–Να σας τον θυμίσω; Σωτήρης Τσιόδρας. Η επιτομή του σοβαρού επιστήμονα και του ενσυνείδητου συμπολίτη στον κοινό βίο. Hταν τα πρώτα βήματα του Κ. Μητσοτάκη. Συστηνόμασταν. Πρώτη κίνηση τα απομεινάρια της τραγωδίας από το Μάτι, που έστεκαν εκεί και οι πολίτες δεν είχαν πια, ούτε δύναμη να φωνάξουν. Πλήρης απαξίωση της εθνικής μας τραγωδίας σαν να μην είχε γίνει ποτέ. Και με τη βοήθεια της εταιρείας ΤΙΤΑΝ αποκατέστησε το αίσχος. Δεύτερη δοκιμασία η καθοδηγούμενη από τη Τουρκία επίθεση στον Έβρο, στα σύνορά μας. Είδαμε τον χάρο στα μάτια μας. Απευθύνθηκε στην Ευρώπη, όπως είχαμε ξεχάσει πώς να απευθυνόμαστε.

Τρίτη δοκιμασία, κορονοϊός… Σωτήρης Τσιόδρας. Ο άνθρωπος στον οποίον ανέθεσε το πιο δύσκολο εγχείρημα καθώς και την ενημέρωσή μας. Αριστη επιλογή. Τον θυμάμαι με ευγνωμοσύνη. Πόσους «Τσιόδρες» διαθέτει αυτή η χώρα; Σε πόσους «Τσιόδρες» ανατίθενται κομβικές θέσεις; Φερέγγυος, σοβαρός, δεν φλερτάρισε ούτε δευτερόλεπτο με την δημοσιότητα, ήρθε κύριος-αποσύρθηκε κύριος, σαν αυτούς που έχουν δουλειά να κάνουν και όχι σαν τους χασομέρηδες, συνειδησιακά ήσυχος ότι έπραξε το καθήκον του στο ακέραιο. Κυρίαρχος εαυτού. Πάμε τώρα στα Τέμπη, αναγνώστες μου.

–Ποιο πρόσωπο έχετε συνδέσει ως φερέγγυο σε θέση ευθύνης στην τραγωδία των Τεμπών; Ποιόν θυμάστε να μας ενημερώνει; Ποια «Στολή»; Ας λέμε αλήθειες! Και μην πάμε στα εύκολα. Ανάθεμα σε Πρωθυπουργό, και ξεμπερδέψαμε. Ποιον αρχηγό Αστυνομίας, ποια κεφαλή Εγκληματολογικού, ποιον εισαγγελέα. Να μιλήσω «παιδικά»; Σκεφτείτε κινηματογραφικά έργα. Πώς λειτουργεί ένα «σύστημα» ολόκληρο, παραλλήλως τραγωδιών, παράγοντας «έργο». «Τσιόδρες».

Αυτό ονομάζεται Κράτος. Οι Πρωθυπουργοί έρχονται και παρέρχονται. Το Κράτος οφείλει, ακόμα και ακέφαλο (όπως και δυστυχώς συμβαίνει στα χρόνια μας σε πολλές χώρες) να λειτουργεί με τις κεφαλές τού κάθε τομέα-θεσμού. Οσο μπάχαλο διαπιστώσαμε στον ΟΣΕ, άλλο τόσο στις υπηρεσίες. Αιτία αυτού η ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ, απότοκο αναξιοκρατίας. Οι κάτω εξουσιάζουν τους επάνω και όχι το αντίθετο. Είναι στραβή η δομή. Ενώ στον ιδιωτικό τομέα αναγνωρίζουμε ιεραρχία… Σκεφτείτε το. Αν ο υπάλληλος είναι ασυνείδητος, επιζητάμε να μιλήσουμε στον προϊστάμενό του και αν και ο προϊστάμενός του ανεπαρκής, ζητάμε τον διευθυντή τους και αν τέλος πάντων φτάσουμε στον διευθύνοντα σύμβουλο, έχουμε και ένα «παλατζάρισμα» τύψεων ότι μπορεί και να χάσει τη δουλειά του ο άνθρωπος από την καταγγελία μας. Τι από αυτή τη σειρά ισχύει για το Δημόσιο; Αστειευόμαστε; Ποιος να κουνήσει τον κάτω; Ο κάτω κουνάει τον πάνω.

–Αξιοθρήνητη δράση αντιπολίτευσης….Βρε, «Μητσοτάκης», έρχεται και παρέρχεται. Πόσους Πρωθυπουργούς έχει ζήσει ο καθένας μας; Ενώ ο υπάλληλος…Μέχρι την σύνταξή του. Ακούνητος. Όσο μπάχαλο είναι η «κυβέρνηση» του ΟΣΕ (αυτές είναι οι αληθινές κυβερνήσεις), τόσο μπάχαλο πολλοί τομείς του Δημοσίου, και χειρότερα όλων τα κόμματα με τους γυρολόγους τους. Ετσι καταντήσαμε. (Δυστυχώς και παγκοσμίως). Ποιος υγιής οργανισμός να αποφασίσει να εισέλθει στο Κολοσσαίο της πολιτικής σκηνής; Ποιος υγιής οργανισμός να αναλάβει να εξυγιάνει δημόσια υπηρεσία; Ποιος να τα βάλει με το «Βαθύ κράτος» κάθε κρατιδίου;

Με απελπίζει ότι αντί να αναγνωρίσουμε τον μεταστατικό μας καρκίνο… Με αυτόν που εκτέθηκε (και θα εκτεθεί) ανεπανόρθωτα ο κάθε Πρωθυπουργός, πρώην-νυν-επόμενος… Αντί να ενωθούν «Καταπάνω του!» ενωμένοι… Οπως ίσως μοιάζει να απαιτεί μεγάλο μέρος πολιτών μέσα και από την κινητοποίηση τους… (Και ας χωριστούν μετά, ρε αδελφέ)… Ενώνονται να διώξουν τον «Μητσοτάκη». Λες και αν έρθουν όλοι μαζί θα έχουν να δοκιμαστούν με κάτι άλλο από αυτό που δοκιμάζεται τώρα ο ένας. Μοιάζουν σαν τον Χρυσοχοΐδη που αλλάζει ονόματα σε τομείς της Αστυνομίας. Έφτασε μέχρι προσφάτως να ισχυριστεί ότι «Δημιουργούμε το ελληνικό FBI»….Άστα, ρε φίλε! Το είδαμε. Μετά ήρθαν οι κινητοποιήσεις και το κατάπιε.

–Και τότε; Ολοι ίδιοι είναι; Οχι. Και σε άλλο κείμενο μπορούμε να βρούμε διαφορές. Αλλά η ουσία είναι ότι ακόμα και αν προσπαθήσει κάποιος να φωτίσει άλλους τομείς, το σκοτάδι θα τον βρει από εκεί που τους βρίσκει όλους. Και θα ακυρώσει ό,τι προσπάθησε και προσπαθεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News