Το άβατό της των τελευταίων οκτώ και πλέον μηνών ήταν και εξακολουθεί να είναι(!) η λέξη «μνημόνιο». Και μόνο στο άκουσμά της όχι μόνο σείονταν συθέμελα έδρανα αλλά εγείρονταν και καφενειακού τύπου φωνασκίες και διαμαρτυρίες εντός και εκτός του κοινοβουλίου. Στην εποχή που τα ταμπού καταργούνται συλλήβδην, οι συνειδήσεις αποδέχονται το καινούριο, το διαφορετικό, στην Ελλάδα του 2015 το μνημόνιο αλλά και ολόκληρη η νοοτροπία που αυτό κομίζει, αποτέλεσε αιτία μέχρι και πολιτικοκοινωνικού «casus belli» (αφορμή «πολέμου») με κορυφαία εκδήλωση το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου.

«Η δύναμη των πολιτικών είναι η λήθη των λαών». Λητή, απέριττη αλλά μεστή νοήματος και αλήθειας φράση. Η τεχνική των πολιτικών κυβιστήσεων καλά κρατεί. Μάλλον καλά εφαρμόζεται. Το προεκλογικό «όχι» μετεξελίσσεται σε ένα μετεκλογικό «ναι», υποδυόμενο την ανάγκη για κοινωνική ευημερία και μία εθνοσωτήρια πολιτική διακυβέρνηση. Οι αγώνες για αλλαγή και «επανεγκαθίδρυση» της τάξης και της ευρωπαϊκής δημοκρατίας μετατράπηκαν σε επικλήσεις στο συναίσθημα, πλήρως εναρμονισμένες με την αρχαία τέχνη της ρητορικής και της δημαγωγίας. Οι έντεχνες πολιτικές κυβιστήσεις εύκολα υπολανθάνουν της προσοχής του συνόλου αλλά ζαλίζουν τον πράττοντα, και η κατάσταση της ζάλης οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε σφάλμα.

«Απορία ψάλτου βήξ». Οι δύσκολες νότες της ψαλτικής αποφεύγονται με τον βήχα. Κατ’ αντιστοιχία, οι δύσκολες πολιτικές αποφάσεις αποφεύγονται με πολιτικό βήχα, ο οποίος δεν είναι ακανόνιστος αλλά έχει πολύ συγκεκριμένη μορφή. Πομπώδεις διατυπώσεις, νεφελώδεις κουβέντες, πολιτικές δονκιχωτικές σκιαμαχίες με κατά φαντασία πολιτικούς αντιπάλους, που αναμένουν την ευκαιρία στη γωνία για πισώπλατα χτυπήματα. Η κατάληξη μία. Φοβικά σύνδρομα προς κάθε κατεύθυνση, πολιτικός εγκλωβισμός, αλλά ταυτόχρονα και άρνηση βοήθειας και τελικά βαριά νόσηση δίχως δυνατότητα ίασης. Ενώ τα αποφθέγματα της αρχαίας ρητορικής αποτελούν κτήμα καθενός εκ των τριακοσίων, η ιατρικού περιεχομένου περίφραση «κάλλιον του θεραπεύειν, το προλαμβάνειν» πιθανόν να αποτελεί ένα ομηρικό φληνάφημα, ενδεχομένως και «έπεα πτερόεντα».

*Ο Κώστας Κωνσταντίνου είναι απόφοιτος της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News