Ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε ομιλία του στο συνέδριο του Κύκλου Ιδεών για την Εθνική Ανασυγκρότηση μίλησε για ευρύτερες θεσμικές συναινέσεις ως προς την ανάδειξη του ΠτΔ τον Ιανουάριου-Φεβρουάριο 2020 (180 ψήφοι) και τη σταθεροποίηση του εκλογικού συστήματος (200 ψήφοι). Κυρίως όμως ανέφερε στην εν λόγω ομιλία του πως η χώρα χρειάζεται νέου τύπου πολιτική συναίνεση ως προς το μακροπρόθεσμο πλαίσιο στρατηγικής αναφοράς της χώρας. Έχει άδικο;

Από μια μεριά όλα αυτά τα χρόνια, που βιώνουμε την κρίση εντός των μνημονίων, εάν υπήρχε η απαιτούμενη συναίνεση ίσως να μη φτάναμε να υπογράφαμε το ένα μνημόνιο μετά το άλλο. Ίσως να είχαμε ήδη βγει από τα μνημόνια, όπως οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που μπήκαν και ήδη βγήκαν από αυτά. Είναι όμως γεγονός, ότι στον βωμό του λαϊκισμού και της κατάκτησης της εξουσίας η συναίνεση, με ελάχιστες εξαιρέσεις (π.χ. ψήφιση μνημονίου από τη ΝΔ τον Αύγουστο του 2015) ουσιαστικά εξαφανίστηκε. Το τίμημα βέβαια το πληρώσαμε πάρα πολύ ακριβά και το πληρώνουμε δυστυχώς ακόμη!

Αυτή τη στιγμή η χώρα παλεύει να κλείσει τη συμφωνία με απώτερο στόχο να επανέλθει στις αγορές και να συμμετάσχει στα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Ουδεμία, ωστόσο, συζήτηση για το χρέος. Αυτή αναβάλλεται επ’ αόριστον.  Μπορεί, λοιπόν, τη δεδομένη χρονική συγκυρία να γίνει λόγος για συναίνεση; Τι θα εξασφαλίσει αυτή; Μήπως, η χώρα τη δεδομένη χρονική στιγμή θέλει ισχυρή και αυτοδύναμη κυβέρνηση; Μήπως η χώρα θέλει κυβέρνηση ικανή να προωθήσει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις; Μήπως χρειαζόμαστε μια ισχυρή κυβέρνηση με ευρεία κοινωνική και λαϊκή πλειοψηφία, που να έχει την απαιτούμενη νομιμοποίηση να διαπραγματευτεί με τους πιστωτές, στον βαθμό βέβαια που έχει πλέον τα περιθώρια, ώστε να επιτύχει την πολυπόθητη επιμήκυνση αν όχι κούρεμα του χρέους με ελάφρυνση επιτοκίων;

Ωστόσο η συναίνεση δεν πρέπει να εξαφανισθεί. Είναι απαραίτητη περισσότερο από ποτέ, ώστε να επιτευχθεί η ανάδειξη του ΠτΔ και η αλλαγή του εκλογικού νόμου, προκειμένου η χώρα να μην κινδυνεύει κάθε τόσο να ταλανίζεται από εκλογές. Το μείζον ερώτημα, βέβαια, είναι κατά πόσο το υπάρχον πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι ώριμο να υιοθετήσει τη συναίνεση.

Χωρίς αμφιβολία σε εποχές κυριαρχίας των αγορών η αποτελεσματικότητα μετράει. Είναι γνωστή άλλωστε η φράση «it’s the economy stupid». Τι θέλουμε λοιπόν; Μια ισχυρή και αυτοδύναμη κυβέρνηση, η οποία θα είναι αποτελεσματική ή μια συγκυβέρνηση, η οποία θα εξαρτά την αποτελεσματικότητα της από την έγκριση του καθενός κυβερνώντος, προκειμένου να επέλθει η μαγική συναίνεση;

*O Αλέξανδρος Κριτσίκης είναι δικηγόρος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News