‏Το τελικό μου συμπέρασμα είναι ότι ο Τσίπρας ανέλαβε να κάνει μια κίνηση πολύ υψηλού ρίσκου, με την ελπίδα να μην φτάσει τελικά στο δημοψήφισμα. Κατά βάθος θέλει συμφωνία με τους Ευρωπαίους γιατί είναι τελείως απροετοίμαστος για αυτό που θα ακολουθήσει αν δεν…

Δεν έβαλε τη δική του πρόταση στο ερώτημα, για τον απλό λόγο ότι περίμενε να αποσύρουν οι δανειστές τη δική τους και να δεχτούν τη δική του. Αν είχε βάλει τη δική του θα έπρεπε να το φτάσει μέχρι τέλους και να ερωτηθεί τελικά ο λαός… ό,τι και αν έκαναν οι Ευρωπαίοι. Και η ερώτηση τότε ουσιαστικά θα ήταν: «ναι» ή «όχι» στο ευρώ. Δεν θέλει να ερωτηθεί πραγματικά ο λαός, γιατί ξέρει τους κινδύνους του δημοψηφίσματος «ναι» ή «όχι» στο ευρώ και, επιπλέον, δεν είναι σε θέση ο λαός να πάρει τέτοιες αποφάσεις υπό αυτές τις συνθήκες και χωρίς να έχει τις απαραίτητες εξειδικευμένες γνώσεις. Γι’ αυτό και διευκρίνισε ότι το ερώτημα είναι «ναι» ή «όχι» στην πρόταση των Ευρωπαίων. Και αν η απάντηση είναι «όχι» απλώς(!) θα επαναδιαπραγματευτούμε… Όμως ήλπιζε ότι δεν θα φτάσει ως εκεί. Γιατί, τι να επαναδιαπραγματευτεί, τελικά; Αν πιάσει η μπλόφα θα πιάσει άσχετα με το τι θα απαντήσει ο λαός. Χέστηκε η Ευρώπη για το τι θα πούμε εμείς την άλλη Κυριακή. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να μη βγούμε από το ευρώ. Το πραγματικό ρίσκο και ουσιαστικό ερώτημα λοιπόν θα ήταν να απαντήσει ο λαός «ναι» ή «όχι» στο ευρώ. Όμως, όταν φτάσεις σε ένα τέτοιο ερώτημα θέλει και κατάλληλη προετοιμασία για όλα τα ενδεχόμενα. Και ως Έλληνες δεν φημιζόμαστε για αυτό. Μάλλον με τον τζίτζικα μοιάζουμε παρά με τον μέρμηγκα.

Σε μια συνέντευξή του ο Χέλμουτ Κολ είχε πει: «Έδρασα σαν δικτάτορας για να φέρω το ευρώ. Γνώριζα ότι δε θα κατάφερνα να νικήσω σε δημοψήφισμα στη Γερμανία. Θα το χάναμε αν γινόταν για την είσοδο του ευρώ στη Γερμανία. Είναι σαφές αυτό.». Στην ερώτηση "γιατί;" είπε: «Επειδή δεν θα απαντάτε για κάτι που ξέρετε, αλλά για κάτι που φοβάστε. Και αυτό το ερώτημα απαιτεί γνώση, απαιτεί να ξέρετε».

Σε αυτόν τον άγριο κόσμο που ζούμε λοιπόν δεν είναι όλα τα ερωτήματα για τον λαό. Όπως δεν είναι όλες οι αποφάσεις για τα παιδιά μέσα σε μια οικογένεια αλλά είναι ευθύνη των γονιών να τα προστατεύουν και να τα καθοδηγούν. Για αυτό θέλουμε ηγέτες. Το κακό είναι ότι διχαζόμαστε για ακόμα μια φορά μπροστά σε ένα ανύπαρκτο ερώτημα, που μόνο σκοπό έχει να πιέσει τους Ευρωπαίους. Είναι κρίμα. Αυτός ο λαός αρέσκεται στο να είμαστε εμείς και οι άλλοι. Είναι κρίμα. Στο εξωτερικό όλοι οι Έλληνες είναι μαζί, μια γροθιά, μια κοινωνία. Γι’ αυτό πάνε μπροστά.

Όσο για τους άλλους Συριζαίους βουλευτές, απλώς ζουν στο σύννεφό τους. Αμφιβάλλω αν είχε νόημα ακόμα και να τους ενημερώσει. Ο λαός δεν ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ. Τον Τσίπρα ψήφισε. Ελπίζω να μην απογοητεύσει τους ψηφοφόρους του τελικά και μακάρι να κερδίσει ακόμα περισσότερους, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι έκανε τα πράγματα καλά. Μακάρι να έχει ζυγίσει καλά τους Ευρωπαίους προτού πάρει την απόφαση να τους εκνευρίσει τόσο, όσο τώρα. Ας ελπίσουμε να πιάσει η μπλόφα γιατί αλλιώς…

‏*Ο Γιώργος Φλεβαράκης είναι ιατρός

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News