτε να βάλετε όποιο όνομα θέλετε πλην ίσως του Διονύση Τσακνή που πέρασε ήδη)

ΥΓ 2 Δεδομένου ότι δεν είμαι υπάλληλος της ΕΡΤ, οφείλω πρωτίστως να ευχαριστήσω τον παραγωγό μας που πίστεψε στην ΚΕΡΑΙΑ και στο περιεχόμενο που προτείναμε. Αλλά  ακολούθως και στην ΕΡΤ που εμπράκτως έδειξε και δείχνει ότι αντιλαμβάνεται την ανάγκη εκπομπών κοινωνικής έρευνας και ευθύνης («365 μέρες», «Φάσμα», «Πλάνα με ουρά» κ.λπ). Τον Σεπτέμβριο τα νέα επεισόδια της ΚΕΡΑΙΑΣ

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News