Κακά τα ψέματα, τα σενάρια είναι δύο: «Ναι» ή «Όχι».
ΝΑΙ: Σημαίνει ότι η υφιστάμενη κυβέρνηση βρίσκεται εκτεθειμένη ενώπιον της αποτυχίας της και τίθεται σαφώς θέμα αμφισβήτησης της δεδηλωμένης. Η μεταβατική περίοδος αφορά μία μάλλον «οικουμενική» κοινοβουλευτική εκδοχή.
ΟΧΙ: Σημαίνει ότι η κυβέρνηση πολύ νωρίς -στο δεκαήμερο πάνω- έρχεται αντιμέτωπη με την καταβολή μισθών και συντάξεων, πόσο μάλλον δε ενώπιον των υπόλοιπων σωρευμένων οφειλών. Τα ταμεία είναι ήδη εδώ και μέρες τελείως αδειανά. Αυτό είναι από μόνο του ικανή συνθήκη πυροδότησης ενός εκ των δύο σεναρίων που ακολουθούν.
Σενάριο Α: Η κυβέρνηση προχωρά σε αναγκαστική στάση πληρωμών εντός των εσωτερικών της οφειλών. Ο λαός βρίσκεται στις επάλξεις, κατεβαίνει στο Σύνταγμα, ο Πρωθυπουργός φυγαδεύεται με ελικόπτερο. Ακόμη κι αν δε γίνει έτσι ακριβώς, η επόμενη ημέρα ανήκει και πάλι σε μία «οικουμενική».
Σενάριο Β: Η κυβέρνηση, επιθυμώντας να ικανοποιήσει τις εσωτερικές της οφειλές, επιχειρεί να αποδράσει μέσω της έκδοσης υποσχετικών «χαρτιών». Η οικονομία καταρρέει. Είναι το ενδιάμεσο στάδιο μέχρι να τυπωθεί το νέο νόμισμα – η δραχμή. Ο λαός βρίσκεται στις επάλξεις, κατεβαίνει στο Σύνταγμα, ο Πρωθυπουργός φυγαδεύεται με ελικόπτερο. Ακόμη κι αν δε γίνει έτσι ακριβώς, η επόμενη ημέρα ανήκει και πάλι σε μία «οικουμενική».
Η κατάσταση είναι τραγική. Όχι! Η κατάσταση δεν είναι ακόμη τραγική. Και το βασικότερο, η κατάσταση δεν θα γίνει ποτέ τραγική. Ο λόγος είναι ότι όλες οι παραπάνω εκδοχές γίνονται απολύτως ισοδύναμες στο τέλος. «Ο λαός βρίσκεται στις επάλξεις, κατεβαίνει στο Σύνταγμα, ο Πρωθυπουργός φυγαδεύεται με ελικόπτερο. Ακόμη κι αν δεν γίνει έτσι ακριβώς, η επόμενη ημέρα ανήκει σε κάθε περίπτωση σε μία "οικουμενική"».
Υποσημείωση: Είναι πράγματι θλιβερό, αλλά παράλληλα διαστροφικά «χρήσιμο» τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρωζώνη, το γεγονός ότι ένας υπουργός οικονομικών συνιστά οικονομικό καμικάζι, ότι ένας πρωθυπουργός διατείνεται πως κάτι τέτοιο αποτελεί σκληρό διαπραγματευτικό χαρτί, ότι μία πρόεδρος Βουλής εφαρμόζει τη σύγχρονη εκδοχή ολοκληρωτικού μπολσεβικισμού, αλλά κυρίως ότι ένας λαός συνιστά εκρηκτικό μείγμα όχλου, εποχούμενου ένθεν και ένθεν, διότι αυτό συνιστά τη μοναδική λύση ο ίδιος να διασωθεί.
Το γιατί είναι «χρήσιμο» όλο αυτό το αλλόκοτο και πρωτόγνωρο σχήμα έχει εξηγηθεί σε προηγούμενο άρθρο… Κάτι ωστόσο που δεν είναι «χρήσιμο» -επουδενί- είναι το γεγονός ότι κάποιοι θησαυρίζουν ήδη από την Παρασκευή.
* Ο Αλέξης Δημητρακόπουλος είναι ιστιοπλόος και σύμβουλος επιχειρήσεων.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News