Ο Κύριος 2732 αποτελεί μία από τις γνωριμίες εκείνες που αλλάζουν τη ζωή σου κάποιες φορές χωρίς συγκεκριμένο λόγο, μόνο και μόνο επειδή εγείρουν σκέψεις και ανησυχίες στο μυαλό σου… Βέβαια, η δική μας γνωριμία περιορίστηκε στα βλέμματα, αλλά πολλές φορές, όπως ακριβώς συμβαίνει στους μεγάλους έρωτες, μία ματιά αρκεί να γεννήσει αμέτρητα συναισθήματα και να προκαλέσει ένα μακρινό ταξίδι της σκέψης…  Για να μην μακρηγορώ, θα σας διηγηθώ τη σύντομη ιστορία μου με τον Κύριο 2732.

Το απόγευμα γυρίζοντας από τη δουλειά μου έπρεπε να κατέβω στο κέντρο της μεγαλούπολης όπου μένω για μια σειρά από υποχρεώσεις και δουλειές. Συνήθως, αφήνω το αυτοκίνητο στο σπίτι μου, καθότι μένω στον ορισμό του κέντρου-απόκεντρου. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, διανύοντας μια περίοδο αλλαγών στη ζωή μου, έχω αποφασίσει να εξασκηθώ λίγο παραπάνω στο «ανδρικό» άθλημα της οδήγησης στην πόλη! Μία χρήσιμη παρένθεση σε αυτό είναι πως οδηγώ πάνω από έναν χρόνο, έχω το Ν ακόμα πίσω στο τζάμι για ασφάλεια και η πορεία μου είναι σε γενικές γραμμές είναι πολύ σωστή και συνετή με μόνη εξαίρεση το παρκινγκ, το οποίο αποτελεί τις πιο άβολες στιγμές της ημέρας μου.

Ο Κύριος 2732 βρέθηκε πίσω μου, λοιπόν, στον δρόμο για το κέντρο. Όταν σταμάτησα να ελέγξω πριν περάσω έναν δρόμο, παρατήρησα ότι κόλλησε τον προφυλακτήρα του στον δικό μου και σκέφτηκα ότι μάλλον δεν ανήκει στην κατηγορία όσων ελέγχουν, καθώς η μηδαμινή απόσταση που άφησε από πίσω μου μάλλον υποδηλώνει ότι ξαφνιάστηκε με τη διαδικασία ελέγχου από μεριάς μου.

Συνέχισα ακάθεκτη τη βαρετή πορεία μου που σέβεται τον ΚΟΚ και χαρίζει και καμία προτεραιότητα πού και πού, έτσι για δώρο σε περίοδο κρίσης στη χώρα μας… Φτάνω, λοιπόν, σε μια «δύσκολη» ανηφόρα. Ξέρετε από αυτές που οι γυναίκες ξεδιπλώνουμε όλη μας τη μαεστρία και ο δρόμος αν είχε μιλιά θα έκλαιγε με αναφιλητά για όσα έχει υποστεί.  Πρώτη είναι μια κοπέλα που θέλει να στρίψει δεξιά, δεύτερη είμαι εγώ και τρίτος –σε απόσταση μπορεί και 3 χιλιοστών– ο Κύριος 2732…

Μόλις άναψε το πράσινο ακούστηκε ο κλασικός εκνευρισμένος ήχος της κόρνας που συνέπεσε με το ξεκίνημα της κοπέλας. Η κοπέλα, λοιπόν, συνέχισε κανονικά την πορεία της ενώ ο Κύριος 2732 θέλησε να μας προσπεράσει αντικανονικά και τις δύο, προφανώς, γιατί δεν άντεχε να κάτσει πίσω μας σε κανονική πορεία (τονίζω όχι υπερβολικά αργή) αλλά τον συνεπήρε ο διακαής πόθος να πάει πρώτος στο… επόμενο φανάρι. Στο οποίο φυσικά και μόλις έφτασε πέρασε με περίσσια άνεση με κόκκινο…

Η πορεία αυτή διήρκησε μέχρι 4 λεπτά με έναν πρόχειρο υπολογισμό. Ωστόσο, μου προκάλεσε τόσες σκέψεις… Ποιοι είναι αυτοί, πέρα από τον ΚΟΚ, που ορίζουν ποιος οδηγεί σωστά και ποιος όχι; Τελικά, ανίκανη είναι μια γυναίκα που δεν παρκάρει εύκολα χωρίς να προκαλεί κανένα πρόβλημα πέρα του ότι ίσως σου κλείσει τον δρόμο για 2 λεπτά ή όσοι και όσες σε αγχώνουν, σου μεταφέρουν επιπρόσθετη ένταση και άγχος από όσα ήδη έχεις μέσα σου και, κυρίως, δεν σέβονται την κυκλοφορία στους δρόμους και με περίσσια αυτοπεποίθηση αποδεικνύουν τα «άψογα» αντανακλαστικά τους που τους βοηθούν να σταματήσουν ακριβώς πίσω σου στο φανάρι ή να περάσουν ξυστά από δίπλα σου για να μην σε τρακάρουν σε αντικανονική προσπέραση ή παραβίαση στοπ;

Δεν ξέρω ποιος είναι ο Κύριος 2732 (είπα να μην αναφέρω ολόκληρη την πινακίδα) αλλά είμαι σίγουρη ότι θα τον θυμάμαι για πάντα με ένα ελαφρύ μειδίαμα, διότι μου θύμισε να αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου και να βάζω μουσική στο αυτοκίνητο αδιαφορώντας για το αν θα ξεκινήσω στα πρώτα κλάσματα του δευτερολέπτου και για το αν θα παρκάρω με μία ή 23 μανούβρες…

Η Κυρία 9328

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News