H επικαιρότητα λέει ότι ο αντικαταστάτης της υπεροχής Alpine Α110, ενός από τα πιο ρεαλιστικά, ξεκάθαρα σπορ και σωστά τοποθετημένα αυτοκίνητα των πρόσφατων ετών, θα είναι ηλεκτρικό. Οκέι, αυτό είναι ήδη γνωστό, καθώς η θερμική A110 τελειώνει την καριέρα της εντός του 2025 και αφήνει πίσω μερικά ερωτηματικά. Oπως, για παράδειγμα: θα μπορέσει να κρατήσει ψηλά το σπορ λάβαρο; Και ένα δεύτερο: θα είναι καλύτερη από το αντίστοιχο ηλεκτρικό Cayman, που είναι στα σκαριά (παρά τα προβλήματα) και που επίσης θα είναι ηλεκτρικό;

Eπί του πρώτου η Alpine λέει καταρχάς ότι «ο σχεδιασμός της Α110 ΕV θα κάνει την τρέχουσα Alpine να φαίνεται παλιά». Ουάου, που θα έλεγε και μια ψυχή… Δεν είναι η πρώτη φορά που το ντιζάιν καλείται να χρυσώσει το χάπι της ηλεκτροκίνησης.

Πέραν του περιτυλίγματος, η εταιρεία λέει επίσης ότι θα είναι πισωκίνητο, με δύο ηλεκτροκινητήρες στον πίσω άξονα (ίιιι-χα, στο παντιλίκι;), δυνατό πέραν των 450 PS και, το πιο σημαντικό, με μια νέα γενιά μπαταριών, που θα αντικαθίστανται σχετικά εύκολα, θα αναβαθμίζονται με βάση τη νεότερη κάθε φορά «χημεία» και –επίσης σημαντικό– δεν θα φέρνει τη μεταπωλητική καταστροφή που παρατηρείται στην αγορά μεταχειρισμένων των πολύ ακριβών ηλεκτρικών αυτοκινήτων.

Επί του δεύτερου, έχω την αίσθηση πως αν έπρεπε να τοποθετηθούν «απέναντι» αυτά τα δύο μοντέλα, το A110 Ε και το Cayman –τα οποία, φυσικά, θα τα έχουμε ακόμη δει στην πράξη– μεγαλύτερη τύχη θα έχει αυτό των Γάλλων σε σχέση με των Γερμανών. Ο λόγος είναι ότι η Alpine, με εξαίρεση το «μπιζού» με το οποίο επανήλθε στο προσκήνιο, απείχε επί δεκαετίες από τον χώρο. Δεν έχει δημιουργήσει χιλιάδες πελάτες που έχουν συνηθίσει σε έναν θερμικό κινητήρα και ίσως, πιστεύω –μπορεί να κάνω και λάθος–, η μετάβαση σε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο θα είναι πιο βατή για τη δεξαμενή των πελατών της.

Από την άλλη, η Porsche είναι αυτό που είναι. Δεν χρειάζονται συστάσεις, ούτε πολλή ανάλυση. Εχει ταυτιστεί ως μια κορυφαία σπορ εταιρεία που αναγκαστικά πάει πακέτο με καύσιμο στο ρεζερβουάρ και όχι με την πρίζα στο χέρι, ειδικά όταν μιλάμε για ξεκάθαρα σπορ κατασκευές τύπου 911, Cayman και λοιπών.

Παράλληλα, υπάρχει και ένα σχετικό ερώτημα στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της αγοράς: Πόσοι πραγματικά θέλουν ένα ακριβό σπορ αυτοκίνητο; Πόσοι; Είναι πολλοί ή αναγκάζονται προς αυτήν την κατεύθυνση ελέω περιορισμένων επιλογών; Δεν λέμε για ηλεκτρικό αυτοκίνητο για το «κάθε μέρα», για να κάνεις τη δουλειά σου, ούτε για ένα οικογενειακό τύπου Tesla που καλύπτει πολλά «κουτάκια» αλλά δεν είναι σπορ αυτοκίνητο – έστω κι αν στρίβει.

Επ’ αυτού, όπως γράφαμε αυτές τις μέρες, η ακύρωση των πλάνων για μια ηλεκτρική Μaserati επανέφερε το κρίσιμο ερώτημα στην επιφάνεια. Λοιπόν, φαίνεται, και είναι απόλυτα δικαιολογημένο κατά την ταπεινή μου άποψη, ότι η σπορ εμπειρία δεν αντικαθίσταται απλώς με εξωφρενικές επιδόσεις. Χρειάζονται και άλλα πράγματα και, φυσικά, δεν είναι μόνο ο ήχος.

Είναι η γενικότερη σύνδεση με κάτι που πάλλεται και κάτι που προσφέρει επιπλέον επίπεδα συμμετοχικότητας, κάτι δηλαδή που προς το παρόν ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο δυσκολεύεται να κάνει με την ίδια φυσική διάδραση με τον οδηγό του. Ναι, κάποια το επιχειρούν με επιτυχία, όπως το Hyundai Ionic 5 N ή οι δυνατές Taycan. Ομως το κοινό διστάζει. ‘Η βλέπει να πέφτουν δραστικά οι τιμές που μπορεί να πιάσει στην πιάτσα όταν έρθει η ώρα της αντικατάστασης.

Φυσικά και δεν υπάρχει απάντηση για το πόσοι είναι όλοι αυτοί οι εν δυνάμει αγοραστές. Θα φανεί στην πορεία, στις πωλήσεις, στο χρήμα που θα έρθει, στις ακυρώσεις πλάνων και οτιδήποτε άλλο μέλλει γενέσθαι. Αλλά για την ώρα ας το κρατήσουμε αυτό. Θα έδινες ένα σοβαρό ποσό για ένα σπορ ηλεκτρικό αυτοκίνητο; Ή όχι; Εσύ αποφασίζεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News