Πρέπει να είναι ανοικτά τα καταστήματα την Κυριακή; Με ποιο τρόπο θα σεβαστεί η κυβέρνηση το εργατικό δίκιο για να παρακάμψει την οδηγία της τρόικας; Ήμαστε μία υπερκαταναλωτική κοινωνία και δεν μας φτάνουν οι ημέρες της εβδομάδας για να κάνουμε τα ψώνια μας; Ήμαστε τόσο απασχολημένοι που δεν προλαβαίνουμε; Οι στατιστικές της ανεργίας (26%) δεν ενισχύουν αυτή την θεωρία. Κάποιοι είναι υπέρ αλλά οι περισσότεροι είναι κατά. Δεν ξεχνάνε ότι οι υπάλληλοι είναι άνθρωποι με δικαιώματα για ξεκούραση και ηρεμία.

Ενισχύει τον τουρισμό; Το δέλεαρ των αγορών θα προσελκύσει και θα μετρήσει στην επιλογή του προορισμού. Ο πελάτης σου θα είναι ο διαφημιστής σου. Ήρθαν 27 εκατομμύρια τουρίστες το 2016 και υπολογίζεται ότι θα έρθουν 30 το 2017. Τα στοιχεία και οι οικονομικοί δείκτες έδειξαν ότι η πλειονότητα αυτών των τουριστών ήταν χαμηλού οικονομικού προφίλ. Παραμένει θετικό για τον τουρισμό μας και για τα έσοδα του κράτους. Για τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, για τα καταστήματα εστίασης και κυρίως με τουριστικό προφίλ. Μα αυτά είναι, έτσι και αλλιώς, ανοικτά την Κυριακή.

Στη Γαλλία τα αραβικά και στις ΗΠΑ τα κινέζικα καταστήματα πάσης φύσεως, δεν κλείνουν ποτέ. Η λογική του μικρού μαγαζιού που θα στηρίξει όλη την οικογένεια ισχύει σήμερα και στους περιπτεράδες και τα ψιλικατζίδικα αλλά… είναι μειωμένα τα κέρδη. Στην Αχαρνών τα μικρά καταστήματα με ξένα τρόφιμα και προϊόντα είναι πάντα ανοικτά τις Κυριακές. Η δεδομένη  προσφορά υπηρεσιών όλο το 24ωρο δεν εξασφαλίζει κέρδη. Συχνά ο ιδιοκτήτης κοιμάται μέσα πάνω σε άδεια κασόνια. Το κυνήγι του κέρδος υποχρεώνει τον καταστηματάρχη να στερηθεί την οικογενειακή θαλπωρή. Παρόμοια στην Ασία, την Κίνα και την Αφρική. Οι μετανάστες είναι εργαζόμενοι και αυτοί όπως οι Έλληνες όμως κανείς δεν ξέρει αν κερδίζουν ή χάνουν.

Η Κυριακή είναι μία ιδιαίτερη μέρα για τους Έλληνες. Για τους Εβραίους είναι το Σάββατο για τους Άραβες η Παρασκευή. Για τους θρησκευόμενους χριστιανούς ορθόδοξους είναι η ημέρα της πνευματικής επαφής με την Εκκλησία. Η καθιέρωση της κυριακάτικης αργίας το 1909, έναν αιώνα πριν, ήταν το πρώτο μέτρο εργατικής νομοθεσίας που ψηφίστηκε στην Ελλάδα. Η οικογενειακή συνεύρεση για ένα ζεστό γεύμα είναι γιορτή. Ευκαιρία για λόγια και χαλάρωση. Αυτή η παράδοση δεν αντικαθίσταται με τίποτα. Η Ελλάδα έχει ακόμα για πρότυπο την οικογένεια ενώ σε άλλες χώρες αυτή η έννοια ασθενεί. Στα νησιά και στις τουριστικές περιοχές ισχύει άλλο πρόγραμμα. Κανείς δεν ενοχλείται. Σάμπως θα ξαναπάς; Κάνεις διακοπές, δεν βιάζεσαι. Δικαιολογείς τον αγρότη που είναι και έμπορος.

Ο πελάτης είναι ο αφέντης και έχει πάντα δίκιο αλλά γιατί να τιμωρήσεις τον εμποροϋπάλληλο; Στις μεγάλες πόλεις αλλάζουν οι κανόνες, υφίσταται ο ανταγωνισμός μικρού και μεγάλου σουπερμάρκετ. Το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή δεν απέφερε, όποτε εφαρμόστηκε, ιδιαίτερο κέρδος για τα έσοδα των καταστημάτων. Κρατάς ανοικτά και μετράς πενταροδεκάρες!

Ο Έλληνας δεν έχει λεφτά μεσοβδόμαδα θα έχει την Κυριακή; Κλαρίνο ο υπάλληλος ή ο ιδιοκτήτης και στο ταμείο να μην μπαίνει φράγκο; Στον ισολογισμό του κράτους και στον απολογισμό του ποιος θα βγει κερδισμένος; Το κράτος που βάζει κανόνες ή αυτός που πληρώνει τους φόρους με ανύπαρκτες εισπράξεις; Θα επιβιώσει ή θα καταντήσει σκλάβος των υποχρεώσεων; Μήπως κερδισμένα θα βγουν μόνο τα μεγάλα σουπερμάρκετ με τις συνθήκες γαλέρας που εφαρμόζουν στους υπαλλήλους τους; Μεγάλη ανεργία στον κλάδο των εμποροϋπαλλήλων αλλά δεν θα λυθεί με απλήρωτες Κυριακές!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News