Πριν από λίγες ημέρες, η γνωστή για τις ριζοσπαστικές θέσεις και την αγωνιστική της διάθεση Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ υπέστη μια ήττα στην κούρσα της ανόδου της στις τάξεις του Δημοκρατικού Κόμματος. 

Την περασμένη Τρίτη οι Δημοκρατικοί βουλευτές επέλεξαν έναν μετριοπαθή βετεράνο ως εκπρόσωπό τους, σε μια από τις πιο σημαντικές επιτροπές της Βουλής των Αντιπροσώπων, αγνοώντας τις αυξανόμενες εκκλήσεις για παράδοση της σκυτάλης σε νεότερα ηγετικά στελέχη πριν την έναρξη της δεύτερης θητείας του Ντόναλντ Τραμπ, στις 20 Ιανουαρίου. 

Σε μια συνεδρίαση κεκλεισμένων των θυρών, ο 74χρονος Τζέρι Κόνελι εξελέγη αντιπρόσωπος των Δημοκρατικών στην Επιτροπή Εποπτείας του αμερικανικού Κοινοβουλίου, λαμβάνοντας 131 ψήφους, ενώ η 35χρονη Οκάσιο-Κορτέζ, υποστηρίζοντας ακριβώς αυτό, ότι δηλαδή πρέπει να βγει μπροστά νέο αίμα, έλαβε μόλις 81 ψήφους.   

Η ήττα της αριστερίστριας (για τις ΗΠΑ) Οκάσιο-Κορτέζ, η οποία εξελέγη για πρώτη φορά στη Βουλή των Αντιπροσώπων το 2018, καταδεικνύει ότι πολλά από τα ανώτερα (και γηραιότερα) στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος «εξακολουθούν να τη θεωρούν υπερβολικά ακραία», γράφει ο Ντέιβιντ Τσάρτερ, διευθυντής σύνταξης των λονδρέζικων Times στις ΗΠΑ. 

Συγχρόνως, όμως, η αποτυχία της να εκλεγεί αντιπρόσωπος στην Επιτροπή Εποπτείας, η οποία παραδοσιακά αποτελεί εφαλτήριο για υψηλότερα αξιώματα, «καταδεικνύει την επιρροή που ήδη έχει στο κόμμα και πώς αυτή θα μπορούσε να τη βοηθήσει να ανέλθει στην κορυφή». 

Στην επικράτηση του Τζέρι Κόνελι συνέβαλε σημαντικά η 84χρονη Νάνσι Πελόζι, πρώην πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων και πρώην ηγέτιδα των Δημοκρατικών στο νομοθετικό σώμα, η οποία χρησιμοποίησε όλη την επιρροή της «ώστε να κρατήσει την Οκάσιο-Κορτέζ μακριά από τους μοχλούς της εξουσίας». 

Οπως εξηγεί ο δημοσιογράφος των Times, η ψηφοφορία της Τρίτης, πέρα από μια πρώτη αναμέτρηση μεταξύ «κεντρώων και προοδευτικών» στις τάξεις των Δημοκρατικών, θεωρήθηκε επίσης μια δοκιμασία όσον αφορά το κατά πόσο μια νεότερη, πιο ριζοσπαστική γενιά θα μπορούσε εναντιωθεί στη γεροντοκρατία στους κόλπους του κόμματος – ειδικά στην παρούσα φάση, που οι Δημοκρατικοί προσπαθούν να ξεπεράσουν το στραπάτσο που υπέστησαν στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου, χάνοντας, πέρα από τον Λευκό Οίκο, τον έλεγχο και της Βουλής και της Γερουσίας. 

Η AOC, όπως συνηθίζεται να αναφέρεται η Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ (από τα αρχικά του ονόματός της), παραμένει ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα στελέχη των Δημοκρατικών και ένα από τα λίγα ικανά να προκαλούν ντόρο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε μια εποχή που αυτός είναι, καλώς ή κακώς, ένας από τους βασικούς τρόπους προσέγγισης των ψηφοφόρων.

Στη Βουλή των Αντιπροσώπων πρώτη φορά εισήλθε τον Ιανουάριο του 2019, σε ηλικία μόλις 29 ετών, και άρχισε σχεδόν αμέσως τις κόντρες με την Πελόζι, παραβιάζοντας την ιεραρχία του κόμματος και, σε αρκετές περιπτώσεις, αγνοώντας την κομματική γραμμή.

