Ούτως ή άλλως ήταν μια εξαιρετικά σπάνια στιγμή στη Βουλή: ένας νυν βουλευτής προτείνεται από την κυβερνητική πλειοψηφία για Πρόεδρος της Δημοκρατίας και βγαίνει, ως Πρόεδρος της Βουλής, στο βήμα της Ολομέλειας να ανακοινώσει πώς θα ψηφιστεί ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας· όλα αυτά σε ένα, στο πρόσωπο του Κώστα Τασούλα, τον οποίο, ως γνωστόν, επέλεξε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για προτεινόμενο από τη ΝΔ.

Ετσι, η υποδοχή του κ. Τασούλα από τα μέλη της Εθνικής Αντιπροσωπείας υπήρξε αντίστοιχα ασυνήθιστη. Υπήρξαν πολλά συγχαρητήρια, όχι μόνο από τους κυβερνητικούς βουλευτές. Υπήρξαν και σέλφι. Αλλά υπήρξαν και αντιδράσεις, στα όρια της γκρίνιας.

Η περίπτωση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, προέδρου της Πλεύσης Ελευθερίας, ήταν μάλλον αναμενόμενη –γνωστή και σταθερή η κοινοβουλευτική της αντιπαράθεση με τον Πρόεδρο της Βουλής που συχνά την έβαζε στη θέση της και άλλωστε εκείνη είχε προτείνει για ΠτΔ τον μπαμπά της, Νίκο Κωνσταντόπουλο. Ετσι η διαμαρτυρία της ότι «ο προτεινόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας που είναι και Πρόεδρος της Βουλής ανεβαίνει στο βήμα και ορίζει μονομερώς για τον εαυτό του ημερομηνία πρώτης εκλογής, χωρίς να συγκαλέσει τα όργανα της Βουλής, χωρίς να συγκαλέσει τη διάσκεψη των προέδρων, χωρίς καμία δημοκρατική διαδικασία», θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εντός του πλαισίου του κωνσταντοπούλειου θυμικού.

Δεν ήταν αναμενόμενη όμως η αντίδραση του Παναγιώτη Δουδωνή, βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ο οποίος θεώρησε σκόπιμο, σε αυτό το πανηγυρικό κλίμα, να αρχίσει τις ειρωνείες και την επιχείρηση αποδόμησης του κ. Τασούλα:

«Δεν γίνεται να μην το σχολιάσω αυτό: την παρουσία στη Βουλή, περιοδευόντων βουλευτών-κλακαδόρων, υποψηφίου Προέδρου της Δημοκρατίας και ταυτοχρόνως Προέδρου της Βουλής που απευθύνεται προς το κοινοβούλιο με το κοινό του κατά καταστρατήγηση οποιασδήποτε έννοιας σεβασμού των θεσμών και μάλιστα εν μέσω αυτής της συζήτησης για την οποία ο κ. Πρόεδρος, ο κ. Τασούλας έχει πολύ σοβαρές ευθύνες, γιατί δύο χρόνια δεν ελήφθη καμία απόφαση της Βουλής και εξακολουθούν να δίδονται τα χρήματα στους Σπαρτιάτες, αλλά και μια συζήτηση εν γένει για την Ακροδεξιά, με την οποία, κατά αντισυνταγματικό τρόπο και κατά δημιουργική αριθμητική, ο κ. Τασούλας διεξήγαγε κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, με το οποίο στη Διάσκεψη των Προέδρων εφευρέθηκαν 3/5 μαζί με την ακροδεξιά για να διοριστούν το ΕΣΡ και η ΑΔΑΕ», είπε μεταξύ άλλων ο κ. Δουδωνής, για να συμπληρώσει πως «ο κ. Τασούλας δεν είναι απλά ένας κομματικός Πρόεδρος Δημοκρατίας. Είναι ένας μικροκομματικός Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας».

Και καλά, η κυρία Κωνσταντοπούλου είχε προτείνει ΠτΔ, τον πατέρα της, ο κ. Δουδωνής ποιον πρότεινε ακριβώς και δεν του άρεσε η επιλογή του κ. Τασούλα;

Τέλος πάντων, με εξαίρεση αυτούς τους δύο –ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, Θάνος Πλεύρης, παρατήρησε ότι όταν άκουγε τον κ. Δουδωνή, ήταν σαν να ακούει την κυρία Κωνσταντοπούλου– οι περισσότεροι βουλευτές έσπευσαν να συγχαρούν προσωπικά τον κ. Τασούλα.

Χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις της Ολγας Γεροβασίλη, βουλευτρίας (κατά το συριζαϊκό λανγκάζ) Αρτας του ΣΥΡΙΖΑ, της Ράνιας Θρασκιά, ανεξάρτητης βουλεύτριας (το λανγκάζ μένει) Α’ Θεσσαλονίκης, και του Πάρι Κουκουλόπουλου, βουλευτή Κοζάνης του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ο οποίος προφανώς δεν υποφέρει από τον ιδεολογικό πουριτανισμό ή τις εμμονές του κ. Δουδωνή.

Μια που την αναφέραμε, να πούμε πως σε άλλα νέα, η Ολγα Γεροβασίλη, βουλεύτρια (κατά το συριζαϊκό ιδιόλεκτο) Αρτας και αντιπρόεδρος της Βουλής, έδωσε μια συνέντευξη στα «Παραπολιτικά» και στη Σάσα Σταμάτη, όπου μάθαμε κάποιες αλήθειες για τη ζωή, όπως ότι το ζεϊμπέκικο δεν είναι χορός που μαθαίνεται.

Εντάξει, η κυρία Γεροβασίλη μίλησε και πολιτικά. Δήλωσε βέβαιη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ανακάμψει καθώς «επέστρεψε στην αξιοπιστία, τη σοβαρότητα και, κυρίως, στην πολιτική».

Αλλά επειδή η επιστροφή στη σοβαρότητα δεν είναι αυτόματη, η ίδια μίλησε και για την προσωπική της ζωή.

«Στις γιορτές πώς περάσατε;», την κόλλησε στον τοίχο η δημοσιογράφος:

«Οπως μου αρέσει να περνώ πάντα τις ημέρες των γιορτών: στην Άρτα, με την οικογένειά μου. Τέτοιες ημέρες μάς δίνεται η ευκαιρία να περάσουμε περισσότερο χρόνο μαζί και να έρθουμε πιο κοντά. Εκτός από τις χαλαρές στιγμές, όμως, οι γιορτές είχαν και στιγμές διασκέδασης, με τον σύζυγο, τα παιδιά μου και καλούς φίλους. Βεβαίως, δεν έλειψαν και οι συναντήσεις με φορείς και συντοπίτες μου, διότι τα τοπικά και κοινωνικά προβλήματα παραμένουν εδώ και δεν γνωρίζουν γιορτές και αργίες».

Δεύτερη ερώτηση: «Πώς γνωριστήκατε με τον σύζυγό σας; Ήταν κεραυνοβόλος έρωτας;»

«Με τον Γιώργο γνωριστήκαμε σε κοινή παρέα, σε βραδινή έξοδο στην Άρτα, και πολύ σύντομα καταλάβαμε ότι ταιριάζουμε. Έχουμε μια ισχυρή σχέση αγάπης και αλληλοσεβασμού, όπου ο ένας στηρίζει τις επιλογές του άλλου. Έτσι, έχουμε καταφέρει να υπερβούμε και τις αντικειμενικές δυσκολίες της απόστασης και να ισορροπήσουμε την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή με τις αυξημένες ευθύνες της πολιτικής».

«Και κάτι τελευταίο. Χορεύετε ωραίο ζεϊμπέκικο. Πού μάθατε να χορεύετε και ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;»

«Δεν πιστεύω ότι το ζεϊμπέκικο είναι ένας χορός που μαθαίνεται. Είναι περισσότερο ένας τρόπος έκφρασης, διαφορετικός για τον καθένα και την καθεμιά και ξεχωριστός, θα έλεγα, ανάλογα με τη στιγμή, τη διάθεση και την παρέα. Τώρα που μου το λέτε, μου έρχεται το τραγούδι του Σωκράτη Μάλαμα “Σ’ τα είπα όλα”, σε μουσική του Μίλτου Πασχαλίδη και στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου».