Δημοσιεύθηκε η πλήρης ετήσια έκθεση Doing Business 2016 της Παγκόσμιας Τράπεζας για την ποιότητα και αποτελεσματικότητα του κανονιστικού πλαισίου για επενδυτικές ευκαιρίες σε 189 χώρες. Οι σχετικές στατιστικά επεξεργασμένες μετρήσεις αξιολογούν -βάσει προεπιλεγμένων κριτηρίων-  το κατά πόσο κάθε εθνική οικονομία διευκολύνει τις εγχώριες και ξένες επενδύσεις, κυρίως από νομοθετική πλευρά και οδηγούν σε μία κατάταξη των χωρών, ανάλογα με τις επιδόσεις τους. 

Τα καλά νέα για την Ελλάδα είναι ότι για τρίτη συνεχή χρονιά η θέση της στη γενική κατάταξη βελτιώνεται: από την 72η παγκοσμίως θέση το 2013 ανέβηκε στην 60η θέση το 2015, περνώντας από την 61η το 2014. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα μας έκανε, σ’ αυτή την τριετία, προόδους στην υιοθέτηση νόμων και κανονισμών που αίρουν τα εμπόδια και λειαίνουν το έδαφος στις επενδυτικές προσπάθειες.

Η πρώτη βέβαια «αντίρρηση» σε αυτές τις επιδόσεις είναι η προφανής, αυτής της ίδιας της πραγματικότητας: κατά την ίδια περίοδο δεν έχουμε καμία ουσιαστική βελτίωση των επενδύσεων στην Ελλάδα. Είναι επειδή ένα ευνοϊκό νομοθετικό πλαίσιο δεν αποτελεί από μόνο του ικανή -αν και αναγκαία- συνθήκη για προσέλκυση νέων επενδύσεων. Η έλλειψη ουσιαστικής εφαρμογής των ψηφισθέντων νόμων, η αδυναμία επιβολής της νομιμότητας, η πολυνομία με -πολύ συχνά- αλληλοαναιρούμενους νόμους αφαιρούν ποιοτικά στοιχεία από το νομικό πλαίσιο και το αδρανοποιούν, όταν δεν το ακυρώνουν πλήρως. Επίσης, το επενδυτικό κλίμα επηρεάζεται ταυτόχρονα και από άλλες εξίσου σημαντικές κατηγορίες παραγόντων, όπως πολιτικοί, οικονομικοί, κοινωνικοί, έρευνας και τεχνολογίας. Αν όλες αυτές οι ομάδες συνθηκών δεν συγκλίνουν, η επενδυτική τάση παραμένει χαμηλή έως ανύπαρκτη.

Μια προσεκτικότερη ανάγνωση των αποτελεσμάτων αυτής της αξιολόγησης, μας επιτρέπει να διακρίνουμε και τα «κακά» νέα για τη χώρα μας. Ποτέ δεν τρέχεις μόνος σου στον στίβο, αλλιώς θα έβγαινες πάντα πρώτος. Σε έναν αγώνα επιδόσεων, όπως είναι αυτός του παγκόσμιου ανταγωνισμού, δεν μετράει (μόνο) πόσο βελτίωσες τη θέση σου αλλά (και) πού πλασαρίστηκαν οι συναγωνιζόμενοί σου ή τουλάχιστον όσοι από αυτούς είναι παραπλήσιων δυνατοτήτων με εσένα.

Έτσι λοιπόν, διαπιστώνουμε πρώτα απ’ όλα ότι μεταξύ των χωρών μελών της ΕΕ, μόνον το Λουξεμβούργο και η Μάλτα κατατάσσονται χαμηλότερα από την Ελλάδα. Στη συνέχεια, από τις χώρες που μπήκαν σε μνημόνια, η Ιρλανδία ανέβηκε φέτος στη 17η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, η Πορτογαλία στην 27η και η Κύπρος στην 47η. Τέλος, επτά από τις εννέα χώρες της Βαλκανικής, στέκονται ψηλότερα από την Ελλάδα: η ΠΓΔΜ (12η!), η Ρουμανία (37 η), η Βουλγαρία (38η), η Κροατία (40η), το Μαυροβούνιο (46ο), η Σερβία (59η) και -φυσικά- η Τουρκία (55η).

Θέλει πολλή δουλειά ακόμα…

*Ο Νίκος Κελπέκης είναι Σύμβουλος Ανάπτυξης Επιχειρήσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News