469
|

Οι επιτυχίες των μνημονίων

Avatar protagon.import 26 Ιουνίου 2015, 19:45

Οι επιτυχίες των μνημονίων

Avatar protagon.import 26 Ιουνίου 2015, 19:45

Πρόσφατα, στην προφορική εξέταση στο μάθημα Ευρωπαϊκή Σύγκλιση (8ου εξαμήνου), ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Οικονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Λουκάς Τσούκαλης, μου έκανε την εξής ερώτηση: «Είστε ο εθνικός μας διαπραγματευτής. Τι θα συνοψίζατε (σε σημεία) στον Γιουνκέρ ως επιτυχία ή αποτυχία των μνημονίων;».

Η ολιγόλεπτη απάντησή μου, αν και αγχωτική, περιλάμβανε δυο ή τρεις λόγους επιτυχίας και αποτυχίας. Ωστόσο, η πλήρης απάντηση προς τον καθηγητή μου, και με την άνεση του γραπτού λόγου, όφειλε να είναι η παρακάτω. Άρα λοιπόν η Ελλάδα με τα Μνημόνια ως τώρα κατάφερε:

  1. να φτάσει σε πρωτογενές πλεόνασμα και να μπορεί να ελέγξει τα δημοσιονομικά της με τη λογική των ισοδύναμων μέτρων.
  2. να διαλύσει ή τουλάχιστον να συνταράξει συθέμελα (για τους δύσπιστους) τη μεταπολιτευτική πελατειακή δομή. Με αρχιτέκτονα τον Α. Γ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ.
  3. να κοινωνικοποιήσει παράλληλα όλο το φάσμα των συστημικών πολιτικών δυνάμεων και να τα φέρει προ των ευθυνών τους και σε (αναγκαστική) σύμπνοια με την ευρωπαϊκή πραγματικότητα και κανονικότητα.
  4. να επιτρέψει την πολυπόθητη «εθνική συνεννόηση» αλλά και να κοινωνικοποιηθεί το πολιτικό σύστημα στη λογική της συναίνεσης σε σοβαρά θεσμικά ζητήματα.
  5. την απεμπλοκή (;) της «κακής» εγχώριας ελίτ που κρατά δέσμια τα συμφέροντά της με το κράτος. Άλλως, την αποδέσμευση και απεμπλοκή του κράτους από τη φαύλα συστημική διαπλοκή της Μεταπολίτευσης.
  6. να δώσει σαφή μηνύματα στον πολίτη ότι ο (υπέρμετρος) προεκλογικός λαϊκισμός εκ των πραγμάτων οδηγεί στον τελικό εμπαιγμό του. Άλλως, στην «κ@λοτούμπα».
  7. να «μετριαστούν» οι αντίκτυποι της αλληλοσυνδεσιμότητας και αλληλεξάρτησης (interdependence) στους εταίρους (γαλλικές και γερμανικές επενδύσεις στην Ελλάδα).
  8. να κοινωνικοποιηθούν όλοι οι εταίροι, σε πολιτικό και τεχνοκρατικό επίπεδο, για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής πολιτικής οικονομίας.
  9. η κοινωνικοποίησή τους, να τους φέρει προ των ευθυνών τους για τυχόν "GrExit" ή "GrAccident".
  10. να κοινωνικοποιηθεί η οικουμένη με hard facts ότι η Ελλάδα είναι "special case" εντός της Ευρωζώνης και ότι η Ευρώπη κάνει (ή έκανε) τα αδύνατα δυνατά για την επαναφορά της στον ορθό δρόμο, αλλά τίποτε δεν είναι ασφαλές.
  11. να επιτρέψει στους εταίρους να χτίσουν μια νομιμοποίηση για "special, on-off treatment" σε περίπτωση "GrAccident" και να επικοινωνήσουν το πρόβλημα ως απολύτως ελέγξιμο. Με την Ελλάδα εντός της Ευρωζώνης αλλά με την ανάπτυξη διαφόρων οικονομοτεχνικών σεναρίων ("Montenegrization", δηλαδή default με Ευρώ, διπλό νόμισμα κτλ.)
  12. να «βιώσουν» οι (λοιποί) εταίροι τι εστί "moral hazard" και τη σημασία της θεσμικής σοβαρότητας για όποιον επιθυμεί να μπει στον σκληρό πυρήνα του Ευρώ. Η Ελλάδα στο «κρεβάτι του Προκρούστη».

Όλοι οι παραπάνω λόγοι κρίνονται μάλλον οι πιο σοβαροί που κάθε πολίτης οφείλει να γνωρίζει και που θα τον φέρουν προ των ευθυνών του. Δικαιολογούν και τις πρόσφατες δηλώσεις Σαμαρά για «μετα-ΣΥΡΙΖΑ» εθνική συνεννόηση. Η Εθνική συνεννόηση μπορεί να εκθλιφθεί ως «προοικονομία» του σεναρίου για τη λεγόμενη «κοινωνικοποίηση» ("socialization") του ΣΥΡΙΖΑ στη μετά το 2010 ελληνική πραγματικότητα αλλά και ως προοικονομία για διάφορα σενάρια φόβου.

Αυτά θα ήθελα να ακούσει ο καθηγητής μου, αλλά επιφυλάσσομαι σε ένα άλλο άρθρο για τις «αποτυχίες» των μνημονίων. Που μάλλον είναι και πιο ενδιαφέρον.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News