Αγαπάω πάρα πολύ τα φυτά. Τα μοσχομυριστά πολύχρωμα λουλούδια. Πολυπόθητο όνειρο να καταφέρω να φτιάξω ένα κήπο γιομάτο φρέζες. Ένα σπίτι με παραθύρια στολισμένα με βασιλικούς. Μια εξώπορτα που σε καλοδέχεται μ’ ανθισμένες αμυγδαλιές. Έναν μικρό βοτανικό ονειρεύομαι, να ανθίζει η ψυχή μου μαζί του. Θα ‘ναι ωραίο να μπαίνει η άνοιξη και να την καταλαβαίνεις από τα φύλλα στο παραθύρι κι όχι από το ημερολόγιο στον τοίχο.

Για την ώρα, έχω στο γραφείο μου ένα πλαστικό κατσαρό φυτό σε μια τενεκεδένια γλάστρα δίχως τρύπες. Μεγάλη επιτυχία και πολύ κοντά στο όνειρο, ε; Βλέπεις, το τελευταίο μου ζωντανό φυτό απεβίωσε από το πολύ πότισμα, ενώ ένα άλλο από το λίγο πότισμα. Για να μην ζω και εγώ η έρμη με το άγχος του πού βρίσκεται το μέτρο, βολεύτηκα με το πλαστικό που στολίζει το γραφείο και φαίνεται πάντα όμορφο και χαρούμενο. Κανείς δεν καταλαβαίνει αν το προσέχω ή αν το αμελώ.

Κι όμως σε μια άλλη εταιρεία είχα ένα ζωντανό φυτό και το είχα ονομάσει Λάζαρο. Ο Λάζαρος όλη τη βδομάδα μες στη ζωντάνια, μα το Σαββατοκύριακο που έκλειναν τα γραφεία μαραινόταν. Δεν άντεχε τη μοναξιά. Σαν το πότιζα ξανά την Δευτέρα, επανερχόταν πιο φουντωτό από πριν. Το αγαπούσα πολύ αυτό το φυτό, καταλάβαινα ότι με αγαπούσε και κείνο όταν κατέβαζε τα φύλλα του σαν έλειπα. Είχα βάλει εν αγνοία μου στο τριπάκι της φροντίδας και τον συνάδελφό μου τον Ηρακλή, ο οποίος από μόνος του, όταν είχα άδεια το πότιζε. Όταν επέστρεψε ο Hercules από κάποιες καλοκαιρινές του διακοπές στην Άνω Σύρο έφερε και ένα mini ποτιστήρι για τον Λάζαρο ζωγραφισμένο με τα αξιοθέατα του νησιού. Είχε κερδίσει τη συμπάθειά του με τα καμώματά του.

Με το πλαστικό φυτό δεν αντιλαμβάνομαι ούτε την παρουσία του ούτε την απουσία μου. Πηγαινοέρχομαι και αυτό εκεί στην ίδια κατάσταση χειμώνα καλοκαίρι. Θορυβήθηκα τις προάλλες ότι αυτή η συνήθειά μου στο ψεύτικο θα μεταπηδήσει και στους ανθρώπους. Πέρασε από τη σκέψη μου το ενδεχόμενο ότι θα καταλήξω σαν έναν κουζουλό στο χωριό μου, που μυρίζει τα πλαστικά λουλούδια στο νεκροταφείο και νομίζει ότι έχασε την όσφρηση του.

Θα πάω να αγοράσω ένα χρυσάνθεμο πριν είναι αργά. Είναι ύπουλος οχτρός η συνήθεια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News