Ο Σταμάτης Κραουνάκης είπε στο ραδιόφωνο για τις «λούγκρες» που ορέγονται τον Παύλο Πολάκη. Ακολούθησε μία μικρή έκρηξη στα social media και στα κλικ με τη σχετική είδηση. Κάθε μέρα στα ραδιόφωνα ακούγονται πολύ πιο ακραία πράγματα. Ομως η ατάκα του Κραουνάκη σύστησε τις λούγκρες στο πανελλήνιο.

Οπως σημειώνει ο Ηλίας Πετρόπουλος στο, μνημειώδες είναι η αλήθεια, έργο του «Τα Καλιαρντά», η λέξη είναι αγνώστου ετυμολογίας και αναφέρεται σε ομοφυλόφιλους άνδρες που διακρίνονται από μοχθηρότητα. Βέβαια συνήθως χρησιμοποιείται υπό μία αυθαίρετη γενίκευση, διατυπωμένη με πρόθεση προσβολής προς όλους τους ομοφυλόφιλους, πλην όμως δύναται να εκστομιστεί και με καλοπροαίρετη περιπαικτική διάθεση. Αξίζει δε να εξάρουμε την αναφορά του Κραουνάκη, ο οποίος συχνά διανθίζει τον λόγο του με ανόθευτα καλιαρντά, επιτελώντας, κατά κάποιον τρόπο, σπουδαίο λαογραφικό έργο.

Ασφαλώς το θέμα έλαβε διαστάσεις επειδή αφορά δύο πρόσωπα με εκκεντρική δημόσια παρουσία. Και πριν απαξιώσετε τον Κραουνάκη, σκεφτείτε ότι το θεϊκό ταλέντο του ενδέχεται να είναι προϊόν αυτής της εκκεντρικότητας. Το να μιλάει για λούγκρες, περιφερόμενος συχνά ως κινητό αξιοθέατο, ίσως είναι αναπόσπαστο κομμάτι του πακέτου με τα μουσικά αριστουργήματα που μας χάρισε.

Ας είναι. Το δίδυμο Κραουνάκη-Πολάκη σημειολογεί ευστόχως επάνω σε ένα φαινόμενο που καταλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του δημοσίου χώρου. Αν παρατηρήσετε με ποιους ασχολούμαστε, ως κοινωνία και πολιτικό ακροατήριο, το τελευταίο διάστημα, θα συμφωνήσετε ότι έχουμε αφεθεί στην κυριαρχία του γραφικού ή, καλύτερα, μίας τρελής τρελής κιτσαρίας, όπως θα έλεγε ο Σταμάτης. Και φοβάμαι ότι αυτό δεν συμβαίνει μόνο επειδή η γραφικότητα και το κιτς κάνουν πάντα μεγαλύτερο θόρυβο, όπως η Μεγαλοοικονόμου στο πλατό του ΣΚΑΙ. Συμβαίνει και επειδή το ακραίο έχει καταστεί ρυθμιστής πραγμάτων, τάσεων και διαθέσεων στη χώρα.

Ο υπουργός που μας απασχολεί είναι ένας Πολάκης. Ο πρόσφατος κατήφορος της κυβέρνησης ξεκίνησε από έναν Καμμένο. Καταλυτικό ρόλο είχαν προσωπικότητες όπως ο Ζουράρις και ο Παπαχριστόπουλος. Η κυρία Τασία διευθύνει συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου. Ο Βασίλης Λεβέντης είναι πολιτικός αρχηγός. Και η χώρα αρχίζει τη μέρα της στου Παπαδάκη και στου Αυτιά με έξαλλα πάνελ και τον αντιπρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μαλώνει με κάποιον θερμόαιμο απέναντι.

Είναι μία εθνική ιδιαιτερότητα της εποχής ή όλα χωράνε κάτω από αυτό που συμβολίζει η παρουσία του Τραμπ στον Λευκό Οίκο; Ε, λογικά είναι και τα δύο. Στην εποχή των άκρων συμβαίνουν ακραία πράγματα ή, αν θέλετε, τα ακραία πράγματα συνθέτουν μία εποχή των άκρων. Θα ήταν χαριτωμένο, αν δεν επηρέαζε τις ζωές μας με καθοριστικό τρόπο. Μέρα με τη μέρα το ακραίο απλώνεται παντού σαν μύκητας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News