Η τελετή που ξεκινά στις 2 τα ξημερώματα τη Δευτέρα 3 Μαρτίου (2 Μαρτίου στις ΗΠΑ, σε live από το ABC και το Hulu), με οικοδεσπότη για πρώτη φορά τον παρουσιαστή βραδινών εκπομπών Κόναν Ο’ Μπράιεν, δεν χρειάζεται άλλες συστάσεις. Σε μια χρονιά που σημαδεύεται από τις πυρκαγιές στο Λος Άντζελες και την  επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο ο κόσμος του θεάματος και οι πρωταγωνιστές του περιμένουν να δουν τι ύφος μπορεί να έχει η φετινή εκδήλωση. Με δεδομένο μάλιστα ότι αρκετοί από τους καλλιτέχνες έχουν ταχθεί 100% εναντίον του νέου Προέδρου, ενώ ένας από αυτούς -ο Σεμπάστιαν Σταν- τον υποδύεται χτυπώντας Όσκαρ στην κατηγορία α’ αντρικού ρόλου.

Σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί, οι πρωταγωνίστριες του υποψήφιου για 10 Όσκαρ «Wicked» Σίνθια Ερίβο και Αριάνα Γκράντε θα ηγηθούν των live εμφανίσεων στη σκηνή. Επίσης, οι Doja Cat, Lisa of Blackpink, Κουίν Λατίφα και Raye θα συμμετάσχουν σε μία «συνεχόμενη συναυλία που θα τιμά την κινηματογραφική κοινότητα και ορισμένους από τους μεγαλύτερους θρύλους της». Εξάλλου, ανάμεσα σε όσους προσκλήθηκαν να απονείμουν τα αγαλματίδια επί σκηνής περιλαμβάνονται οι: Γουίλεμ Νταφόε, Γκόλντι Χον, Σελίνα Γκόμεζ, Μπεν Στίλερ, Όπρα Γουίνφρι, Χάλι Μπέρι, Πενέλοπε Κρουζ, Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ.,Έντι Μέρφι, Σκάρλετ Γιόχανσον, Κίλιαν Μέρφι, Έμμα Στόουν κ.ά.

Ρεκόρ παρά μία…

Αν το «Emilia Perez» συγκέντρωνε άλλη μία υποψηφιότητα φτάνοντας έτσι τις 14 -αντί για τις 13 που έχει- θα χτυπούσε το ρεκόρ τριών παλαιότερων φιλμ: του «Όλα για την Εύα» (1950), σε σκηνοθεσία Τζόζεφ Μάνκιεβιτς, του «Τιτανικού» (1997) του Τζέιμς Κάμερον και του νεότερου «La La Land» (2016), διά χειρός Ντάμιεν Σαζέλ. Των ταινιών, δηλαδή, με τις περισσότερες οσκαρικές υποψηφιότητες στην ιστορία του θεσμού. Παρόλα αυτά κατέχει το ρεκόρ για ταινία που δεν είναι γυρισμένη στην αγγλική γλώσσα.

Μετά τον Μπαρίσνικοφ, ο Μπορίσοφ

Ο Γιούρα Μπορίσοφ γίνεται ο πρώτος Ρώσος ηθοποιός που κερδίζει υποψηφιότητα -συγκεκριμένα για το Όσκαρ β’ ανδρικού ρόλου στο «Anora»- ύστερα από το 1977 και την υποψηφιότητα επίσης β’ ανδρικού ρόλου στον Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ για την «Κρίσιμη καμπή». Ο τελευταίος είχε αυτομολήσει ήδη από το 1974 στον Καναδά αναζητώντας πολιτικό άσυλο. Ένας από τους προηγούμενους ρόλους του Μπορίσοφ ήταν στο «Βαγόνι Αριθμός 6» του Γιούχο Κουοσμάνεν.

Ο «Τραμπ» στην εποχή του Τραμπ

Μετά την επικράτηση του Ντόναλντ Τραμπ έχει έρθει ανάποδα ο ντουνιάς, που λέει και ο Βάρναλης, αλλά οι υποψηφιότητες στέκουν στο ύψος των περιστάσεων. Ιδού, λοιπόν, ο Σεμπάστιαν Σταν ως Τραμπ στο επιχειρηματικό του ξεκίνημα χτυπάει Όσκαρ α’ αντρικού ρόλου και ο συμπρωταγωνιστής του Τζέρεμι Στρονγκ διεκδικεί το β’ αντρικού ως ο «κολλητός» του πολιτικού, Ρόι Κον, στην ταινία «The apprentice» του Αλί Αμπάσι. Θα έχει ενδιαφέρον η αντίδραση του Αμερικανού Προέδρου σε ενδεχόμενη βράβευση (ή και μη βράβευση, εδώ που τα λέμε).

Δύο μιούζικαλ μαζί

H τελευταία φορά που δύο μιούζικαλ έφτασαν μαζί ως τη λίστα των φιναλίστ ήταν το 1969 με τις ταινίες «Ένα αστείο κορίτσι» του Γουίλιαμ Γουάιλερ και «Oliver!» του Κάρολ Ριντ. Αυτή τη φορά είναι το «Wicked» και φυσικά το «Emilia Perez». Για την ιστορία, το πιο πρόσφατο μιούζικαλ που έχει κερδίσει το πολυπόθητο Όσκαρ ήταν το «Σικάγο» το 2003.

