Τον Μάρτιο του 2019, η εκδίωξη του ISIS από το τελευταίο συριακό προπύργιό του υπήρξε αναμφίβολα ένα από τα βασικά επιτεύγματα της εξωτερικής πολιτικής που άσκησε κατά την πρώτη θητεία του ο Ντόναλντ Τραμπ.

Για περισσότερα από πέντε χρόνια από τότε που ύψωσε την τρομακτική μαύρη σημαία του πάνω από τη συριακή πόλη Ράκα, στις αρχές του 2014, το Ισλαμικό Κράτος απειλούσε την παγκόσμια τάξη από το αυτοαποκαλούμενο χαλιφάτο του, μια έκταση στο μέγεθος της Βρετανίας, που καταλάμβανε μέρος της Συρίας και του Ιράκ.

Η ανακάλυψη αυτής της σημαίας στο αυτοκίνητο του μακελάρη της Νέας Ορλεάνης που σκότωσε τουλάχιστον 14 ανθρώπους την Πρωτοχρονιά ήταν μια υπενθύμιση ότι η τρομοκρατική οργάνωση που έσπειρε τον τρόμο επί τόσα χρόνια δεν αποτελεί παρελθόν.

Στην πραγματικότητα, σημειώνει η Telegraph, ακόμη και όταν το Ισλαμικό Κράτος εξαφανίστηκε από το προσκήνιο και στη Δύση το θεωρούσαν ανενεργό, αξιωματούχοι ασφαλείας και αναλυτές προειδοποιούσαν ότι η αναγέννησή του βρισκόταν σε εξέλιξη.

Η ανησυχία προερχόταν εν μέρει από την ανάκαμψή του, τόσο στο Αφγανιστάν, όπου επωφελήθηκε από την απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από τον Τζο Μπάιντεν το 2021, όσο και στη δυτική έρημο της Συρίας.

Η απώλεια του «χαλιφάτου» του στη Συρία και στο Ιράκ εξανάγκασε το ISIS σε χειμερία νάρκη, αλλά τους τελευταίους 12 μήνες δείχνει σημεία ανάκαμψης. Εχει πραγματοποιήσει σχεδόν 700 επιθέσεις στη Συρία από τον Ιανουάριο του 2024, αύξηση τριπλάσια συγκριτικά με το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με τον Τσαρλς Λίστερ, διευθυντή του Προγράμματος Κατά της Τρομοκρατίας και του Εξτρεμισμού στο Ινστιτούτο Μέσης Ανατολής, με έδρα την Ουάσινγκτον.

Η αφγανική θυγατρική του Ισλαμικού Κράτους, γνωστή ως ISIS-Χορασάν, έχει αποκτήσει αρκετή δύναμη για να πραγματοποιεί επιθέσεις στο εξωτερικό. Πέρυσι σκότωσε 84 ανθρώπους σε μια διπλή βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στο Ιράν, και 154 ακόμη όταν ένοπλα μέλη της άνοιξαν πυρ σε συναυλία στη Μόσχα.

Εκτός από τη μερική ανάκτηση των δυνατοτήτων του, το Ισλαμικό Κράτος έχει λάβει σημαντική ώθηση από τους πολέμους του Ισραήλ στη Γάζα και στον Λίβανο, οι οποίοι, επισημαίνουν οι ειδικοί, έχουν ριζοσπαστικοποιήσει μια νέα γενιά μουσουλμάνων, τροφοδοτώντας τις τζιχαντιστικές οργανώσεις με πλήθος μελών.

«Το Ισραήλ είναι ο μεγάλος εχθρός για τις τζιχαντιστικές ομάδες και οι πόλεμοι σίγουρα έχουν δώσει πρωτοφανή, εδώ και χρόνια, ώθηση στο παγκόσμιο κίνημα τζιχάντ» είπε στην Telegraph ο Σιράζ Μάερ, ειδικός σε θέματα τζιχαντιστών στο King’s College του Λονδίνου.

Πολλοί ανώτεροι αξιωματούχοι ασφαλείας των ΗΠΑ ανησυχούσαν ότι ήταν θέμα χρόνου να σημειωθεί τρομοκρατική επίθεση σε αμερικανικό ή ευρωπαϊκό έδαφος. «Σε μια εποχή που η απειλή της τρομοκρατίας ήταν ήδη αυξημένη, ο συνεχιζόμενος πόλεμος στη Μέση Ανατολή ανέβασε την απειλή επίθεσης εναντίον Αμερικανών εντός των Ηνωμένων Πολιτειών σε εντελώς άλλο επίπεδο» προειδοποιούσε ο διευθυντής του FBI Κρίστοφερ Ρέι τον Απρίλιο.

«Συνεχίζουμε να ανησυχούμε για άτομα ή μικρές ομάδες που αντλούν στρεβλή “έμπνευση” από τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή για να μεταφέρουν τις επιθέσεις εδώ στις ΗΠΑ», είχε προσθέσει τότε.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι πυρήνες του ISIS επιδιώκουν «θεαματικές» θηριωδίες στη Δύση. Τον Αύγουστο η CIA απέτρεψε σχέδιο ισλαμιστών τρομοκρατών να σκοτώσουν «έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων» σε συναυλία της Τέιλορ Σουίφτ στη Βιέννη.

Πέρυσι το FBI συνέλαβε οκτώ Τατζίκους αιτούντες άσυλο που είχαν περάσει τα σύνορα των ΗΠΑ από το Μεξικό, τους οποίους υποπτεύονταν ότι είχαν διασυνδέσεις με το Ισλαμικό Κράτος.

Ωστόσο ο Σαμσούντ Ντιν Τζαμπάρ, που έπνιξε στο αίμα την Μπέρμπον Στριτ της Νέας Ορλεάνης, δεν ήταν αιτών άσυλο, αλλά γέννημα-θρέμα Τεξανός, που είχε υπηρετήσει για χρόνια στον στρατό των ΗΠΑ και πρόσφατα εργαζόταν σε μεγάλη εταιρεία.

Η ριζοσπαστικοποίησή του, σύμφωνα με την Telegraph, ίσως έχει να κάνει τόσο με το οικονομικό χρέος του και ένα δύσκολο διαζύγιο, όσο και με τις απόψεις του για το Ισραήλ, οι οποίες παραμένουν άγνωστες.

Ως εκ τούτου, είναι επίσης πιθανό ότι ο Τζαμπάρ, όπως και άλλοι πριν από αυτόν, «εμπνεύστηκε» από το ISIS, αλλά δεν έλαβε άμεσες εντολές από κάποιον πυρήνα του στη Μέση Ανατολή, στο Αφγανιστάν ή στο αφρικανικό Σαχέλ, όπου επίσης δραστηριοποιούνται οι τζιχαντιστές.

Ενώ ορισμένες προηγούμενες τρομοκρατικές ενέργειες στη Δύση είχαν όντως κατευθυνθεί από το Ισλαμικό Κράτος, όπως οι συντονισμένες επιθέσεις που σκότωσαν 130 ανθρώπους στο Παρίσι το 2015, άλλες είχαν ελάχιστη έως καθόλου επαφή με την οργάνωση.

Οι τρομοκράτες «μοναχικοί λύκοι» στο παρελθόν έχουν συχνά «αυτοριζοσπαστικοποιηθεί» από το Ισλαμικό Κράτος, ανάμεσά τους ο Μοχάμεντ Λαχουαγιέ-Μπουλέλ, ο οποίος οδήγησε ένα φορτηγό 19 τόνων στο πλήθος που παρακολουθούσε τα πυροτεχνήματα της Ημέρας της Βαστίλης στη Νίκαια το 2016, σκοτώνοντας 86 ανθρώπους.

Αυτός ήταν και είναι ένας από τους βασικούς στόχους της προπαγάνδας, τόσο της Αλ Κάιντα όσο και του Ισλαμικού Κράτους, τα οποία έχουν δημοσιεύσει σε περιοδικά τους οδηγίες προς επίδοξους τζιχαντιστές για το «πώς να φτιάξεις μια βόμβα στην κουζίνα της μαμάς σου», και παρέχοντας λεπτομερείς οδηγίες για το πώς να ρίχνουν οχήματα πάνω σε κόσμο για να σκοτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους.

Το ζήτημα που πονοκεφαλιάζει τη Δύση, καταλήγει η Telegraph, είναι πως είναι αδύνατο να εξαλειφθεί το Ισλαμικό Κράτος και η ιδεολογία που το γέννησε και το θρέφει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News