Δημοσιεύματα της Corriere della Sera επικέντρωσαν στην πιθανολογούμενη διατάραξη των σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τις ΗΠΑ τώρα που ο Ντόναλντ Τραμπ ορκίζεται πρόεδρός τους. Να τι έγραψε το γυναικείο δίδυμο του μιλανέζικου μέσου, το οποίο διατηρεί την εύγλωττη διαδικτυακή ρουμπρίκα-newsletter «Europe Matters» («Η Ευρώπη μετράει/αξίζει»), η Φραντσέσκα Μπάσο και η Βιβιάνα Μάτσα: «Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει. Τη Δευτέρα ο Ντόναλντ Τραμπ θα βρίσκεται στον Λευκό Οίκο και η ΕΕ αναμένει να αντιληφθεί τι πρόκειται να κάνει ως πρόεδρος των ΗΠΑ». Δηλαδή, η Ευρώπη περιμένει τα πρώτα δείγματα αλλαγής πορείας μετά τη διακυβέρνηση Μπάιντεν, βασικά σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Οι Μπάσο και Μάτσα αναμετέδωσαν εκτενώς κάποια από τα δηκτικά σχόλια γνωστών αναλυτών για τις ποικίλες ανορθόδοξες δηλώσεις των Τραμπ-Μασκ (λόγου χάρη, την προειδοποίηση του αρθρογράφου των Financial Times Γκίντεον Ράχμαν ότι δεν πρέπει να εκλαμβάνονται ως αστειότητες οι τραμπικές απειλές κατά των Γροιλανδίας, Παναμά και Καναδά, διότι αποτελούν «δώρο στις Ρωσία και Κίνα») και επισήμαναν πως σε αυτό το τόσο κομβικό χρονικό σημείο «στις Βρυξέλλες επικρατεί κάποια ακινησία».

Δεν τη θεώρησαν ύποπτη, βέβαια, αυτήν την αδράνεια, ωστόσο την απέδωσαν στην ασθένεια της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Η, πιθανώς εποχική, πνευμονία της προέδρου της Κομισιόν κρατήθηκε μυστική, τουλάχιστον ως προς τη σοβαρότητά της, σημείωσε σε άλλο ρεπορτάζ της Corriere ο Πάολο Βαλεντίνο στηλιτεύοντας την τακτική που ακολούθησαν οι Βρυξέλλες.

«Στην αρχή του 2025 ανακοινώθηκε η ακύρωση όλων των ραντεβού της για δύο εβδομάδες, όμως η κατάσταση της υγείας της ήταν το καλύτερα κρυμμένο μυστικό των Βρυξελλών. Μόλις την περασμένη Παρασκευή έγινε γνωστό ότι είχε εισαχθεί σε νοσοκομείο της γενέτειράς της, στο Αννόβερο, γεγονός που προηγουμένως είχε αποσιωπηθεί. Μέχρι στιγμής δεν είναι γνωστό πότε μπήκε, πότε έλαβε εξιτήριο, πόσο σοβαρή ήταν η νόσος της, ποια είναι η τρέχουσα κατάστασή της. Αυτή η μυστικοπάθεια τροφοδοτεί αμφιβολίες. Πόσο μπορούμε να εμπιστευόμαστε μια Κομισιόν που κρατάει μυστική τη νοσηλεία της προέδρου της;»

Και με την ευκαιρία ο ιταλός δημοσιογράφος θυμήθηκε τις αρρώστιες «άλλων ηγετών», του 20ού αιώνα, για τις οποίες οι πολίτες είχαν άγνοια.

Ο Βαλεντίνο ανέφερε την περίπτωση του πρωθυπουργού της Βρετανίας Αντονι Ιντεν, «ο οποίος υπέφερε από ηπατική δυσλειτουργία», του Τζον Φ. Κένεντι, «του οποίου η νόσος του Addison έμεινε κρυμμένη από τους Αμερικανούς, αν και του προκαλούσε κούραση, ναυτία και συνεχείς εναλλαγές της διάθεσης, ενώ επιδεινώθηκε με την αποτυχημένη εισβολή στην Κούβα, στον Κόλπο των Χοίρων», ακόμη και σοβιετικών και ρώσων πολιτικών, «από τον Λένιν μέχρι τον Πούτιν, ο οποίος μάλλον πάσχει από λευχαιμία και υποβάλλεται σε διαρκή θεραπεία κορτιζόνης».

Φυσικά, στην παράγραφο αυτή χώρεσαν και οι Λεονίντ Μπρέζνιεφ («που είχε καταντήσει ζόμπι από τα ηρεμιστικά και υπνωτικά χάπια»), ο Γιούρι Αντρόποφ («που έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια και ασθένειες του αναπνευστικού») και ο Κονσταντίν Τσερνιένκο («που βρισκόταν σε κώμα επί μήνες προτού πεθάνει»).

