Τι είναι τα μπλοκάκια για τα οποία κατά καιρούς γίνεται λόγος, όπως και τώρα με την υποτιθέμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση;

Είναι ένα κομμάτι  της απασχόλησης που υποκρύπτει τόσο έμμισθη όσο και μαύρη εργασία;

Είναι ένα πεδίο δόξης λαμπρό για την πάταξη της αδήλωτης  αμειβόμενης επαγγελματικής δραστηριότητας και της εισφοροδιαφυγής;

Είναι ένας σημαντικός τομέας της οικονομίας που εμπεριέχει υπολογίσιμη φορολογητέα ύλη;

Ακόμη και στις περιπτώσεις που υποκρύπτεται έμμισθη σχέση του επιτηδευματία με τον εργοδότη, αλλά και σε εκείνες που μπορεί να υπάρχουν έσοδα που διαφεύγουν της φορολόγησης, τα μπλοκάκια είναι μια μορφή εργασίας κυρίως νέων ανθρώπων και αυτοαπασχολουμένων στον τομέα των υπηρεσιών. Αφορούν κυρίως νέες και  νέους  επιστήμονες και πολλές φορές εξειδικευμένα στελέχη, που με αυτό τον τρόπο βρίσκουν ένα μέσο βιοπορισμού, από τη στιγμή που οι επιχειρήσεις, μέσα στην δυσπραγία της αγοράς και την εύθραυστη ελληνική οικονομία, σε μεγάλο βαθμό αδυνατούν, -αν και έχουν ανάγκες,- να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους σε εργοδοτικές εισφορές. Ακόμη και αν δεχτούμε ότι είναι μια δραστηριότητα που σε πολλές περιπτώσεις ο εργαζόμενος με μπλοκάκι, είναι θύμα εκμετάλλευσης των υπηρεσιών που προσφέρει σε χαμηλές τιμές, το ερώτημα είναι τι θα προσφέρει η περεταίρω επιβάρυνση αυτού του κλάδου, με επιπλέον φόρους και εισφορές; Θα βοηθήσει στην τόνωση της επιχειρηματικότητας και τη μείωση της ανεργίας; Θα αποφέρει περισσότερα έσοδα στο δημόσιο; Θα πατάξει τη μαύρη εργασία; Θα αυξήσει την κατανάλωση; Θα συμβάλει στην ανάπτυξη; Η βαριά επιβάρυνση μιας μορφής απασχόλησης όπως αυτή των επιτηδευματιών, των νέων επιστημόνων, των αυτοαπασχολούμενων, θα επιφέρει ακόμη μεγαλύτερη συρρίκνωση σε έναν κλάδο που ούτως ή άλλως χειμάζεται. Είναι βέβαιο ότι νέες «περίεργες» εργασιακές σχέσεις θα αναπτυχθούν για να αποφύγουν, τόσο οι εργαζόμενοι, όσο και οι εργοδότες, τη ληστρική αυτή εισφορο- φορο επιδρομή. Οι «καινοτόμες» αυτές «μέθοδοι», προφανώς και θα είναι σε βάρος των εργαζομένων, οι οποίοι θα κληθούν να επωμιστούν τα καινούργια βάρη. Η αδήλωτη εργασία και το σύγχρονο «φασόν», θα αυξηθεί αντί να μειωθεί. Όποτε η φορολογία και η επιβάρυνση σε εισφορές αυξάνονται, έχει αποδειχθεί ότι η ανταγωνιστικότητα και ο τζίρος της αγοράς μειώνονται. Η κυβέρνηση προσπαθώντας να καλύψει δημοσιονομικά και χρηματοδοτικά κενά που η ίδια δημιούργησε στον προϋπολογισμό της, με την ανευθυνότητα, τη δημαγωγία και τον λαϊκισμό που τη διακρίνει, επιχειρεί μέσα από το μανδύα, μέσα από το φερετζέ της δήθεν ασφαλιστικής μεταρρύθμισης των περικοπών, να επιτεθεί κυρίως στα μικρομεσαία εισοδήματα και στα κοινωνικά στρώματα που δεν  μπορούν να εισφέρουν άλλο. Αυτό το κάνει τη στιγμή που διατείνεται  ότι είναι υπέρ των νεοφυών επιχειρήσεων, τη στιγμή που γενικολογεί με εξαγγελίες άνευ αντικρίσματος, ότι θα στηρίξει στα πρώτα τους επαγγελματικά βήματα, τους νέους επιστήμονες και επαγγελματίες, δηλαδή τα «μπλοκάκια». Η αντίφαση και η αμφιθυμία μιας εγκλωβισμένης παρέας κυβερνώντων στη σωρεία των ψεμάτων που τόσο εύκολα χάριν της ψηφοθηρίας ξεστόμισε. Μαζί της, όμηρος σε ένα συνεχές σπιράλ ύφεσης και καθόδου και η τελευταία γραμμή άμυνας της καταπονημένης μικρομεσαίας απασχόλησης.

*Ο Νίκος Τσολακίδης είναι ανθρωπολόγος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News