Η απάντηση είναι αποχή
Η απάντηση είναι αποχή
ΠΡΑΞΗ 1η: Ιούλιος 2014, έφτασε μία επιστολή στα χέρια μου από τα μεγαλοστελέχη της Τράπεζας που συνεργαζόμουν, «ικανή» να απαντηθεί με ένα «ναι» ή με ένα «όχι» για το εάν συμφωνώ με τη σύμβαση εξαγοράς της λιανικής Τραπεζικής της μίας Τράπεζας από την άλλη. Εξεπλάγην! Τη σύμβαση καταρχήν δεν την ήξερα. Τεράστια ερωτήματα με ταλάνιζαν μέρες. Τι επιπτώσεις θα είχε εάν έλεγα ναι; Όχι; Σε ποια από τις δύο περιπτώσεις θα είχαν δουλειά οι συνεργάτες μου;
Καμία σαφή απάντηση από κανέναν για τις συνέπειες της απάντησής μου. Διέβλεπα μόνο ότι ήδη οι αποφάσεις ήταν ειλημμένες. Έβλεπα ότι το κρίσιμο ερώτημα ήταν εάν θα μείνουμε χωρίς δουλειά τώρα ή σε δυο μήνες. Έβλεπα όλους τους εμπλεκόμενους να θέλουν τη ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ μου για να μετακυλήσουν το βάρος των ευθυνών της πολιτικής τους και των αποφάσεών τους στους ώμους μου. Υπέγραψα…
ΠΡΑΞΗ 2η: Ιούνιος 2015 και μας ανακοινώθηκε από τα μεγαλοστελέχη της Κυβέρνησης ένα ερώτημα «ικανό» να απαντηθεί με ένα «ναι» ή με ένα «όχι» για το εάν συμφωνώ με τη σύμβαση επιπρόσθετου δανεισμού της Ελλάδας από τους «θεσμούς». Εξεπλάγην! Τη σύμβαση, καταρχήν, δεν την ξέρω. Τι νόημα θα έχει εάν πω "ναι"; "Όχι"; Σε ποια από τις δύο περιπτώσεις θα έχουν δουλειά η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, οι συμπατριώτες μου; Σε ποια από τις δυο περιπτώσεις θα έχουν μέλλον τα παιδιά μου, η Ελλάδα; Σε ποια από τις δυο περιπτώσεις θα σταματήσουν να πεθαίνουν οι συνάνθρωποί μου στα νοσοκομεία από την έλλειψη ανθρωπίνου δυναμικού και υλικοτεχνικού εξοπλισμού; Σε ποια από τις δυο περιπτώσεις…
Καμία σαφή απάντηση από κανέναν για τις συνέπειες της απάντησής μου. Διαβλέπω μόνο ότι ήδη οι αποφάσεις είναι ειλημμένες. Το κρίσιμο ερώτημα είναι: Δε θα έχετε να φάτε σε δραχμές ή σε Ευρώ; Και αυτοί που είναι στην Κυβέρνηση τώρα, φρόντισαν (όπως και οι προκάτοχοί τους) να «φάνε» όσο μπορούσαν. Και τώρα τι; ΟΛΟΙ οι εμπλεκόμενοι θέλουν τη δική μου ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ για να μετακυληθεί το βάρος των ευθυνών της πολιτικής τους πάνω στους ώμους μου;
Δε θα την πάρω την ευθύνη αυτή τη φορά ούτε για μένα, ούτε για σένα, ούτε για κανέναν. Θέλω να είμαι Ευρωπαία, εάν αυτό για εμένα σημαίνει ανάπτυξη και πολιτισμός. Θέλω να είμαι όμως και περήφανη Ελληνίδα. Θέλω να έχω φαγητό στο τραπέζι μου και εγώ και τα παιδιά μου. Και το ψωμί δεν μας είναι αρκετό. Ποια απάντηση αρμόζει σε όλα αυτά;
Δε θα αντέξω άλλο βάρος ανύπαρκτων ερωτήσεων. Δε θα αντέξω άλλο βάρος απαντήσεων χωρίς μέλλον. ΚΥΡΙΕ ΤΣΙΠΡΑ, ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΟΝΕΙΔΙΣΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ. Απορώ πώς μπόρεσες καν να το σκεφτείς! Δε θα πάω να ψηφίσω ποιον συμπατριώτη μου θα κάνω εχθρό. Και αυτό αποτελεί μία συνειδητή πολιτική μου πράξη. Όχι αδράνεια.
Αλλά κύρια μεγαλοστελέχη των Κυβερνήσεων κι αυτοί πού θα πάνε να ξέρεις ότι δεν είναι ούτε μωροί, ούτε ανεπαρκείς. Απλά για μία ακόμη φορά θα επιτρέψουν στους εαυτούς τους να κάνουν λάθος. Για μία ακόμη φορά θα πιστέψουν πως υπάρχει σωστή απάντηση. Κι αυτοί όμως θα καταλάβουν, αργά ή γρήγορα, ότι δεν υπήρχε ποτέ ερώτημα…
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News