«Δημιουργούσε το προφίλ της ως αγκιτάτορας και μέλος της “ομάδας” των άβολων αριστεριστών» συνοψίζει ο Ντέιβιντ Τσάρτερ. Προκάλεσε επίσης εντάσεις και αντιπάθειες, υποστηρίζοντας τις όποιες προκλήσεις άλλων μαχητικών νομοθετών σε υψηλά ιστάμενα πρόσωπα του Δημοκρατικού κατεστημένου.

Σήμερα, όμως, καθώς προετοιμάζεται για την τέταρτη θητεία της στη Βουλή των Αντιπροσώπων, η Οκάσιο-Κορτέζ επιδιώκει να αλλάξει την εικόνα της, επιθυμώντας να διαδραματίσει πραγματικά ηγετικό ρόλο στο κόμμα της.    

Παρά τις φιλοδοξίες της, επέλεξε –τόσο στις ενδιάμεσες εκλογές του 2022 όσο και τον περασμένο Νοέμβριο– να μην προκαλέσει τους δύο εκλεγμένους Δημοκρατικούς γερουσιαστές της Νέας Υόρκης στις προκριματικές εκλογές. 

Δεν σταμάτησε επίσης να υποστηρίζει την υποψηφιότητα του Τζο Μπάιντεν, ακόμη και όταν αυξάνονταν οι εκκλήσεις για αντικατάστασή του μετά την καταστροφική τηλεμαχία με τον Ντόναλντ Τραμπ τον περασμένο Ιούνιο. Για αυτή την αφοσίωσή της το Δημοκρατικό κατεστημένο την αντάμειψε, περιλαμβάνοντάς την στους κεντρικούς ομιλητές στο εθνικό συνέδριο των Δημοκρατικών πριν από τις προεδρικές εκλογές. 

Το 2020 η Οκάσιο-Κορτέζ είχε ταχθεί υπέρ της υποψηφιότητας του ανεξάρτητου (και πεισματικού αμφισβητία) Μπέρνι Σάντερς στις εσωκομματικές εκλογές των Δημοκρατικών για το προεδρικό χρίσμα, μέσω ενός βιντεοσκοπημένου μηνύματος διάρκειας μόλις ενάμισι λεπτού. 

Φέτος, κατά την ομιλία της στο συνέδριο των Δημοκρατικών εκθείασε το «όραμα» της Κάμαλα Χάρις ενώπιον όλων των Αμερικανών: αφού υποστήριξε ότι ο Τραμπ θα μπορούσε «να ξεπουλήσει αυτή τη χώρα για ένα δολάριο», επαίνεσε τις εκκλήσεις της Χάρις για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, κατεβαίνοντας από το βήμα επευφημούμενη από τους συνέδρους.  

«Ενα από τα πιο συνήθη παράπονα της αριστερής πτέρυγας είναι ότι οι Δημοκρατικοί συνεχίζουν να επιλέγουν κεντρώους και συνεχίζουν να χάνουν (…) Η ΑΟΚ έχει ξξεκινήσει μια πορεία προς το κυρίαρχο ρεύμα, καθώς προσπαθεί να ανέβει την κλίμακα της κομματικής ιεραρχίας, φέρνοντας μαζί της την αριστερή βάση της, αλλά δίχως να καταφέρνει μέχρι στιγμής να πείσει τους μετριοπαθείς να την εμπιστευθούν» γράφει ο Ντέιβιντ Τσάρτερ. 

Δεν μπορούν να την εμπιστευθούν ακόμη επειδή εξακολουθεί να υποστηρίζει προτάσεις –από τη δωρεάν Υγεία και τη δωρεάν ανώτατη Παιδεία έως την κατάργηση της διεύθυνσης μετανάστευσης και τελωνείων των ΗΠΑ– που θεωρούνται ακραίες από πολλούς Δημοκρατικούς. Αν και μεγάλο μέρος στελεχών και οπαδών του κόμματος έκλινε προς την άποψή της ως προς τον πόλεμο στη Γάζα –η Οκάσιο-Κορτέζ κατηγόρησε το Ισραήλ για γενοκτονία–, απέχει πολύ ακόμη από το να γίνει μια ενωτική φιγούρα. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν έχει μέλλον. 

«Εχει κάθε λόγο να πιστεύει πως δεν θα χρειαστεί να συμβιβάζεται για πολύ ακόμη, καθώς άλλος ένας γηραιός της αμερικανικής πολιτικής σκηνής οδεύει προς τη σύνταξη. Διεκδικώντας την επανεκλογή του φέτος, ο 83χρονος γερουσιαστής του Βερμόντ Μπέρνι Σάντερς είπε στο Politico ότι η τέταρτη εξαετής θητεία του θα είναι “μάλλον” η τελευταία του» γράφει ο Ντέιβιντ Τσάρτερ.