Οι αναγνώστες του Protagon αποτελούν μέρος του DNA του, τα άρθρα τους που δημοσιεύουμε αποτελούν μέρος της παράδοσης του site. Ετσι αναδεικνύουμε τα κείμενα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον· στην προκειμένη περίπτωση μια σειρά από άρθρα με θέμα τον μετασχηματισμό των ΗΠΑ μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ. Θα ακολουθήσουν και άλλες τέτοιες «συναθροίσεις»…

Ο Σπύρος Τσαούσης, financial controller σε επενδυτική τράπεζα του Λονδίνου, γράφει στο άρθρο του με τίτλο «Στο μεταίχμιο των mainstream politics»: Μήπως τα mainstream politics που ακολούθησαν το τέλος του Ψυχρού Πολέμου με κύριους εκφραστές την Κεντροδεξιά και την Κεντροαριστερά και βασικούς πυλώνες τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελεύθερη αγορά, έφτασε η στιγμή να αντικατασταθούν; Διαβάστε περισσότερα

H Γιούλη Διαμαντή-Καράνου, λέκτορας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Northeastern στη Βοστώνη, γράφει στο άρθρο της με τίτλο «Αμερικανική κραυγή αγωνίας»: «Αναρωτιούνται οι ψηφοφόροι των «μπλε» πολιτειών πώς είναι δυνατόν 150 χρόνια μετά τον αμερικανικό εμφύλιο και την απελευθέρωση των σκλάβων, 50 χρόνια μετά την κοινωνική και πολιτική επανάσταση που έδωσε πολιτικά δικαιώματα στους μαύρους πολίτες της χώρας, και επί προεδρίας του πρώτου μαύρου προέδρου, να εκλέγεται πρόεδρος που έχει τη δημόσια υποστήριξη της Κου Κλουξ Κλαν». Διαβάστε περισσότερα

Ο Γιάννης Βικελής γράφει στο άρθρο του με τίτλο «Ο δικηγόρος του διαβόλου»: «Η ομιλία του Ομπάμα (στην Αθήνα) απευθύνεται στους πανικόβλητους ανθρώπους που αρνούνται να σκεφτούν τα βαθύτερα αίτια της κρίσης κι αρκούνται στην εύκολη εξήγηση: «Αυτός που με απειλεί είναι ο άλλος, ο ξένος, ο διαφορετικός, που διαβρώνει τις αξίες μου. Αυτός που ήρθε και μας άρπαξε τις δουλειές, που τον ταΐζουμε κι αυτός μας κλέβει και μας σκοτώνει». Απευθύνεται στους ανθρώπους που η ρητορική κάποιου τούς αρκεί ώστε να τον θεωρήσουν «αντισυστημικό», ακόμα κι αν έχει πλουτίσει από το ίδιο το σύστημα. Σ’εκείνους που σε λίγα χρόνια θα γεμίσουν την Ευρώπη με φασιστικά καθεστώτα, από αντίδραση, για να φέρουν στην εξουσία τους «αντισυστημικούς», παραβλέποντας ότι έχουν βάψει τα χέρια τους με αίμα¬. Διαβάστε περισσότερα

Ο Γιώργος Λαγαρίας, οικονομικός αναλυτής στο Λονδίνο, γράφει στο άρθρο του «Baby… Boom! Γιατί νίκησε ο Τραμπ»: «Ο 55χρονος εργάτης αυτοκινητοβιομηχανίας στο Ντιτρόιτ ή εργοστασίου στο Μάντσεστερ, που έχασε τη δουλειά του γιατί αυτή πήγε στην Ταϊβάν τώρα είναι πολύ μεγάλος για να μετεκπαιδευτεί ή να βρει άλλη. Τα χρήματα της σύνταξης  δεν φτάνουν, γιατί το δημογραφικό του γίνεται μεγαλύτερο και υπάρχει λιγότερη ανάπτυξη για να τον συντηρήσει. Τα χρήματα που έχει στην τράπεζα δεν τοκίζονται γιατί οι κεντρικές τράπεζες κρατάνε χαμηλά τα επιτόκια μπας και σώσουν την ανάπτυξη. Για αυτόν τον άνθρωπο, το κοινωνικό συμβόλαιο έχει σπάσει. Και φυσιολογικά τον οργίζει. Δεν είναι ο πρώτος στην ιστορία, η ανάπτυξη πάντα άφηνε τα πιο ευάλωτα κομμάτια του πληθυσμού πίσω. Είναι όμως η πρώτη φορά που το δημογραφικό του είναι τόσο σημαντικό. Και είναι το «αϊ στο διάολο», η οργή αυτή της προηγουμένης γενιάς, μιας δυτικής γενιάς που έμεινε πίσω, που ακούστηκε τόσο δυνατά το 2016». Διαβάστε περισσότερα

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News