Περισσότερο γνωστό από κάθε άλλο σημείο της Άρτας είναι το περίφημο γεφύρι δίπλα στην πόλη, και με τους μύθους γύρω από την κατασκευή του την προβάλλει διαρκώς και επαξίως σε όλο τον κόσμο. Και είναι αυτό, το κορυφαίο ανά τους αιώνες έργο της γεφυροποιίας που υποχρεώνει τον επισκέπτη να το πλησιάσει, να το δει, να το φωτογραφήσει και να περπατήσει στη ράχη του αναλογιζόμενος ίσως και σε ποιο από τα μεγάλα βάθρα έχουν θάψει τη γυναίκα του πρωτομάστορα για να το θεμελιώσουν.

Η καρτ ποστάλ του γεφυριού δείχνει ένα λίθινο έργο σαν μεγάλη κάμπια που απλώνεται πάνω από τα νερά και την κοίτη του γεφυροκτόνου ποταμού Αράχθου, ο οποίος μόλις πέρσι άρπαξε το εμβληματικό γεφύρι της Πλάκας στα Τζουμέρκα και το εξαφάνισε. Ανάλογα δε, με την εποχή εντυπωσιάζει: πότε με το πράσινο των πλατανιών την άνοιξη δίπλα του ή τον όγκο των νερών τον χειμώνα και ιδίως όταν λιώνουν τα χιόνια στα βουνά. Η περίπτωση να δούμε τη γέφυρα χωρίς τον ποταμό από κάτω ασφαλώς και είναι ανέκδοτο – εκτός βέβαια αν το υπαγορεύουν διάφοροι έκτακτοι λόγοι συντήρησης και ασφάλειας.

Έτσι έγινε και τούτες τις ημέρες και οι αρμόδιοι έστρεψαν το νερό του ποταμού προς την τεχνητή λίμνη Πουρναρίου όπου λειτουργεί και υδροηλεκτρικός σταθμός κι έτσι στέγνωσε η κοίτη του προκειμένου να γίνουν κάποιες εργασίες συντήρησης γιατί με τις πλημμύρες του περασμένου χειμώνα το μνημείο ταλαιπωρήθηκε πολύ. Σημειώνουμε ότι επί αιώνες το γεφύρι έμενε ακέραιο και μόλις κατά τα τελευταία χρόνια, μετά την κατασκευή του φράγματος που περιορίζει τον όγκο του νερού στο ποτάμι και το φιλτράρει κατακρατώντας τα φερτά υλικά, εμφανίζονται τα προβλήματα. Το καθαρό νερό εισχωρεί στις κλειδώσεις των μεγάλων λίθων στα θεμέλιά του, αποσαθρώνει τους αρμούς του και έτσι ένα ισχυρό κούνημα από σεισμό ή πλημμύρα μπορεί να το αποσταθεροποιήσει και να σωριαστεί στην κοίτη του ποταμού για να καταλήξει άμμος στον Αμβρακικό. Από τη φύση τους, τα φερτά υλικά και η λάσπη που έφερνε ο Άραχθος από τα Τζουμέρκα λειτουργούσαν ευνοϊκά υπέρ του γεφυριού, κλείνοντας τα τραύματα του μνημείου και διατηρώντας σε ένα λογικό βάθος την κοίτη του δίπλα από τα αρχαία βάθρα που στηρίζονται σε μεγάλα ξύλα που είναι βαθιά μπηγμένα στο έδαφος και τα οποία κινδυνεύουν να γίνουν στάχτη άμα έρθουν σε επαφή με τον αέρα. Αυτή όμως η λεπτομέρεια δεν προσέχθηκε όσο έπρεπε όταν κατασκευάστηκε το φράγμα και από τότε δημιουργούνται συνεχώς τέτοια προβλήματα.

Τώρα το γιατί άρχισαν αυτές τις εργασίες στο μπάσιμο του χειμώνα που πυκνώνουν οι βροχοπτώσεις και δεν τις έκαναν το καλοκαίρι, αυτό είναι ερώτημα άλλου είδους καθώς όλοι στην Άρτα βλέπουν τον χειμώνα να έρχεται και απορούν αν θα προλάβουν να τελειώσουν. Πάντως, μέχρι τότε, όλοι θα περνάνε να θα κοιτάνε την άδεια κοίτη του ποταμού και το γεφύρι στεγνό, χωρίς ρόλο, και με την απορία, αν εκεί που σκάβουν βρουν και τα κόκκαλα της γυναίκας του πρωτομάστορα. Μιας και η Άρτα είναι η πατρίδα του πρωθυπουργού ίσως θα δούμε μεγάλες ημέρες να ξημερώνουν για την ταπεινή και όμορφη πόλη της Ηπείρου.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News