Ανέφερε και άλλους Δυτικούς πολιτικούς με σοβαρές ασθένειες ο Ιταλός, τον Φρανσουά Μιτεράν («που κυβέρνησε τη Γαλλία με καρκίνο του προστάτη»), τον Ρόναλντ Ρίγκαν («που εμφάνισε συμπτώματα Αλτσχάιμερ κατά τη διάρκεια της προεδρίας του») και, φυσικά, τον Τζο Μπάιντεν («που προσπάθησε να κρύψει την προοδευτική επιδείνωση των σωματικών και πνευματικών ικανοτήτων του»). Η απαρίθμηση όλων αυτών των περιπτώσεων του παρελθόντος δεν έγινε, βέβαια, χωρίς λόγο. Ο Βαλεντίνο έγραψε ευθέως ότι η καλή ή κακή υγεία των κυβερνώντων επηρεάζει και την άσκηση της πολιτικής.

Φυσικά, ευχήθηκε «ταχεία ανάρρωση» στη Φον ντερ Λάιεν, όμως έγραψε ότι «τα απειλητικά ξεσπάσματα των Τραμπ και Μασκ τα ακολούθησε σιωπή από πλευράς Βρυξελλών». Δηλαδή υπενόησε ότι έπρεπε να είχαν ήδη απαντηθεί και το «Γροιλανδικό», που αφορά ένα μέλος της ΕΕ, τη Δανία, και η προπαγάνδα του Μασκ, τόσο για την υπερψήφιση του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική (AfD) στις γερμανικές εκλογές του Φεβρουαρίου όσο και για την ηθικοπολιτική καταδίκη του βρετανού πρωθυπουργού Κιρ Στάρμερ (και ας έχει αποχωρήσει η Βρετανία από το κλαμπ των Βρυξελλών).

Βέβαια, η Μπάσο και η Μάτσα έγραψαν ότι το στυλ της Φον ντερ Λάιεν είναι μάλλον υπέρ του διαλόγου και δεν επιδιώκει αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ, «με αυτόν τον θεμελιώδη σύμμαχο της ΕΕ», ωστόσο τα πάντα στις σχέσεις Βρυξελλών-Ουάσινγκτον θα εξαρτηθούν από τις επιλογές του Λευκού Οίκου.

«Το ερώτημα είναι αν ο Τραμπ θα διαταράξει τη διεθνή τάξη. Ο Μασκ φαίνεται να προωθεί τη Μαύρη Διεθνή, αλλά, όπως μας είπε και ο Στιβ Μπάνον, ο παλαιός στρατηγός του Τραμπ, ο Μασκ ενδιαφέρεται μόνο να γίνει τρισεκατομμυριούχος, να βγάλει περισσότερα λεφτά και οι εταιρείες του να έχουν προνομιακή σχέση με το αμερικανικό κράτος».

Το γυναικείο δίδυμο της Corriere έγραψε επίσης ότι η ίδια η εκλογή Τραμπ προϊδεάζει για την πολιτική της κυβέρνησής του, έχει μάλιστα ήδη παραγάγει πολιτικά αποτελέσματα σε μια σειρά από χώρες της ΕΕ: «Ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Βίκτορ Ορμπαν πανηγύρισε τη νίκη του Τραμπ και… διέταξε την ΕΕ να αναβάλει επ’ αόριστον, μετά τις 20 Ιανουαρίου πάντως, οποιαδήποτε απόφαση περί των κυρώσεων κατά της Ρωσίας για την εισβολή στην Ουκρανία».

Οι Μπάσο και Μάτσα περιέλαβαν στα απόνερα της πανηγυρικής εκλογής Τραμπ «τη νίκη του ακροδεξιού κόμματος FPÖ στην Αυστρία» και γενικότερα «τις επιτυχίες των ευρωσκεπτικιστών, οι οποίοι αποκτούν δύναμη». Στο πλαίσιο του σκεπτικού αυτού και έχοντας στο φόντο την Ουκρανία, κατακεραύνωσαν τους Κροάτες και τους Σλοβάκους: «Στην Κροατία ο λαϊκιστής Ζόραν Μιλάνοβιτς εξελέγη πρόεδρος για δεύτερη συνεχόμενη θητεία. Συχνά είναι επικριτικός όταν αναφέρεται στις  Βρυξέλλες, μάλιστα την περασμένη Κυριακή τις χαρακτήρισε ‘‘αυταρχικές και μη αντιπροσωπευτικές από πολλές απόψεις’’. Μαζί με τον Ρόμπερτ Φίτσο, τον πρωθυπουργό της Σλοβακίας, και τον Ορμπαν, ο Μιλάνοβιτς αμφισβητεί και τη στρατιωτική βοήθεια που παρέχει η Δύση στην Ουκρανία». Ολα θα ξεκαθαρίσουν οσονούπω.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News