Ακόμα ένα ανθρώπινο «κάστρο» φαίνεται ότι κατάφερε να κατακτήσει η καλπάζουσα σε εξέλιξη τεχνολογία της Τεχνητής Νοημοσύνης. Ερευνητική ομάδα ανέπτυξε έναν αλγόριθμο που μπορεί να λειτουργεί ως… σομελιέ, αναγνωρίζοντας από που προέρχεται ένα ουίσκι. Οπως αναφέρει σε δημοσίευμα του ο Guardian, στις δοκιμές το σύστημα ΤΝ κατάφερε να διαπιστώσει αν ένα ουίσκι είχε παραχθεί στις ΗΠΑ ή στη Σκωτία.
Η τεχνολογία αυτή θέτει τις βάσεις για τη δημιουργία αυτοματοποιημένων συστημάτων που θα μπορούν να προβλέπουν το περίπλοκο άρωμα του ουίσκι από τη μοριακή του σύνθεση. Οι επιτροπές ειδικών αξιολογούν συνήθως αρώματα ξύλου, καπνού, βουτύρου ή καραμέλας, τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό των διαφορών ανάμεσα σε διαφορετικά ουίσκι.
«Το όμορφο με την ΤΝ είναι πως είναι πολύ συνεπής. Η υποκειμενικότητα υπάρχει ακόμα σε εκπαιδευμένους ειδικούς. Δεν αντικαθιστούμε την ανθρώπινη μύτη με αυτό, αλλά το υποστηρίζουμε πραγματικά, με αποτελεσματικότητα και συνέπεια» λέει ο δρ Αντρέας Γκράσκαμπ, που ηγήθηκε της έρευνας στο Ινστιτούτο Μηχανικής Διαδικασιών και Συσκευασίας Fraunhofer στη Γερμανία.
Η μέθοδος
Η αναγνώριση του αρώματος ενός ουίσκι δεν είναι απλή υπόθεση. Οι περισσότερες από τις πιο δυνατές νότες στο απόσταγμα είναι ένα πολύπλοκο μείγμα χημικών ουσιών που αλληλεπιδρούν στη μύτη, και μάλιστα συγκαλύπτουν η μία την άλλη για να δημιουργήσουν μια ιδιαίτερη αρωματική εντύπωση. Οι αλληλεπιδράσεις καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο να προβλέψουμε πώς θα μυρίζει το ουίσκι από τη χημική υπογραφή του.
Οι ερευνητές έλαβαν τη χημική σύνθεση 16 αμερικανικών και σκωτσέζικων ουίσκι, συμπεριλαμβανομένων των Jack Daniel’s, Maker’s Mark, Laphroaig και Talisker, καθώς και λεπτομέρειες για τα αρώματά τους, από μια ομάδα 11 ειδικών. Οι πληροφορίες χρησιμοποιήθηκαν για την εκπαίδευση αλγορίθμων ΤΝ, ώστε να προβλέψουν τα πέντε κύρια αρώματα και την προέλευση των ποτών από τα μοριακά συστατικά τους.
Ενας αλγόριθμος ήταν περισσότερο από 90% ακριβής στη διάκριση των αμερικανικών από τα σκωτσέζικα αποστάγματα, αν και η απόδοση είναι πιθανό να μειωθεί σε σχέση με ποτά που δεν έχει εκπαιδευτεί να αναγνωρίζει. Κατά μέσο όρο, εντόπισε τις πέντε πιο δυνατές νότες σε κάθε ουίσκι με μεγαλύτερη ακρίβεια και συνέπεια από οποιοδήποτε άτομο στην ομάδα ειδικών.
Οι ενώσεις μενθόλη και σιτρονελλόλη βοήθησαν στον εντοπισμό των αμερικανικών ουίσκι, που συχνά διαθέτουν μια γευστική νότα που παραπέμπει σε καραμέλα. Ο δεκανοϊκός μεθυλεστέρας και το επτανοϊκό οξύ ήταν σημαντικά για την αναγνώριση του ουίσκι από τη Σκωτία, το οποίο συχνά περιέχει νότες καπνού και οσμών που παραπέμπουν σε φαρμακευτικά σκευάσματα.
Οι ερευνητές βλέπουν εφαρμογές σε τομείς πέρα από το ουίσκι, από την ανίχνευση πλαστών προϊόντων μέσω αποκλίσεων στη μυρωδιά τους, μέχρι την εύρεση των καλύτερων τρόπων ανάμειξης παλαιών ανακυκλωμένων πλαστικών, που μπορούν να αναπτύξουν δυσάρεστες οσμές, σε νέα προϊόντα, χωρίς να είναι αισθητή η μυρωδιά.
Ο δρ Γουίλιαμ Πέβελερ, ανώτερος λέκτορας Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, είπε ότι η προσέγγιση θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερη «σταθερότητα» από ό,τι μια ανθρώπινη αξιολόγηση. «Οι γευστικές νότες μιας μάρκας ουίσκι θα μπορούσαν να ελέγχονται γρήγορα, από παρτίδα σε παρτίδα ή από μείγμα σε μείγμα, με βάση μόνο τη χημική υπογραφή, για να προσπαθήσουμε να αναγνωρίζουμε αξιόπιστα το ξεχωριστό άρωμα και στυλ κάθε μάρκας» είπε.
Η μελέτη περιλάμβανε μόνο έναν μικρό αριθμό ουίσκι. Δεν είναι σαφές πώς θα λειτουργούσε η ΤΝ αν αντιμετώπιζε περισσότερα, σημείωσε ο Πέβελερ, και πώς θα αντιμετώπιζε τις νότες γεύσης που αναπτύχθηκαν με την ηλικία στο βαρέλι. «Το άλλο ιδιαίτερο με το ουίσκι είναι ότι η αντίληψη της γεύσης επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το περιβάλλον στο οποίο καταναλώνεται και από άλλους εξωτερικούς παράγοντες, επομένως θα μπορούσε να υπάρξει λίγη δουλειά σε άλλους παράγοντες που επηρεάζουν την αντίληψη και την πρόβλεψη γεύσης σε ένα τόσο συναισθηματικό προϊόν».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News