Το ρεκόρ του Μπρόντι, η «απειλή» του Σαλαμέ

Ο Άντριεν Μπρόντι είναι αυτή τη στιγμή ο νεότερος νικητής στην κατηγορία του α’ αντρικού ρόλου – ήταν 29 ετών όταν κέρδισε Όσκαρ για τον «Πιανίστα» του Πολάνσκι το 2002. Από τότε δεν έχει προταθεί ξανά. Αν φύγει από την τελετή απονομής με το αγαλματίδιο για το «Brutalist» θα γίνει ο πρώτος ηθοποιός που κερδίζει στην κατηγορία πρωταγωνιστών με τις δύο πρώτες υποψηφιότητές του. Μόνο άλλοι επτά ηθοποιοί έχουν κερδίσει και για τις δύο –ή περισσότερες- υποψηφιότητές τους: οι Βίβιαν Λι, Χίλαρι Σουάνκ, Κέβιν Σπέισι, Λουίζ Ρέινερ, Κρίστοφ Βαλτς, Χέλεν Χέις, Μαχερσάλα Αλί. Δύο υποσημειώσεις: πρώτον, εάν κερδίσει ο Τιμοτέ Σαλαμέ για το «A complete unknown», σπάει αυτός το ρεκόρ του Μπρόντι, καθώς κλείνει τα 29 σε 10 μήνες. Δεύτερον, ο νεότερος ηθοποιός που κέρδισε το αγαλματίδιο είναι ουσιαστικά ο Τίμοθι Χάτον για το «Συνηθισμένοι άνθρωποι» (1980), αλλά επρόκειτο για το β’ αντρικού.

Πρωτιά για τον τρόμο

Υπάρχει ένα υποείδος στο σινεμά του τρόμου που οι Αμερικανοί αποκαλούν «body horror»: ας πούμε ότι είναι οι ταινίες που αποτυπώνουν τη βιολογική ή ψυχολογική μεταμόρφωση και παρακμή του ανθρώπινου σώματος. Το «Substance» είναι η πρώτη του είδους, λοιπόν, που προτείνεται για Όσκαρ και η συνολικά έβδομη από την κατηγορία του τρόμου. Έχουν προηγηθεί τα «Σαγόνια του καρχαρία», ο «Εξορκιστής», η «Σιωπή των αμνών» (που τελικά κέρδισε τα 5 βασικά Όσκαρ), το «Τρέξε!» (2017), η «Έκτη αίσθηση» και ο «Μαύρος κύκνος».

Εμφανίσεις – αστραπή

Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι είναι υποψήφια για Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου για μια 8λεπτη ερμηνεία στο «Κονκλάβιο», αλλά αυτή δεν είναι η συντομότερη στην ιστορία των Όσκαρ. Η Μπεατρίς Στρέιτ κέρδισε στην ίδια κατηγορία για την εμφάνισή της στο «Δίκτυο» του Σίντνεϊ Λιούμετ, που διήρκεσε 5 λεπτά και 2 δευτερόλεπτα. Η Τζούντι Ντεντς είναι μόνο οριακά πίσω, κερδίζοντας για την ερμηνεία της στο «Ερωτευμένος Σαίξπηρ» με 5 λεπτά και 52 δευτερόλεπτα. Εκτός από τους νικητές, η πιο σύντομη υποψηφιότητα θεωρείται η ερμηνεία της Χέρμιον Μπαντελέι στον «Ανεμοστρόβιλο των παθών» (1959) του Τζακ Κλέιτον, διάρκειας 2 λεπτών και 19 δευτερολέπτων.

Οι πρόεδροι πριν από τον Τραμπ

Πριν από τον Σεμπάστιαν Σταν στον ρόλο του –νεαρού πάντως- Τραμπ εφτά ηθοποιοί έχουν προταθεί για ρόλους όπου υποδύονται έναν Αμερικανό Πρόεδρο. Ο Φρανκ Λανγκέλα για την ερμηνεία του ως Ρίτσαρντ Νίξον («Φροστ/ Νίξον»), ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις και ο Ρέιμοντ Μάσεϊ για τον ρόλο του Αβραάμ Λίνκολν (ο πρώτος κέρδισε κιόλας). Ο Σαμ Ρόκγουελ προτάθηκε για τον ρόλο του Τζορτζ Μπους, ο Αλεξάντερ Νοξ για τον Γούντροου Γουίλσον και ο Τζέιμς Γουίτμορ για τον Χάρι Τρούμαν.To αξιοσημείωτο είναι ότι ο Άντονι Χόπκινς έχει προταθεί δύο φορές για την ερμηνεία δύο διαφορετικών προέδρων- μία ως Νίξον και μία ως Τζον Κουίνσι Άνταμς στο «Άμισταντ».

Οι δύο ξένοι

Για πρώτη φορά στην ιστορία των Όσκαρ, δύο ξενόγλωσσα φιλμ είναι υποψήφια στην κατηγορία Καλύτερης Ταινίας: το «I’m Still Here» του Βάλτερ Σάλες (Βραζιλία) και το «Emilia Pérez» (Γαλλία).

Η πρωτιά της Λετονίας

Η χώρα της Βαλτικής γράφει κινηματογραφική ιστορία, καθώς είναι η πρώτη φορά που εξασφαλίζει υποψηφιότητες. Συγκεκριμένα με το εξαιρετικά πετυχημένο animation «Flow» (2024), όπου μια γάτα προσπαθεί να επιβιώσει ύστερα από μια πλημμύρα. Η δημιουργία του Γκιντς Ζιλμπαλόντις είναι υποψήφια στις κατηγορίες Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας μεγάλου μήκους και Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων μεγάλου μήκους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News